Reisverhaal «het noordoosten van het Arabische schiereiland»

Oman, nog een land in het Midden-Oosten | Verenigde Arabische Emiraten | 5 Reacties 22 November 2018 - Laatste Aanpassing 08 Februari 2020

Emiraat Sharjah (vervolg)

Zondag 18 november komen we aan bij onze eerste bezoekplaats. Gesloten. Op het blaadje bij de slagboom lezen we dat vandaag de verjaardag van de profeet Mohammed wordt gevierd. Omdat de moslimkalender een maankalender is, veranderen die data op onze kalender elk jaar opnieuw. In de reisgids staat een verkeerde dag …

Dit bezoek zullen we over enkele dagen herhalen, de afstanden zijn hier immers niet groot.

Het Desert Park is het grootste museum van Sharjah, voor een groot deel is het een levend museum

na het onweer van deze nacht drogen we eerste ons tentje hier in de zon

In het gebied, dat midden in de woestijn ligt, maar opvallend groen en goed onderhouden is, komen 5 musea voor. Het eerste is het Arabian Wildlife Center waar dieren levend zijn zoals in de zoo. Het enig verschil is de omheining van de hokken. Als bezoeker heb je eerder de indruk dat er geen afsluitingen zijn

er zijn heel wat schoolklassen. Een van de musea is een kinderboerderij …

Eerst komen we bij de reptielen. We zien hier heel wat dieren waarvan we gelukkig kunnen zeggen dat we ze op onze tocht door Oman en de VAE niet hebben gezien

de dodelijk giftige Zaag-Geschraapte Adder (Echis omanensis)

of de uiterst gevaarlijke Zand-Adder, een beet is ook dodelijk

nog beter te zien hoe de slang zich onder het zand verstopt, waardoor je dus nooit met blote voeten in de woestijn mag lopen

Zo zijn er nog heel wat slangen, we besparen je de details

de Bloedzuiger, een hagedisachtige

de Versierde Mastigoer, ook een hagedisachtige

Nog wat fraais

de Arabische pad

en de Dhofar pad

We komen dan in een vogelgebouw waar de verschillende biotopen zijn voorgesteld. Het gebied is één grote ruimte, maar de vogels gaan verrassend steeds terug naar hun eigen biotoop

Steltkluut op een nest

de Griel

wijfje van de Westelijke Kraagtrap

het mannetje draagt de kraag

Philby’s Steenpatrijs

Ruppell’s Wever

Indische Kievit (Vanellus indicus)

Bij de nachtdieren is het moeilijk om foto’s te nemen. Vele dieren zijn niet te zien, of, ze zijn té beweeglijk

de Abesijnse Egel

Eindelijk zien we hem

de Arabische Tahr

vroeger kwam de Tahr overal op het Arabische Schiereiland voor. Nu nog enkel in het Hajar gebergte

Bavianen komen enkel in Jemen voor. Moeder en kind lijken allebei te slapen ….

een bloementuin in de woestijn

de plantjes welke in de koran vermeld zijn, groeien hier. Ze worden goed onderhouden

Verder is er nog een natuurhistorisch museum, interessant. Vele gegevens heb ik al op de blog gezet

4. emiraat Ras al Khaiman

Vanaf Sharjah rijden we dan richting noorden naar het meest noordwestelijk emiraat.

Hier komen we opnieuw bij het Hajar-gebergte. Vanaf de hoofdplaats van het emiraat rijden we de bergen in.

de stuwdam is gebouwd in 2001 met de bedoeling de dorpen dichtbij de benedenloop van de wadi te beschermen tegen een mogelijke stortvloed uit de bergen na regen (of zelfs sneeuw)

het water is er niet, de plek waar het stuwmeer zou zijn heeft al jaren geen zekere hoeveelheid water meer gezien

Het is druk, maar we denken nog steeds dat we alleen de bergen inrijden. Niets is minder waar, wie niet te ver af woont (vanaf Dubai) met een auto heeft de mogelijkheid om de koelte (25°) te komen opzoeken. De weg ligt zeer goed, waarom zou men hier de weg aangelegd hebben?

het gesteente is tertiair en heeft dus geen stabiele harde structuur. Op deze helling zijn de erosielijnen goed te zien

door de wind-regen en zon-erosie brokkelt het gesteente af. Door de aanwezigheid van bepaalde ertsen is de kleur van het gesteente anders, algemeen: wit duidt op kalkgesteente, roestbruin duidt op ijzer

overal liggen kleine, grote of zelfs zeer grote losse rotsblokken

een aantal duizenden jaren geleden regende het hier, het klimaat was vochtig. Daardoor zijn al de valleien in dit gebied ontstaan

en hier is de plooiing duidelijk te zien. Het Hajar gebergte is immers ontstaan doordat 2 tektonische platen(Arabische en Euraziatische) tegen elkaar gebotst hebben waardoor ze beiden omhoog gestuwd werden

Na een tijdje beginnen de haarspeldbochten en er zijn op regelmatige afstand parkings, die als maar voller staan met auto’s. Maar niet alleen op de parkings ook gewoon langs de weg zien we mensen, vooral Indiërs. Ze hebben hun picknick, hun BBQ, hun voetbal, hun deken, hun koffie en dadels en al dies meer mee.

