Reisverhaal «Tanzania, inleiding en start van ons avontuur»

Tanzania, de bakermat van het mensdom | Tanzania | 8 Reacties 30 September 2024 - Laatste Aanpassing 05 Oktober 2024

• 1.Tanzania, inleiding

Of de Verenigde Republiek van Tanzania ligt in Oost-Afrika aan de Indische Oceaan. Het land ligt in het gebied van de Grote Meren. De oppervlakte bedraagt meer dan 947.000 km² (België 30.000 km²)

Situering Tanzania op het Afrikaanse continent

Het land heeft heel wat buurlanden, beginnend bij de Stille Oceaan en in wijzerzin : Mozambique, Malawi, Zambia (bezochten we vroeger), Democratische Republiek Congo, Burundi, Ruanda, Uganda en uiteindelijk Kenia.

Op deze kaart van Tanzania zijn ook de Grote Meren aangeduid

Op de noordgrens tussen Tanzania en Kenia ligt de hoogste berg van Afrika, de Kilimanjaro.

Tanzania is het meest bevolkte land ten zuiden van de evenaar, meer dan 62 miljoen mensen.

Eén van de belangrijke redenen waarom we Tanzania bezoeken is het feit dat in dit gebied (samen met Kenia en Ethiopië) de oorsprong van de mens terug te vinden is.

In Tanzania wonen een groot aantal (meer dan 120 taalgroepen) verschillende volkeren ingewandeld vanuit verschillende streken.

In de 19^de eeuw werd Tanzania een Duitse kolonie, Duits-Oost-Afrika. De wereldoorlogen werden ook in Afrika uit gevochten, na WO I kwam het gebied onder Brits bestuur. Het kreeg de naam Tanganyika (naar het meer in het westen) waarbij de archipel Zanzibar nog een eigen bestuur had.
In 1961 en in 1963 werd elk van de gebieden onafhankelijk, in 1964 verenigden ze zich tot de Verenigde Republiek Tanzania. Het gebied was nog een tijdje lid van de Commonwealth, daarna werd het een Republiek. De eerste president in dit één-partijland was Nyerere, een man die het land op een hoger niveau heeft gebracht.

Door het groot aantal taalgroepen heeft het land niet echt een taal, Swahili wordt het meest gebruikt. Voor officiële doelen wordt Engels gebruik

Nog enkele wetenswaardigheden en cijfers (Tanzania in cijfers | Flanders Trade (flandersinvestmentandtrade.com)

De grote Tanzaniaanse economische sectoren zijn landbouw, financiële en zakelijke dienstverlening, handel, toerisme en productie. De agrarische verwerking van suiker, bier, sigaretten en sisaltouw is een groot deel van de Tanzaniaanse industrie. Daarnaast maken diamant-, goud- en ijzerwinning, zout, natriumcarbonaat, cement, olieraffinage, schoenen, kleding, houtproducten en kunstmest een belangrijk deel uit van de industrie. De voornaamste exportgoederen zijn goud, koffie, cashewnoten en katoen. De belangrijkste exportpartners zijn India, China, Japan, Kenia en België. Tanzania importeert vooral consumptiegoederen, machines, transportmiddelen, industriële grondstoffen en ruwe olie. De importpartners van Tanzania zijn China, India, Zuid-Afrika en Kenia.

De industriële sector (25% van het bbp) is een van de snelst groeiende in Afrika, hoewel deze negatief werd beïnvloed door een tekort aan elektriciteit en moeilijkheden bij het verkrijgen van werkvergunningen voor expats. De dienstensector (47,9% van het bbp) groeit ook sterk, met name telecom en de financiële sector. Om toegang te krijgen tot harde valuta, hangt Tanzania vooral af van de export van goud, landbouwproducten (vooral tabak) en toerisme.

