Reisverhaal «1. aankomst in Zambia»
Zambia en zuidelijk Afrika
|
Zambia
|
11 Reacties
06 September 2012
-
Laatste Aanpassing 18 December 2012
Op 4 september vertrekken we richting zuidelijk Afrika. De reis zal uit 2 delen bestaan, elk van ongeveer 6 weken. Tijdens het eerste deel bezoeken we een stuk van Zambia, het tweede deel is een stuk Zuid-Afrika. We bezochten 7 jaar geleden reeds een stukje Zuid-Afrika, een groot deel van Namibië, de Victoriawatervallen in Zimbabwe. We hebben toen ondervonden dat de fauna (inclusief de vogelwereld) heel goed te zien is in zuidelijk Afrika, dat in tegenstelling tot bvb. Brazilië of Borneo. Je leest wel dat deze en gene soort daar voorkomt, maar omdat er in die beide landen zoveel gejaagd wordt, krijg je weinig wild te zien.
26 uur nadat we in de Pinte zijn vertrokken komen we aan in Lusaka, de hoofdstad van Zambia. In die tijd reden we met de trein van De Pinte tot Zaventem, hadden we een vlucht naar Londen, een viertal uur later één naar Johannesburg en nog eens 4 uur later een vlucht naar Zambia. Bij de online-check-inn waren er nog vrije plaatse, direct achter de keuken. Daar is de beenruimte beter (er kunnen daar babymandjes geïnstalleerd worden!). We hebben daardoor wel een stuk beter geslapen.
Zambia is een land in het zuidelijk deel van Afrika dat meer dan 25x de oppervlakte van België heeft (752614 km2). Er wonen minder dan 12 miljoen mensen. Zambia grenst nergens aan de zee. De buurlanden zijn (van noord naar zuid kloksgewijs) Kongo, Tanzania, Malawi, Mozambique, Zimbabwe, Botswana en Angola.In het noorden grenst Zambia ook een klein stukje aan de zuidzijde van het Tanganyikameer.
De levensverwachtingen zijn vrij laag en dalen vnl. door het grote AIDS probleem.
Zambia is een arm land dat leeft van de mijnbouw (vnl. koper en kobalt - in de streek die aan Kongo grenst), landbouw, waterkrachtcentrales en toerisme. Er is een belangrijke waterkrachtcentrale ligt op de Zambesirivier.
Dank zij de hoogteligging van het grootste deel van Zambia is de temperatuur er wat lager dan men zou verwachten. Het land ligt immers vrij dicht bij de evenaar (tussen iets meer dan 8° en 29° zuiderbreedte.
Sinds 1964 is het land onafhankelijk (voordien was de naam Noord-Rhodesië) met aan het hoofd een president (momenteel Michael Sata).
Er wordt Engels gesproken en er zijn nog ongeveer 80 verschillende talen die door kleine of grotere groepen mensen gebruikt worden.
Zambia ligt in feite aan de noordzijde van zuidelijk Afrika, aan de westzijde van oost-Afrika en aan de zuidzijde van centraal Afrika. Daardoor kent het land een uitzonderlijke veelzijdigheid in flora en fauna, één van de redenen waarom we voor een bezoek aan Zambia kiezen.
De hoofdstad van Zambia is Lusaka. Hier landen de meeste internationale vluchten. Een beperkt aantal internationale vluchten landt in Livingstone, aan de Victoriawatervallen.
Zambia heeft een redelijk stabiel regime, in vergelijking met andere Afrikaanse landen. Daardoor is het land ook vrij probleemloos op het vlak van veiligheid.
Het land telt een aantal natuurparken, sommige ervan zijn moeilijk te bereiken of zeer moeilijk te betreden. Wildstroperij kwam vroeger veel meer voor, men probeert in allerlei projecten de bevolking te betrekken bij het behoud van hun natuur- en wildparken door hen van de inkomsten van het toerisme mee te laten genieten. Dit is niet steeds een gemakkelijke opgave. Immers een neus van de neushoorn en de slagtanden van de olifant zijn een zeer hoog bedrag waard. Ze zijn gegeerd in de Chinese traditionele geneeskunde. Chemisch gezien zijn ze echter niet meer waard dan vingernagels van de mens.
In Lusaka kamperen we in Pioneers Camp, buiten de stad gelegen. De rit er naar toe geeft ons een eerste beeld van zwart Afrika. Op de luchthaven zagen we één blanke, verder enkel zwarte mensen. Sommige werken, anderen spelen op een veld een balsport, nog anderen staan langs de straat (een zandpiste) te kijken. Onderling wordt er een Afrikaanse taal gesproken (welke weten we niet op dit moment), maar bij een contact met ons spreekt men Engels.
We moeten ons een nieuwe gewoonte eigen maken
als we iemand aanspreken, niet met de deur in huis vallen, maar wel "goededag, hoe gaat het met U?"
Hierop krijgen we dan een antwoord "goed en met U", waarop we nog eens antwoorden "ook OK". Pas daarna kan de vraag komen. Deze ceremonie onthaast al elk gesprek, een goede gewoonte.
Vermits het reeds om 18u donker is, werken we een beetje door om de tent op te stellen en de dingen in de valiezen terug te vinden die we nu nodig hebben. Pioneer Camp is een goed ontwikkelde verblijfplaats met lodges en een campint. Er is elektriciteit, internet, een restaurant en warm water.
's Morgens iets na 6u wordt het licht en worden we gewekt door de muziek van zeer veel vogels. Het is een mooi concert, dus ik moet de tent uit om ze te bekijken. Vermits het fototoestel nog niet binnen handbereik is, kijken we gewoon. Er zijn heel wat social weavers te zien, vogels met een donkere rug en een gele buik. Ze hangen omgekeerd aan hun bolvormige nesten, die op hun beurt op het einde van een tak hangen. Verder zijn er ook kleine vogeltjes met een bovenzijde die fluoturkoois is. Hoog in de boom zie ik een vrij grote vogel met een helrode bovenzijde. Stephan gebruikt na een tijdje zijn nieuwe verrekijker en heeft een heel mooi beeld van de vogels, beter dan met zijn vroegere verrekijker.
.jpg)
Om de auto op te halen hebben we een plaats bij de inkom van Lusaka afgesproken. We rijden er met de taxi naartoe, omdat er van Pioneer Camp geen enkel andere mogelijkheid is. De uitleg over de auto is vrij snel gegeven, 4x4 zal, zo zegt de man, weinig nodig zijn want het is droogseizoen.We zullen wel zien hoe het verloopt.
Naarmate we dichter bij de stad komen wordt het verkeer veel drukker en overal staan, stappen en lopen voetgangers en kleine busjes.
Het leven verloopt hier op verschillende snelheden waarbij de uitersten ver uit elkaar liggen. Waarschijnlijk zal op het platteland het verschil kleiner zijn omdat de bussiness en de rijken eerder in de hoofdstad wonen. Hier vind je veel westerse producten, evenals Zuid-Afrikaanse, alles echter tegen een extra vervoerprijs. Langs de weg zien we groenten- en fruitverkopers. Daarmee zullen we het ook wel dikwijls moeten doen, vermits er maar enkele steden zijn waar wat meer voedsel in te slaan is. Ook dat zullen we wel zien.
Op vrijdag 7 september vertrekken we uit Lusaka, richting oosten, naar het eerste natuurpark. De route is vrij lang, de weg niet zo schitterend, dus we zien wel waar we morgen komen.
Ons kennismaking met Zambia kan beginnen.