een weg aanleggen door zo een brokkelgebergte is niet zo eenvoudig

het zicht van boven op de baan geeft ons een beeld hiervan

bochten en haarspeldbochten, zo kruipt de goed aangelegde weg naar boven

Ongeveer 6,5 km voor het einde van de weg is er een slagboom.

hier beginnen de Indiërs zo iets als een processie, de berg op. Ook mensen die sukkelachtig zijn klimmen mee …

we wandelen even verder langs de weg. Wanneer we terug keren zitten enkele mannen op een tapijt in de schaduw. We zeggen ze goeiedag, ze bieden ons koffie en dadels aan. Dat laatste is duidelijk veel meer lekker dan het eerste

Enkel busjes voor de adrenalinesport zip-line, mogen door en werfverkeer voor het Jebel Jais-project boven. De bergtop is bijna 2000m hoog, de hoogste berg van de VAE, op de grens met de Oman-enclave.

daar helemaal boven op de berg is de start van de zipline, een stalen kabel waaraan een tuig hangt. In dat tuig ligt een mens in buiklig met een helm op het hoofd. Dat tuig-met-een-mens rijdt onder de stalen kabel naar beneden (een verbeterde vorm van de koord in een speeltuin waar kinderen aanhangen en dan van het ene uiteinde naar het andere schuift

We dalen even af naar een parking die iets rustiger is om onze tent op te zetten. De ganse dag zien we trouwens mensen met tentjes langs de baan, op de parkings. Alleen wij blijven voor de nacht.

op de grotere parkings zijn er toiletten, eetkraampjes en grote vuilbakken. Trouwens overal langs de weg staan er vuilbakken met een waarschuwingsbord om niets er naast te gooien, 1000 dirham (250€) boete. Dat belet de Aziaten echter net om toch lustig alles op de grond te gooien (en ze gebruiken voor alles plastic bord, beker, bestek) en papier

Rond 17u beginnen families in te pakken en te vertrekken. Volwassenen blijven nog enkele uren en de jeugd begint toe te komen.
Regelmatig doet de politie (niet in ‘het blauw’ maar in hun wit lang kleed en hun hoofddoek op) controles op het weggooien van vuil en op de BBQ’s. BBQ’s moeten in een BBQ-toestel, niet zomaar op de grond. Naast de grote vuilbakken zijn er ook speciale ijzeren vuilbakken om de houtskool in te verwijderen.
Regelmatig komt de vuilniswagen de vuilbakken ledigen, wanneer mensen vuil achtergelaten hebben, komt iemand dat opruimen.

Rond 19u begint de muziek, vooral jonge mensen hebben hun installaties mee. Het is al donker, er wordt gerookt, gelachen, gedanst (enkel jonge dames zien we dat doen). Dat is allemaal OK voor de politie (wat in verschil tov Iran!, daar mogen de mensen niet openbaar vrolijk zijn).
We gaan (altijd als we kamperen) vroeg slapen, de muziek stoort ons niet. Om 10u komt de politie langs voor de taptoe, iedereen vertrekt, het is stil.

Wij hadden de politie verwittigd dat we zouden blijven slapen en Stephan had onze vuilzakken getoond. Alles OK.

Wanneer we terug afdalen beschijnt de zon andere rotsen dan gisteravond. Vooral de cayon waar we doorrijden wordt nu goed belicht.

oei het venster van de auto is vuil

De bergrit duurt ongeveer 45’, er is onderweg een afslag naar Oman, maar die is enkel te gebruiken door Emirati en Omani.

We volgen de kust richting noorden. Hier op het uiteinde van Oman is er nog eend drukke bedrijvigheid. We zien verschillende grote cementfabrieken.

de grondstof voor cement is kalk, het gesteente waaruit het Hajar gebergte is samengesteld

In een benzinestation vraagt de (Indische) pompbediende aan Stephan hoe oud hij is. Na het antwoord, zegt de man meerdere malen dat Stephan moet blijven zitten en dat hij wel alles zal doen. Niet zo gemakkelijk als je de benen eens wil strekken.

5. Musandam, Oman aan de Straat van Hormuz

Ongeveer nog eens 45’ hebben we de grensformaliteiten afgewerkt. De Emirati zijn, zoals gewoonlijk vriendelijk, de Omani zijn hartelijk.

we komen langs een dorp, de moskee ligt mooi met de bergen op de achtergrond

aan de overzijde van de weg ligt de Golf, of misschien al de Straat van Hormuz

andere dorpjes liggen daar waar een vallei uit de bergen in de zee uitmondt. Door de erosie is er dan een vlak stuk waar zich mensen hebben gevestigd

net voorbij de moskee ligt er een fort

Musandam is een enclave van Oman, ligt helemaal op het noordoostelijk uiteinde van het Hajargebergte en was lange tijd enkel via steile bergpaadjes te bereiken.

kaart van Musandam. Bovenaan zijn de fjorden te zien

Tussen 85 en 15 miljoen jaar geleden werden de kallagen geplooid en opgeheven doordat de Arabische plaat tergen de Eurasiaplaat botste. Door die plooiingen braken de lagen op verschillende plaatsen. De kalklaag in dit gebied is 3,3 km dik. OP een plaats in de zee buiten de kust van Musandam heeft men aardgas van zeer goede kwaliteit ontdekt welke sinds 1997 opgepompt wordt. De gas zit in het kalkgesteente op 3km diepte