Probleempunten voor investeerders zijn het gebrek aan gekwalificeerde arbeidskrachten en degelijk management, de moeilijkheid om werkvergunningen te krijgen voor expats, slechte infrastructuur en gebrekkige elektriciteitsvoorziening. De meeste investeringen vinden plaats in de mijnbouwsector, toerisme, gassector en vastgoed.

en verder (LANDENFICHE Tanzania – UCOS)

De grondwet van Tanzania garandeert de gelijkheid tussen mannen en vrouwen en ondersteunt de volledige participatie van vrouwen aan het sociale, economische en politieke leven. Ondanks dit engagement en de ondertekening van een groot aantal internationale verklaringen rond vrouwenrechten, zijn er nog belangrijke uitdagingen op dit vlak. Zo stoppen meisjes over het algemeen vroeger met school en er heerst een groot genderonevenwicht in het secundair en hoger onderwijs. Een van de oorzaken is het hoog aantal kindhuwelijken. Vrouwen zijn vaker het slachtoffer van armoede of analfabetisme, zijn ondervertegenwoordigd in het economische en politieke leven en krijgen vaak te maken met geweld.

In Tanzania is geen sprake van holebirechten en holebi’s dienen dan ook heel discreet te blijven over hun geaardheid. Homoseksuele relaties zijn bij wet verboden en dus strafbaar. Op het vasteland kunnen mannen veroordeeld worden tot gevangenisstraffen tot 30 jaar. In Zanzibar gaat het om gevangenisstraffen tot 25 jaar voor mannen en tot 5 jaar of een boete van 500.000 shilling voor vrouwen.

Het onderwijssysteem in Tanzania bestaat uit 2 jaar voorbereidend onderwijs, 7 jaar lager onderwijs, 4 jaar gewoon secundair onderwijs en 2 jaar gevorderd secundair onderwijs. Een universitaire opleiding neemt gewoonlijk minstens 3 jaar in beslag. Ongeveer 80 % van de kinderen in het land volgt lager onderwijs, toegankelijk voor kinderen vanaf de leeftijd van 7 jaar.

Dit aantal ligt echter beduidend lager in het secundair onderwijs, waar slechts een kwart van de kinderen naartoe gaat. Vooral meisjes zijn het slachtoffer van het hoge percentage aan afvallers. De oorzaak ligt o.a. bij kindhuwelijken (zie Gender), maar ook bij kinderarbeid, daar zowel op het land als in de mijnen kinderen al te vaak worden ingezet als extra werkkrachten. Hoger onderwijs wordt aangeboden door 14 openbare en 18 private universiteiten en door 5 publieke en 12 private hogescholen (cijfers van 2020).

De onderwijssector zelf staat voor veel uitdagingen. Zo zijn er te weinig studenten voor (ingenieurs)wetenschappen en technische richtingen, wordt er nog te weinig gebruik gemaakt van technologische innovaties, zijn de voorzieningen zoals infrastructuur en materiaal ontoereikend en heeft het land een tekort aan leerkrachten.

De voorbije decennia heeft de gezondheidszorg in Tanzania een gevoelige vooruitgang geboekt, wat zich onder meer laat voelen in de gemiddelde levensverwachting (51 jaar in 2002, 54 jaar in 2008, 59 jaar in 2010 en 64 in 2020). Vooral de kindersterfte is sterk afgenomen, maar deze trend is veel minder sterk bij de neonatale sterfte en ook de moedersterfte daalt slechts gestaag. Een grote uitdaging in het land is de hiv/aidsepidemie, die ongeveer 5 % van de seksueel actieve bevolking treft.

Tanzania geldt als een van de cultureel meest diverse landen in Afrika, wat o.m. tot uiting komt in de meer dan 158 talen die gesproken worden in het land. De meest voorkomende taal is het Swahili, wat ook gebruikt wordt als lingua franca. Ondanks de grote diversiteit bestaat er ook een sterk gevoel van nationale identiteit, versterkt door het Swahili als gemeenschappelijke taal. Ook het Engels is een officiële taal, maar diens invloed wordt de laatste tijd teruggedrongen ten voordele van het Swahili (onder meer door het te veralgemenen als onderwijstaal).