Musandam wordt aan een tempo van 6mm per jaar onder Iran geschoven. Hierdoor stroomt de zee in diepe valleien ontstaan door de breuken en de kracht waarmee Musandam telkens dieper zinkt

een voorbeeld van de plooiing en breuk

Hier komen we nu voor 2 nachten

op de kaart is de route voorgesteld welke we vandaag rijden

Toch waren hier in de prehistorie al mensen. Uit hun rotstekeningen, gevonden in een vallei, kan men het een en het ander afleiden

deze rotstekeningen kunnen enkel in dit museum bekeken worden. De site zelf is gesloten. Omdat er menselijke tekeningen te zien zijn, vermoedt men dat ze van de pre-islam tijd zijn

centraal op de grotere rots wordt een figuur te paard voorgesteld. Ook kamelen, oryx en ibex zijn voorgesteld, naast abstracte motieven

In de jaren 1960 trokken Omani die in Musandam woonden, er weg om in de Emiraten in de oliesector te gaan werken.

Sinds sultan Qaboos (het was op 18 november zijn verjaardag, 78 jaar) is de situatie helemaal veranderd in Musandam. De bewoners kregen een huis, een job, een inkomen, scholen en ziekenhuizen werden er gebouwd, en vooral belangrijk, er kwamen wegen.

niemand woont hier in een klein huisje, iedereen heeft een grote woonst
Door het gebergte is het niet zo gemakkelijk om wegen te bouwen, dat zien we omdat er nu een nieuw en veiliger weg gebouwd wordt.

nog steeds wordt de weg verbeterd omdat er alsmaar meer rotsblokken afbrokkelen

In de hoofdstad Khasab, gaan we eerst langs bij het kantoor van de door ons gekozen organisatie welke boottochten in de fjorden organiseert, morgen maken we een dagtrip met een dhau door de Musandam-fjorden.

Het fort van Khasab is, in tegenstelling tot de andere foren, niet gemaakt uit klei maar wel uit steen. Klei is hier immers niet ter beschikking, steen is er in overmaat.

een mooie toegangsdeur

voelt helemaal anders aan dan een gebouw bedekt met klei

zicht van op de eerste verdieping op het kleine binnenplein

op dat binnenplein staat er een toren. Men vermoedt dat deze ouder is dan het fort zelf

een toren van het fort, gezien vanop de eerste verdieping

niet alleen de zware houten deuren zijn mooi, ook het bronzen beleg is versierd

in de kamers is er een museumpje ingericht. Hier een beeld van de koranschool, let wel in Oman is die gemengd jongens-meisjes

deze grote voorraadkruiken stonden in een kelder. De kruiken zijn groter dan de deuropening van de kelder. Wanneer de eigenaars het kasteel verlieten, verborgen zij hun voedselvoorraden in die kelder. Niemand kwam ze stelen, ze zouden dan eerst het kasteel hebben moeten afbreken …

zo een voorraadkelder is uniek in Musandam

naast de stenen woningen hadden de mensen ook een luchtig zomerhuis

Daarna rijden we de weg richting zuiden in. Omani mogen deze weg verder rijden om via de route langs de oostkust van het schiereiland gemakkelijker naar Muscat te kunnen rijden.

Na een korte tijd is er een afslag richting oosten. Deze stenige route gaat eerst door de vallei, daarna klimt ze steil de helling op.

de klim van beneden af gezien

langs de weg

Wanneer we op de kam zijn hebben we een mooi uitzicht op de enige fjord welke over land toegankelijk is.

Ook tijdens de afdaling kunnen we foto’s maken.

op deze kaart is de kampeerplaats aangeduid, ze geeft uit op de diepe zuidelijke Khwar Naijd (naam van de fjord)

een mooie plek onder een hutje

Beneden is het een drukte van belang, bootjes worden in het water gereden, mensen stappen in, heel veel voedsel, water en andere materialen worden ingeladen, en dan weg.

Ik hou een praatje met een Omani. Hij is afkomstig van Musandam, werkte hier eerst als ingenieur op de luchthaven, nu in de hoofdstad. Wegens de nationale feestdag hebben vele Omani 3 dagen verlof en trekken ze er op uit. Hij vertelt ook dat er in de voormalige vissersdorpen geen permanente bewoning meer is, dat de mensen in Khasab werken, maar nu en tijdens de weekends voor enkele dagen terugkeren naar hun woonplaats om hun tijd rustig en vissend door te brengen.

Hij vertelt ook over de Sultan en het streven van de man naar vrede. Het blijft niet bij streven, hij werkt er ook daadwerkelijk aan. Soms wordt hij met een scheef oog bekeken door leiders uit het Midden-Oosten omdat hij landen, welke onderling in grote vijandschap leven, rond de tafel samen brengt hier in Oman.
Hij vertelt ook dat hij nergens steunt in oorlogsvoering, maar dat bvb. studenten uit Jemen, gratis in Oman kunnen studeren.
Interessante babbel

Rond vier uur komen 4 mannen, waarschijnlijk een vader en zijn drie zoons, met grote zeilen en stokken. Ze bouwen naast ons een bedoeïenentent op, het werk gebeurt vooral door de zoons. Op het einde klopt de oudere man hart op de haringen zodat de tent goed verankerd is. En dan verdwijnen ze met de boodschap “tot morgen”. We laten hen weten dat wij morgen weg zullen zijn.

de tent van onze buren …

Twee andere mannen hebben een ander picknickhutje in gebruik genomen. Zij komen hier vissen, echter zonder boot.

ze stappen tot ze een mooie plek gevonden hebben aan de rotsen

De boottocht start om 10u. Er is een groep mensen welke vanuit Dubai zijn aangevoerd (vertrek om 6u + grensformaliteiten), en nog 3 andere koppels wij incl.

de dhau waarmee we de tocht maken

op de boot

de haven ligt vol grotere en kleinere boten. De prijs is officieel en staat op een bord te lezen

de Omani dragen hun sultan hoog in hun hart. Overal zien we afbeeldingen van hem, nu zijn 48^ste regeerjaar is afgesloten

overal lopen hier geitjes, ook in de haven

Er is drank, fruit, middagmaal en koffie/thee, we worden goed verzorgd.

We varen een fjord in welke uitgeeft op het westen, iets voorbij Khasab. Het is een enorme fjord met zijfjorden.

op deze kaart is de fjord en de route aangeduid welke we per boot bezoeken

op de kliffen leven aalscholvers, overal zijn hun uitwerpselen te zien

de Straat van Hormuz is een druk bevaren water. Immers alle landen welke aan de Golf grenzen (Irak, Koeweit, Iran, Bahrein, Qatar, Saudi-Arabië (deels) en de VAE) moeten door deze Straat om naar het oosten of het westen te kunnen

De toegang tot de fjord vanuit de Straat van Hormuz is minder dan een km breed

op de kaart is de ligging van de Staat van Hormuz duidelijk te zien. Om het scheepsverkeer in goede banen te leiden zijn er 2 vaarbanen, telkens 3,5 km breed. Deze welke de Perzische Golf verlaat ligt in het gebied van Iran, deze welke naar de Perzische Golf gaat ligt in het gebied van Oman en de VAE. Tussen beide gebieden is er een breedte van 3 km waar geen schepen mogen varen, om botsingen te vermijden

enkele beelden van het landschap

plooiingen in alle richtingen

hier is duidelijk de werking van de golfslag te zien die de rotsen ter hoogte van het zeeniveau helemaal weg eroderen

vroeg of laat stort de overhang in, soms een kleine instorting, soms heel wat groter

hier is de plooiing zo sterk geweest dat de lagen verticaal staan

In het begin en op het einde komen we langs een plek waar dolfijnen verblijven. ’s Namiddags spelen ze een spel met de boten door er snel naast te zwemmen en af en toe uit het water te springen

hier leven Bultrugdolfijnen

de moeder is net ondergedoken, het jong steekt zijn snuit boven water

moeder en jong zwemmen tegen grote snelheid naast de boot

Op enkele plaatsen zijn er kleine strandjes

hier is een nieuwe constructie opgezet, waarschijnlijk als weekend-stekje

Op andere plaatsen, waar de vlakte wat groter is, zijn er dorpjes, vroeger woonden hier mensen die leefden van de visvangst en een klein beetje landbouw waar mogelijk. Het eerste dorpje was ook een verdediging van de toegang tot de fjord

het eerste dorp in de fjord, enkel via de zee toegankelijk

dorpjes welke verderop liggen

Er worden twee stops gemaakt, een om te snorkelen, de andere om te zwemmen.

de eerste is bij Telegraph Island. Op dit kleine eilandje is nog de basis te zien waarop een grote relaisstation van de BBC heeft gestaan, om als BBC-Wereldomroep niet alleen de Gof-regio, maar ook India en het Verre Oosten te bereiken

als eerste in het water, als laatste terug op de boot

Nu kamperen we een 20-tal km ten zuiden van Khasab, in een zijvallei die eindigt op de steile rotsen

hier zijn de kalklagen zodanig opgeheven dat ze verticaal staan

de zoutvlakte heet Sal Alah, ze wordt langs 3 zijden door steile bergen omgeven. We zetten ons wat van de bewoning af. ’s Nachts hangt er een stevig onweer boven ons hoofd met heel wat regen.

Wanneer we ’s morgens vroeg wegrijden moeten we op verschillende plaatsen door kolkend water dat over de weg stroomt. Er staan paaltjes welke de hoogte van het water aangeven. Komt het water bij de rode kleur, dan mag geen enkele auto nog door, men moet wachten tot het water gedaald is, dit om te vermijden dat de uitlaat van de jeeps onder water zouden komen

6. Emiraat Fujarah

Fujairah is het enige emiraat dat enkel aan de oostkust ligt, aan de Golf van Oman. Het heeft geen gebied langs de Golf. Fujairah was lang geïsoleerd omdat het door het Hajar gebergte van de rest was afgesneden.

Omdat het langs de regenzijde van het gebergte ligt, kan hier heel wat landbouw en ook veeteelt gebeuren. Hierdoor voorzit Fujairah ook de andere emiraten van voedsel. Fujairah heeft echter geen aardolie, noch aardgas. Het emiraat Abu Dhabi heeft echter een lange pijplijn geïnstalleerde tot de haven van Fujairah om onafhankelijk van de situatie in de Straat van Hormuz, toch petroleum te kunnen verschepen. Die pijplijn kan 1,5 miljoen vaten olie per dag laten doorstromen.