De verscheidenheid in de bevolking komt ook tot uiting in de verschillende religies en levensbeschouwingen. De oostelijke kustgebieden van Tanzania zijn overwegend islamitisch, terwijl in het binnenland het christendom meer prevalent is. Daarnaast zijn er ook Tanzanianen die inheemse Afrikaanse religies of geen geloof aanhangen. Er zijn ten slotte ook kleine gemeenschappen van hindoes, boeddhisten en bahá’í. Exacte cijfers over de verdeling van de verschillende religies en de vele denominaties binnen die religies zijn niet gekend, daar ze na 1967 geen deel meer uitmaakten van volkstellingen.

De wereldwijd meest bekende artiest geboren in Tanzania is zonder twijfel Freddie Mercury, de voormalige zanger van de rockgroep Queen. Zijn ouders waren Parsi uit Brits-Indië die om professionele redenen verhuisd waren naar het eiland Zanzibar. Tanzaniaanse muziekgenres zijn o.m. taarab (vooral populair in Zanzibar) en bongo flava (Tanzaniaanse hiphop).

Een van de meest voorkomende gerechten in Tanzania en andere delen van Oost-Afrika is ugali, een gerecht gebaseerd op maïs- of cassavemeel. Verder zijn ook nyama choma (geroosterd vlees) en chapati (soort pannenkoek) populair. Andere belangrijke etenswaren in het land zijn: rijst, gekookte groene bananen, rund- en geitenvlees, vis, bonen en yoghurt.

2. Keuzes maken

Tanzania is enorm uitgestrekt, de wegen zijn maar beperkt goed berijdbaar. Dus we moeten keuzes maken wat we willen bezoeken.

We willen niet met het vliegtuig van het ene naar het andere Nationaal Park vliegen, de trein (aangelegd door de Chinezen om de rijkdom uit Zambia naar de haven van Dar-es-Salaam te brengen en vandaar naar China te verschepen) rijdt helemaal niet volgens een vast schema.

Daarom kiezen we om een 4x4 te huren met een chauffeur/gids.

We bezoeken enkele noordelijke en enkele zuidelijke parken, de site van de oermens, de mooiste stad (volgens reisgidsen) en enkele volkeren.

Onze reisvoorbereiding is al een jaar lopend, we kijken uit naar wat Tanzania ons leert.

op deze kaart is het gebied dat we bezoeken aangeduid

• 3. Tanzania, we komen er aan …

We, zijn deze keer Lou en Marie-Claire. Stephan houdt het liever bij korter-bij-huis en minder avontuurlijke reizen. Voor Jozef zit het verre reizen met zijn rolwagen er niet meer in.

We vliegen met Ethiopean Airways via de hoofdstad Addis Ababa. Hopelijk lukt de start nog, net voordat de staking op de luchthaven van Zaventem op 30 september om 22u ingaat.

Een raar idee, nu is het nog druk in de luchthaven van Zaventem en over een kleine 2 uur zal alles hier leeg zijn. Onze vlucht en de drie volgende vertrekken nog, de rest is geannuleerd.

We vliegen eerst naar Addis Ababa, de hoofdstad van Ethiopië. Daar is de wachttijd 5 uur. De volgende vlucht die ongeveer 2u duurt, brengt ons naar Kilimanjaro Airport. De gelijknamige berg zit helemaal in de wolken.

De luchthaven is vrij klein, de vliegtuigen houden halt ergens op de beton, en de passagiers gaan te voet naar de aankomsthall. Daar moeten we ons staan en ons geduld oefenen. Heel langzaam gaan de files richting politieloket. Meer dan 1,5u staan we er te wachten tot het onze beurt is. De beambten zijn zeer vriendelijk, het internet echter is tergend langzaam.

Rond 15u worden we opgehaald door de 4x4 en onze chauffeur/gids voor de volgende weken.

In het kantoor van Roadtrip Africa worden, met een al even langzaam internet, de permits voor de Nationaal Parken geregeld. De prijzen staan opgegeven in dollars, er wordt een omzetting gemaakt naar Tanzania Shilling, altijd een hoog bedrag. Momenteel komt 1€ overeen met ongeveer 3000 Tanzania Shilling.