We starten een bezoek eerst aan de hoofdstad Fujairah.

Deze stad is de vuilste stad welke we in de ganse VAE zien. Wegen liggen open, parkings op het vuil, overal rommel en stenen, rond gebouwen vuiligheid, … Je kan geen 3 minuten wandelen of je loopt in het vuil. Daarbij voert men overal gelijktijdig wegenwerken uit, geen enkele wegwijzer is aangepast, geen enkele wegomlegging is aangeduid.
Daarbij is het prijsniveau hier duidelijk hoger dan ergens anders.
Helemaal geen aangename stad dus.

enkele betere buildings, de rest is rommel en nog eens rommel

Veel toeristen komen hier enkel en alleen voor de zon. Sommigen liggen de ganse dag te braden bij het zwembad van het hotel of de resort, anderen worden naar het strand gevoerd om daar aan het spit te liggen. Dit is blijkbaar het geval aan de ganse oostkust van de VAE, trekpleister voor Russen en andere zonnekloppers.

Het eerste bezoek is aan het fort dat op een kleine heuvel ligt bij een oase. Ook dit fort is gerestaureerd. Het ligt vlakbij de oude stad.

Dit fort is gebouwd tussen 1650 en 1700, op de ruïnes van een eerder fort van 100 tot 150 jaar ouder. Als bouwmaterialen werden stenen (we zijn hier vlakbij het Hajar gebergte!) en leem gebruikt om dat gebouw met zijn onregelmatige vorm op te trekken. Reeds in het Ijzer-tijdperk (300 v.C.) stond hier een burcht.

het fort binnenin, 2 ronde torens

en een hoekige toren

en een derde ronde toren

met vele gaten, niet om te schieten, wel om kokende dadelsiroop door te gieten op de aanvaller. Zoet wraak heet dat ….

het kwam de dadelsiroop spontaan uit de dadels doordat er vele zakken vol met dadels op elkaar gestapeld lagen

de torens met hun uitzicht zijn niet zo gemakkelijk te beklimmen, maar met handen en voeten lukt het wel voor de dapperen (ik dus niet) …

Sommige huizen zijn gedeeltelijk gevrijwaard, de rest is weg.

Er bevindt zich ook een museum waar archeologische vondsten zouden te zien zijn. Het museum zelf is open, alle kamers en zalen zijn gesloten. Geen enkele verwittiging.

de gevel van het museum

het enige wat er te zien is zijn enkele houten kasten

in de tuin staan enkele opgeknapte oude huizen

fort gezien vanuit de tuin van het museum

hier liggen nog de koraalstenen welke vroeger werden gebruikt als bouwstenen

In Fujairah heeft men met de nalatenschap van Sheikh Zayed een grote moskee laten bouwen, vernoemd naar hem. Ze heeft 6 minaretten van 100m hoog, en was in gebruik in 2012. Het is de op een na grootste moskee van het land (de grootste zagen we in Abu Dhabi). Het gebouw telt 65 koepels. Niet moslims mogen het gebouw niet bezoeken.

het centraal gedeelte

We zien een mooi en goed onderhouden park, dus vragen we of we er in mogen wandelen. Nee, want dit is de woonst van de “boss”, de emir van Fujairah. Wat verder is er een park met bronnen welke 2 zwembaden voeden, een voor elk geslacht. Dit is echter een grote picknickweide met speeltuigen voor kinderen. Vlakbij is het Bokrijk van Fujairah, de huisjes zijn echter niet bemand, dus ook dat laten we links liggen.

Een 15 km buiten het centrum is er de Al Hayl wadi. Net zoals alle wadi’s rond de stad is ook hier in 2001 een dam gebouwd. De vroegere weg is door overstromend water verwoest.

de dam

het stuwmeer bevat veel water

het asfalt i weg, er blijven stenen en water over om door te rijden

hier lopen ezeltjes

Waarschijnlijk moet er rond de eeuwwisseling ergens een ramp gebeurd zijn met het wadi water dat een of andere stad heeft verwoest, alle stuwdammen zijn immers in 2001 in gebruik genomen.

In de wadi is er water, dat zien we aan de oases en tuinen.

de tuintjes beneden in de wadi

een van de oases

en een andere

De vallei is niet erg breed zodat de rotsen aan de overzijde van de weg dichtbij zijn

Vroeger lag er het dorp Al Hayl. Dat dorp is al een hele tijd verlaten. Gelukkig zijn er verschillende van de stenen huizen deels gerestaureerd.

Bij dat dorp is er een fort gebouwd in 1830 door de stam van de huidige heerser. Naast het fort, een eind hoger op de helling, is er een tweede uitkijktoren gebouwd.

het fort mooi gelegen in de vallei

de tweede toren, een eind hoger op de helling

en een blikvanger …

Bitnah, ongeveer 15 km verder heeft ook een fort, goed bewegwijzerd. Er is echter geen weg naartoe, enkel een stenig en zanderig slecht pad, tussen gebouwen door slingerend.

mooie toegangspoort

binnen de muren zien we dit fort, niet binnen te bezoeken

ook hier liggen de oase bij het fort of beter, ligt het fort bij de oases

In Bitnah zien we verschillende grote woonhuizen, het een al wat opvallender dan het andere.

woonhuizen zijn hier niet voor 1 gezin zoals wij dat kennen. Het kan zijn dat dit voor de familie is, ieder zijn eigen appartement: ouders, hun zonen met hun vrouw(en) en kleinkinderen. Het kan ook zijn : een man met zijn vrouwen waarbij elke vrouw met haar kinderen haar eigen woning in het gebouw heeft. Steeds zijn het familieleden welke samen wonen

We rijden de route door het Hajar gebergte richting noorden in Fujairah. Het is een soort snelweg door een mooie omgeving.

Hier komt conglomeraat aan de oppervlakte, dit is zand en stenen die samengedrukt zijn. Maar wanneer er water stroomt wordt het zand vrij snel uitgespoeld en komen er diepe rivierdalen, wat we hier over een grote lengte zien.

in het midden vooraan is de hoogte goed te zien

Uiteindelijk komen we aan in Dibba, de afstanden zijn hier niet groot. Dbba is een stad die in drie delen verdeeld is, een deel ligt in het emiraat Fujairah, een ander deel in het eliraat Sharjah, duidelijk veel beter onderhouden, en een derde deel in Oman, op het zuiden van het Musandam schiereiland. Hier kan je enkel komen als je een reservatie hebt gemaakt in een van de drie erg dure resorts. Omdat de doorgaande route door Musandam verboden is en gecontroleerd wordt door het leger, is hier geen visus nodig.

Vanaf nu zijn we aan de oostkust. Een tiental km zuidelijker is er een groot strand, hier vinden we een plekje om te kamperen.

enkele rotondes in het verkeer in Dibba, telkens met het voorwerp dat de naam aan het kruispunt geeft, dit is de petroleumlamp rotonde

de Zayed rotonde

de kruikenrotonde, …

In heel wat steden zijn er zoveel rotondes, dat ze elk een naam hebben om richtingen en straten aan te duiden

Tegen 16u30 komen de Emirati toe, met hun auto eerst, sommigen blijven in hun auto bij het strand zitten, anderen zetten zich op een matje, gaan wandelen of gaan gewoon naar het water.

In de verte zien we schepen, hier hebben ze de Straat van Hormuz of doorgevaren en bevinden ze zich nu in de Golf van Oman, ofwel moeten ze de omgekeerde weg nog varen. Vanaf hier kan er naar het Verre Oosten gevaren worden, naar het Australische continent, maar ook naar de Rode Zee om dan via het Suez kanaal naar de Middellandse Zee verder te gaan, of ze varen naar Oost-Afrika.

We volgen de oostkust richting zuiden, hier en daar houden we halt.

Na een zestal km rijden we langs Bidyah. Op het grondgebied van dit dorp bevindt zich de oudste moskee in de VAE, bouwjaar 1446.

Er is geen hout verwerkt in de bouw, enkel natuurstenen en klei. De restauratie gebeurde met dezelfde materialen.

Het dak steunt op een dikke centrale zuil.

hierdoor is de kleine binnenruimte in 4 gedeeld

de mirhab (nis welke naar Mekka gericht is) en de preekstoel zijn in hetzelfde formaat

Op het dak staan er 4 koepels die ingedrukt zijn. Elke koepel telt eerder horizontale platen.

zicht van boven op de koepels

Oude moskeeën hadden geen minaret, de bouwtechnieken waren nog niet zover gevorderd.We mogen de moskee ook bezoeken, mits aangepaste kledij.

Boven op de heuvels naast de moskee staan 2 wachttorens. We klimmen tot daar, niet moeilijk want er zijn treden gemaakt.

mooie uitzichten op de oases

Iets verder in het dorp is de moslim-begraafplaats. Wat echter belangrijk is, men heeft hier een verzamelgraf uit het Ijzer-tijdperk (1.800 v.C.)gevonden, 30m lang en 2m breed. Normaal zouden we geen foto’s mogen maken, maar als niemand kijkt …. . Het graf bevindt zich trouwens achter een gesloten afsluiting.

Weer een eindje zuidelijker bevindt zich Khor Fakkan, gelegen in een enclave van Sharjah. Alles wordt hier zeer goed onderhouden, gisteren avond was hier een optreden, en alle vuil is al opgeruimd. Wat een verschil met Fujairah!

nadat alles helemaal opgekuist is, is er nog een laatste inspectie … zo de overheid, zo de netheid …

Er is een wandelpark langs de Corniche onder bomen in een parkje.

bomen die lijken op deze welke we in België kunnen zien

en lichtpalen met goud!