Omdat het zo tergend langzaam gaat en voor elk bezoek een online formulier moet ingevuld worden, gevolgd door een betaling enkel met Visa (debet of credit), en dan nog gebruik maken voor het bankbakje, zullen we de betalingen beetje bij beetje ’s avonds doen.

We verblijven dichtbij het kantoor van Roadtrip Africa, er zijn hier nog 3 stel jonge mensen.

Morgen, dinsdag, starten we nog voor 7u met onze bezoeken.

onze chauffeur/gids en de jeep

Van Arusha rijden we naar Karatu, zo een drietal uur langs een geasfalteerde weg. We stoppen onderweg hier en daar om vogels te fotograferen, om bananen en water te kopen en om dollars te wisselen tegen lokale munt, de Tanzania Shilling.

het gebied is vrij dor, savanne met hier en daar, soms veel acacia bomen

de Driekleurige Glansspreeuw (Lamprotornis superbus), en vrij tamme vogel die zich laat fotograferen

Witkopbuffelwever

Voorbij Karatu gaat de geasfalteerde weg nog verder tot bij de toegang tot Ngorongoro Conservation Area. Het gebied heeft een oppervlakte van 8292 vierkante km

in Mto Wa Mbu is er veel leven langs de weg. Vele vrouwen verkopen er bananen

een andere vrouw bakt stukjes kip

op de laadbak van een kleine truck staat een tweejarig kindje

bij de toegang tot Ngorongora moeten alle jeeps halt houden en het bewijs tonen dat de toegang voor de gasten betaald is. Hier zijn heel wat bavianen te zien. Misschien is er wel wat voedsel of iets anders te stelen ….

massa’s toeristen komen hier elke dag. Terwijl onze chauffeur/gids de papieren in orde maakt, een foto van onze jeep met Marie Claire. Op de achtergrond enkele van de vele jeeps die hier per dag het gebied binnen rijden. Per persoon bedraagt de toegang minstens 71 dollar, voor een Tanzania auto 10 dollar. De chauffeur/gids betaalt niet

een kaart van het Ngorongoro gebied. Daar waar de meeste rode punten staan is de krater

Ngorongora is een beschermd Unesco gebied. Dit beschermd gebied heeft 4 belangrijke zaken waarbij de krater het allermeest bezocht wordt. De krater is omgeven door schuine wanden van enkele honderden m hoog. De bodem is ongeveer rond met een diameter van 19km.

Vroeger behoorde dit gebied tot het Serengeti National Park dat toen een oppervlakte had van 23.055 vierkante km (België heeft een oppervlakte van 30.000 vierkante km).
Omdat in dit grote gebied de Masai met hun kuddes woonden, heeft de regering een overeenkomst gesloten met de Masai dat ze niet meer in het Nationaal Park mochten wonen of hun kuddes laten grazen, maar dat dit wel kon in het Ngorongoro gebied, behalve in de krater. Daarom kon Ngorongoro geen Nationaal Park meer zijn en heeft men er een Conservation Area van gemaakt.

de Masai moeten soms heel ver gaan om water te vinden. Het vervoer van water gebeurt met ezels

een Masai dorp, op de voorgrond een kleine kudde

tussen de huizen is er een gebied waar het vee zich bij valavond verzamelt. Rond het dorp is er een soort omheining waardoor wilde dieren niet bij het vee geraken. De poort gaat ’s avonds dicht

een klein konvooi op stap

de koeien baden blijkbaar graag

ook kinderen moeten herder zijn, dit kind bij geiten en schapen. Masai kinderen gaan over het algemeen niet naar school

Op woensdag rijden we naar de Oldupai kloof. Het woord Oldupai is een Masai woord dat Sisalplant betekent. Oldupai ligt zo een 2,5u rijden van Karatu, als er tenminste niet gestopt wordt voor een uitzicht of dieren.

giraffen leven niet in de krater, we komen enkele kuddes tegen tijdens de dag

hier en daar bloeien planten. Mooie bloem, maar de plant ziet er erg stekelig uit

de Helmparelhoen (Numida meleagris) heeft een karakteristieke, geelbruine hoorn op de kop

De vezels van de plant werden veel gebruikt om touwen en tapijten te maken. Ten tijde van de onafhankelijkheid was Tanzania de grootste exporteur ter wereld in sisal. Sisal is een soort agave.

de sisal plant. Tijdens het droge seizoen, zoals nu in september, eten geiten van deze waterhoudende bladeren

Nadien echter werden sisalvezels vervangen door synthetische vezels waardoor de vraag wereldwijd daalde, en de productie tot bijna 0 werd herleid.

Het gebied van de Oldupai kloof lag ongeveer 2 miljoen jaar geleden bedekt door een groot meer, water voor de vele wilde dieren die hier leefden. Soms stond het meer droog, soms was er veel water. Het gebied werd omringd door vulkanen die af en toe zijn uitgebarsten. Grondlagen en vulkanische as wisselden elkaar af.

Zo een 30 miljoen jaar geleden barstte de Afrikaanse aardplaat in 2, het oostelijk deel, de Somalische plaat, dat zo ongeveer loopt vanaf de Rode Zee over westelijk Ethiopië, Kenia, door Tanzania en verder zuidelijk. Het gebied tussen de 2 Afrikaanse aardplaten zonk en vormt de Afrikaanse slenk, zo een 6000 km lang. De Rode Zeer is er een deeltje van, de Grote Afrikaanse Meren o.a. het Victoria Meer en het Tanganika Meer liggen ook in de slenk. Oldupai kloof ligt in het slenkengebied.

In dit gebied zijn heel wat archeologische opgravingen gebeurd warronder deze door het Leakey-koppel (jaren 1930 en volgende) Ook nu wordt er verder opgegraven, tijdens de vier zomermaanden door archeologen van verschillende buitenlandse en Tanzania universiteiten.

een overzicht van de archeologische resten van mensachtigen in het gebied

de soorten mensachtigen en mensen benoemd met de grootte van hun schedelinhoud

Hier werden en worden in de verschillende aardlagen enorme hoeveelheden botten waaronder schedels, gevonden. In het slenkgebied ligt de oorsprong van de mens.

Oldupai Kloof, waar de vele opgravingen gebeurden en nog steeds gebeuren, steeds met een grote oogst aan nieuwe, zeer oude resten

een groot gebied waar de opgravingen, laag per laag gebeuren

In een museum bij de Oldupai kloof wordt de geschiedenis van het ontstaan van de mens getoond.
Zo een 6 miljoen jaar geleden waren in de Grote Slenk de voorouders van de mens te vinden. Ze liepen al minstens een deel van de tijd rechtop, tweevoeters. Deze voormensen leefden een deel van de tijd nog in bomen. Ze waren vegetariërs.

Iets minder dan 70 km zuidelijk van Oldupai werden zeer oude afdrukken van voeten van deze mensachtigen gevonden. Door de vulkanische as bleef heel wat goed bewaard

schedel van een kind (Australopetecus africanus) van zo een 2,3 miljoen jaar geleden, opgegraven in Zuid-Afrika

Ongeveer 2,6 miljoen jaar geleden begonnen de voorouders stenen werktuigen te maken. Hiermee doodden en versneden ze dieren die dan opgegeten werden, het oudste bewijs dat mensachtigen vleeseters werden. Het brein van deze voorouders was al groter dan dat van vroegere soorten

een voorbeeld van de vroegste werktuigen. Toen hadden onze voorouders nog geen vuur uitgevonden

verder gesofisticeerde werktuigen, 1,8 miljoen jaar oud, gevonden in Oldupai

schedel van een Parantrophus boisei, opgegraven in Oldupai

een tekening met de voorstelling van deze voorouder, 1,75 miljoen jaar oud

schedel van een homo habilis, gevonden in Oldupai, 1,8 miljoen jaar oud

Er is nog heel wat meer info te lezen, kaakbeenderen van allerlei soorten wilde dieren te zien, en nog een overzicht van de huidige volkeren die nu in deze streek wonen