Khor Fakkan ligt in een bocht aan de golf en wordt aan beide zijden door rotsen afgesloten. Het stadje zelf ligt vooral aan het zuiden van de Corniche. Daar is de vissershaven

plezierbootjes liggen hier ook

ook bij de haven is alles netjes met gras inclusief

en de vissoek

vandaag kopen we niets. We kamperen immers

en de groenten- en fruitsoek

er zijn ook weer dadels, uit Saudi-Arabië …

ook hier wordt alles netjes gehouden

de banale groenten buiten het winkeltje, betere groenten en fruit ligt binnen

niet zo ver daar vandaan is het emiraat Sharjah archeologische opgravingen bezig. Alle gebouwen welke er boven stonden worden afgebroken. Het patrimonium is in Sharjah zeer belangrijk en zal gerestaureerd worden. Bij dat gebied is er een 200-jaar oude moskee, die gerestaureerd werd in de stijl zoals ze gebouwd was. De kleine minaret is afgebeeld op de briefjes van 5 dirham (1,25€)

Verder is er een nieuwe soek welke een beetje in de oude stijl gebouwd is.

op het gebouw staan er 4 windtorens

De weg naar het zuiden komt nu langs Qifda, een dorpje waar per toeval een graf uit ook weer het Ijzertijdperk is ontdekt. Na wat zoeken vinden we het, nergens is er een verwijzing naartoe. Ook dit graf is door een stevige omheining beschermd met een nog steviger hangslot. Hier zijn we weer in Fujairah.

Daarna rijden we weer Sharjah binnen en komen we in Kalba met Khor Kalba. Daar is de grootste natuurlijke mangrove. We zoeken of we een bootje kunnen huren, zoals vermeld in de reisgids, maar de regering van Sharjah heeft het gebied afgesloten om de natuur, planten, vogels, vissen, … te beschermen.

Wat in het binnenland is er het ‘Birds of Prey-center (roofvogelcentrum). Dat gaat vrijdag om 14u open, andere zaken gaan pas later of helemaal niet open op vrijdag.

Direct als we toekomen begint er een show waar een aantal roofvogels vrij gelaten worden (soort per soort) en ze aangetrokken worden door een prooi in de handen van de valkenier. De man is Aziaat.

de Vale Gier (Gyps fulvus) heeft een vleugelspanwijdte van 2,75 m en komt voor op het Arabische schiereiland

ook Arendbuizerd (Buteo rufinus) leeft hier

de man geeft heel wat uitleg

de valk puft even uit omdat hij zijn voedsel in de vlucht moet vangen

hier krijgt hij assistentie

prooi gevangen

Kerkuil (Tyto alba) mooie vogel, leeft ook hier

het is vandaag de eerste maal dat dit uiltje mee optreedt

het vrouwelijk kuiken van de Palestijnse Bosuil (Strix hadorami). Hier maakt ze haar intrede in de show

ook deze vogel leeft hier

de arend vliegt rakelings over de hoofden

 het is al enkele weken geleden dat we de Aasgier (Neophron percnopterus) zagen

Daarna kunnen we ook de andere roofvogels zien. Alle vogels hier zijn er welke ergens gered zijn. Meer uitleg wordt er niet over gegeven.

de Bastaardarend (Clanga clanga) zien we nu van heel dichtbij

Bij het centrum hoort het oude Gayl-fort.

het fort bij dag

en bij duisternis

We blijven in het gebied hier kamperen. Aan zee zijn er ook vandaag heel wat mensen, hier is het rustiger. 

er zijn hier nogal wat vogels, onder andere de Treurmaina (Acridotheres tristis)

Kalba en Khor Kalba hebben een lange kust. In Kalba is er een park langs de Corniche met mooie bomen en gras.

er zijn speeltuigen voor kinderen

er zijn fitness-toestellen

Hier is er een feest dat 3 dagen duurt.
Deze nacht heeft het hard geregend, alles , ook de chique stoelen, zijn nu nat.

Ondertussen bouwt men op voor het feest van deze avond.

in Europa wordt dit werk door 2 mannen uitgevoerd …

er wordt gauw nog een betonnen trap hersteld of gemaakt

tientallen mannen leggen elektriciteit voor lampen en geluid

Een eind verder zijn schoolkinderen, meisjes, met hun mamas en de juffen bezig met allerlei activiteiten. Een juf spreekt me aan om mee te doen.

 ik krijg ook papier en een stift in mijn handen gestopt om iets te schrijven en te tekenen, dit is van de kinderen

estafetten, om ter meeste ballen naar de overkant brengen in een zekere tijd

De kinderen hebben vandaag een schoolactiviteit in de natuur. Ze vieren nu al de nationale feestdag die op 2 december plaats vindt. Op 3 december beginnen de toetsen, de kinderen moeten nog tijd hebben om te studeren, dus vieren ze nu al feest.

Om 11u gaat het Al Hefaiyah Mountain Conservation Center op, het lokale wildpark.

Net zoals de andere wildparken in Sharjah is ook dit in 2 delen opgesplitst, één deel waar de bezoekers in een lange aircogang lopen met grote ruiten die uitgeven op buiten waar grote gebieden omsloten zijn door nog grotere omheiningen waarbinnen de dieren leven in een natuurlijke omgeving. Alle dieren leven in het Hajar gebergte

de Arabische Wolf (Canis lupus arabs), met uitsterven bedreigd

Arabische rotsdassie (Procavia capensis jayacari)

het Arabisch Luipaard (Panthera pardus nimr) mannetje leeft alleen in een gebied

Jayakar’s hagedis (Omanosaura jayakari) heeft , naar verhouding) een erg lange staart

de Dhofarpad leeft niet hier. Het dier heeft water nodig om te leven. Is er geen water dan kan de pad een soort ondergrondse winterslaap houden welke tot 3 jaar kan duren