De tweede bezoekdag in Ngorongoro brengt ons in de krater. Gisteren hadden we twee uitzichtpunten op de krater, maar het was redelijk mistig

diep onder ons staat een grote kudde buffels te grazen

zicht op de krater. Rechts op de foto is een Wolfsmelkachtige, Euphorbia te zien. Het sap van deze plant is bijzonder giftig. Het Hadzabe volk gebruikt dit melksap , samen met dat van een andere plant, om hun pijlpunten in te smeren. Dieren die hierdoor geraakt worden krijgen snel een hartstilstand en sterven

de afdaling in de krater kost nog een extra (grote som). De toegang wordt gecontroleerd

De poort van het gebied opent op 7u, wij zijn er 15 minuutjes later. Het is vrij kalm, gisteren namiddag stonden er veel meer jeeps te wachten tot de papieren in orde waren.

Het eerste deel van de rit is bovenaan de kraterrand, daarna begint de afdaling. De afdalingsweg is belegd met kasseien, om de erosie van de grond tegen te houden.

Beneden gaat het dak van de jeep omhoog zodat we foto’s kunnen nemen van hoger foto’s kunnen nemen.

In de krater zijn er erg droge gebieden, zijn er zoutwatermeren, moerassen, zoetwatermeren en beekjes. Tegen de wand is er een acaciabos. Elk gebied, behalve het droge, heeft zijn vegetatie, zijn dieren en zijn vogels. We zien er heel wat vandaag.

0

in het savannegebied met veel groen, leven grote groepen zebra’s en gnoes

gnoes

en zebra’s

In de kraterbodem die overigens vrij vlak is, komt er een heuvel voor. Vandaar hebben we een mooi uitzicht op de omringende vlakte

Dieren die in Ngorongora Conservation Area leven, bijna geen enkele soort verlaat ooit de krater

Thomsongazelle (Eudorcas thomsonii) behoort tot de kleinere antilopen

de Secretarisvogel (Sagittarius serpentarius) is een roofvogel die zijn voedsel op de grond zoekt in de savanne. Deze vogel eet slangen, insecten en kleine zoogdieren. De secretarisvogel heeft een statig uiterlijk

hier komen 2 soorten flamingo’s voor in de zoute meren: de Kleine Flamingo (Phoeniconaias minor) met een donkerrode snavel, en de Flamingo (Phoenicopterus roseus) met een roze snavel en een zwart uiteinde van de vleugels

Steltkluut (Himantopus himantopus), een vogel die we overal te wereld zien

Smidsplevier (Vanellus ormatus) komt zowel bij zoute als zoetwatermeren voor

de Gestreepte Jakhals (Canis adustus)

Struisvogel (Struthio camelus) een vogel die tot 2,5 m hoog kan worden en niet kan vliegen

Knobbelzwijn (Phacochoerus africanus, een wild varken met slagtanden aan de zijkanten van de bek

Coke’s Hartenbeest (Artiodactylo bovidae cokii) komt in het grensgebied tussen Kenia en Tanzania voor

Koritrap(Ardeotis kori) is in Afrika de zwaarst wegende vogel

Augurbuizerd (Buteo augur) komt zowel in bossen als in de savanne voor

een beeld van de krater, vooraan een moerasachtig deel, verder een droger gebied

de Kaapse Buffel (Syncerus caffer) is uiterst onvoorspelbaar en zeer gevaarlijk

de Steppe of Gewone Zebra (Equus Quaga) is een groependier en sluit bij de Grote Trek aan bij o.a. de gnoes

de Blauwe Gnoe leeft op een beperkt deeltje van Tanzania

Grijze Kroonkraanvogel (Balearica regulorum) is met uitsterven bedreigd

Gevlekte Hyena (Crocuta crocuta) is de meest voorkomende hyena in Afrika. Het is een roofdier en een aaseter. Samen met gieren ruimt hij de lijken in de krater op

Grote Zilverreiger (Ardea alba)

een mooi gekleurde Ijsvogel

Zwarte Ibis (Plegadis follcinellus) leeft bij zoetwater

Heilige Ibis (Threskiornis aethiopicus) leeft zowel in zoetwaterrijke gebieden als bij ondiep zoutwater

Nijlgans (Alopochen Aegyptiaca) komt in waterrijke gebieden voor

Hamerkop (Scopus umbretta) voedt zich met vis en kleine kikkers en komt dus bij water voor

Pelikanen in de vlucht, de Roze Pelikaan (Pelecanus onocrotalus) met zijn grote gele snavel

nijlpaarden komen aan land en eten gras

En dan, onvoorstelbaar…. We zien een ganse reeks jeeps rijtje schuiven. Blijkt dat er een kudde leeuwen, één leeuw en 5 leeuwinnen, gewoon langs de kant van de weg liggen. Het is rijtje schuiven, maar dit is het waard …

een leeuwin kwam naar een auto, en is dan zeer dichtbij gaan liggen

en hier de rest van de club …

af en toe kijken de leeuwinnen even rond….

en het mannetje heft nu eindelijk ook zijn kop op

Maraboe (Leptoptilos crumenifer) is een ooievaarachtige. Het is een aaseter

Zwarte Wouw (Milvus migrans) vliegt boven de picknickplaats en steelt voedsel uit de handen

en de laatste dieren, de olifant. Momenteel zitten ze in het bos aan de rand van de krater

Vanuit Karatu volgen we eerst de weg terug naar Arusha, daarna rijden we via de T5 naar het zuiden.

Enkele foto’s genomen vanuit de auto (met een niet zo propere voorruit)

we rijden voornamelijk door Masai gebied, overal zien we kuddes vee

het leven langs de grote weg …

We houden halt in Babati, het grootste dorp langs onze weg vandaag. Hier wandelen we rond op de markt. Enkele foto’s

een kleurrijke bedoening

We rijden verder door gebergten en dalen naar Kolo. Hier is het bureau van de ‘Kondoa Rock Art’. We moeten er een permit kopen en een gidse rijdt mee met on

onze gids

Het gebied is sinds 2006 Unesco Werelderfgoed. De totale oppervlakte van het gebied is 2335 vierkante km, nog steeds worden er ook buiten dit gebied nog opgravingen gedaan.

De rotsen in dit gebied bestaan uit graniet, en de rotstekeningen zijn vooral te vinden onder overhangende rotsen. De ouderdom van de rotstekeningen is niet echt bekend, men schat dat ze tot 4000 jaar oud zijn. Men kent de samenstelling van de kleurstoffen, maar het additief dat ervoor zorgt dat de tekeningen al die tijd hebben overleefd, die kent men nog steeds niet.

Het gebied is afgesloten en via een afgesloten toegang en een zeer slechte weg te bereiken, ogeveer25 km vanaf het kantoor van de Archeologische Dienst.

Bij de site B2 is er een uitzicht

hier hebben we een uitzicht op de vlakte

de tekeningen in dit gebied zijn in een oranje-rode kleur uitgevoerd. De meeste tekeningen bestaan uit een omtrek. Maar deze figuur rechts is helemaal ingekleurd. Dit stelt een dierenvel voor waarop de mensen sliepen

De kunstenaars en hun omgeving waren jager-verzamelaars. Zij woonden deels onder deze overhang. Wanneer de wilde dieren weg trokken uit een gebied, volgden de jager-verzamelaars. Ze lieten hun bewoning achter en vestigden zich wat verder. Het tekenen begon daar dan opnieuw.

links zijn er 3 jagers (liggend) die op hun hoofd de veren van een struisvogel dragen. Rechts is er een figuur die de taak had om de gemeenschap te waarschuwen bij gevaar

Daarna rijden we door naar Kondoa. Het is hier helemaal niet toeristisch. Toch vinden we een overnachtingsplaats.

Zaterdag rijden we verder zuidelijk