Blauwkopkarper (Ciprinion watsoni) leeft in wadi’s in het Hajar gebergte, waar permanent voldoende stromend water moet aanwezig zijn

de Sinai gekko (Pseudotrapelus sinaitus) krijgt levende insecten als voedsel.

deze gekko spring heel snel wanneer er een insect in de kooi gebracht wordt

(in de kooi is er UV-licht waardoor de schorpioen fluorescerend is. Het fototoestel ziet dat anders, vandaar deze kleur)

de Berg-gazelle ( Gazella gazella cora)

de Arabische Tahr (Arabitragus jayakari)

zijn leefgebied is het Hajar gebergte (roze), de gebieden waar hij beschermd wordt ijn in het donkerroze aangeduid

Omdat de tahr met uitsterven bedreigd is, probeert men met de dieren in gevangenschap een genetisch zo divers mogelijke populatie op te bouwen. Op die manier hoopt men dieren terug te kunnen uitzetten in beschermde gebieden en een populatie te behouden wanneer de in het wild levende dieren zouden aangetast worden door ziekten overgebracht door geiten

de Bruinnekraaf (Corvus ruficollis) leeft ook in het Hajar gebergte, maar is er niet endemisch (komt ook nog op andere plaatsen voor)

Woestijnoehoe (Bubo ascalaphus) komt op verschillende plaatsen op het Arabisch schiereiland voor

Daarna worden we met een golfkar rond gevoerd om andere gebieden te zien met dezelfde of andere dieren.

moeilijk te zien, omdat de Aziatische Caracal (Caracal caracal schmitzi) de kleur heeft van de rotsen

de Arabische Luipaard wijfjes zitten in een grote kooi buiten het airco-gebouw

door de afsluiting in glas staan we dichtbij de wilde dieren

Veel andere bezoekers zien we hier niet. Tot voor enkele jaren lag het park een eind verder van de stad, waarschijnlijk trok het daar nog minder bezoekers. Nu ligt het op een paar honderd meter van het centrum van de roofvogels.

Hierna rijden we door naar Hatta, langs 3 zijden omsloten door Oman.

Hatta is een oase gelegen in het Hajar gebergte. De rotonde die toegang geeft tot de stad is de Hatta-fort rotonde. Hier is een fort nagemaakt, helemaal niet klein.

Er zijn relatief veel westerlingen te zien. Hatta hoort tot het emiraat Dubai -we reden vandaag door 4 emiraten, op 48 km!- waarschijnlijk komen hier heel wat mensen die in Dubai werken voor een dag tijdens het weekend naar hier. Het is hier frisser dan aan de kust en veel rustiger.

We bezoeken eerst het Heritage Village en fort. Ook Dubai investeert in de traditionele gebouwen en gewoontes. De oude huizen zijn helemaal volgens de traditionele manier heropgebouwd.

in 2001 goed bedoeld, maar nu is er geen animo meer

Het fort is het oudste fort van het emiraat Dubai, gebouwd door een van de voorvaderen van de huidige emir.

het fort is gerestaureerd met materialen en in de stijl zoals het ooit was

de toegangsdeur

de ontvangstruimte van de wali (gouverneur) waar hij zijn gasten ontving, naar de dorpelingen luisterde en hun verzuchtingen noteerde.

De rest van de kamers in het fort waren bestemd voor woonruimte voor de wali en zijn gezin

gasten ontvangen was en is samen koffie drinken en dadels offreren. Na de koffie is de ontvangst voorbij

de verschillende kamers liggen rond het centrale binnenplein

de slaapkamer

waarbij een deel van de kamer als badkamer voorzien was

het badwater bevond zich in deze kruik

er zijn paden aangelegd, hier moet de bezoeker niet op grint lopen, tenzij men de torens zou bezoeken

de slaapkamer in een traditioneel huis, ook met kamers uitgevend op een groot binnenplein

hun leefruimte

en de baby-wieg

en de keuken, steeds ver van de andere kamers omwille van de rook bij de verbranding van hout

met massa’s potten en kommen voor het geval dat er plots bezoek zou langskomen …

de meeste mensen woonden echter in kleinere huizen, in Hatta steeds van steen gemaakt

Op heuvels bij deze oude stad staan nog 2 wachttorens. We klimmen niet tot daar.

Veel meer toeristen rijden tot bij de dam, ook gebouwd om Hatta te beschermen.

de dam is beschilderd met 2 emirs

Het water dient voor niets, het verrassend grote meer bij de dam wordt recreatief gebruikt. Men kan kajaks en andere vaartuigen huren om rond te dobberen.

We wandelen over de dam.

en wij wandelen niet alleen ….

Het gebied in de bergen voorbij dit wandelpad is beschermd gebied voor de Tahr

En wonder boven wonder, we zien 4 van deze dieren in het wild aan de overzijde op de rotsen. En zeggen dat er geschat wordt dat er maar 2500 tahrs nog in het wild leven.

Er zijn hier vandaag veel mensen, en dan is de politie ter plaatse om alles in goede banen te leiden. We vragen hen of we aan de voet van de dam (een groot plein voor vele honderden auto’s) kunnen kamperen. Vriendelijke politiemannen, spreken weinig of geen Engels.

Dus hier staan we voor onze laatste nacht in de emiraten, de grens met Oman is maar 8 km verder.