Reisverhaal «Taiwan deel 1»

China in en uit | Taiwan | 4 Reacties 19 Oktober 2019 - Laatste Aanpassing 19 Oktober 2019

4. tweede gedeelte: Taiwan

Taiwan behoort niet tot de Volksrepubliek China, maar is een onafhankelijke staat, de Republiek China. Omdat China echter Taiwan ziet als een onderdeel van China, zijn er niet zoveel landen welke diplomatieke betrekkingen aangaan met Taiwan.

4.1 een beetje geschiedenis
tot 1624 was dit eiland spaarzaam bewoond door mensen metMaleis-Polynesische voorvaderen.De mensen leefden nog min of meer in het Steentijdperk.

In 1583 voer een Portugees schip langs het eiland, de kapitein noemde het ‘Ilha Formosa’, ‘Schoon eiland’.Deze kapitein kwam trouwens nooit aan land op het eiland.Portugezen vestigden in het noorden van het eiland een steunpunt .In 1626 werd deze plek ingenomen door de Spanjaarden.

Toen kwam (alweer) de VOC (Vereenigde Oost-Indische Companie) langs.De Hollanders dreven in dit gebied en in die tijd handel zowel met China als met Japan.het eiland.Het eiland vormde voor hen gedurende 40 jaar een lokale entrepot.De zendelingen die met de VOC schepen meereisden leerden de lokale bewoners schrijven met ons alfabet.Ze brachten suiker en rijst aan land en organiseerden een lokaal bestuur.De Hollanders zorgden voor de eerste geschreven bronnen op het eiland.

Pas later liet ook China zijn oog vallen op Taiwan en was leider van het eiland grofweg van het einde van de 17^de eeuw tot 1895.Toen nam Japan de macht over, na de eerste Japans-Chinese oorlog.Na het verlies van Japan in WO II kwam Taiwan weer onder controle van China dat ondertussen onder invloed van de Nationalisten was (Sun Yatsen, Chiang Kai-Check).

In 1949 echter werd China communistisch na een burgeroorlog met de Nationalisten.De Nationalisten vluchtten naar Taiwan en stichtten er de ROC, Republic of China.Beiden claimden ze de macht over zowel het vaste land China als het eiland Taiwan.
Dank zij de steun van de VS echter kon Taiwan als zelfstandig land blijven bestaan, tot in 1971 China erkend werd door de Verenigde Naties (onder het motto ‘één vol, één land).Taiwan, dat tot dan toe erkend was als de republiek China, verliet toen de VN.Vele landen trokken nadien ook hun erkenning van Taiwan in, slechts enkele kleine eilanden in de Pacifische Oceaan hebben nog diplomatieke betrekkingen met Taiwan.

Taiwan kwam toen alleen te staan.Het kleine land heeft toen het heft in eigen handen genomen en heeft zich razend snel ontwikkeld op allerlei vlakken tot een welvarende, moderne natie.

het eiland is Taiwan, links bevindt zich de oostkust van China

In 1990 woonden nog zo een 332.000 originele inwoners op het eiland, op een totale bevolking van meer dan 20 miljoen mensen.De meeste inwoners zijn ook hier Han-Chinezen.

4.2 aankomst op Taiwan
We vliegen met Cathay Pacific van Shanghai naar Taiwan via Hong Kong.We blijven echter niet in Hong Kong, we maken hier enkeleen stop tussen 2 vluchten in.De hoofdstad van Taiwan is Taipei .de stad ligt in het noorden van het eiland.Hier bevindt zich ook de voornaamste, maar niet enige, internationale luchthaven.

We blijven eerst enkele nachten in Taipei omdat we op die manier mogelijke vertragingen van vluchten of bagage via Hong Kong kunnen opvangen, hopen we toch. 

.Gelukkig verloopt alles vlot.

Wat valt ons direct op in vergelijking met China?
De mensen zijn vriendelijker, beleefder, meer gedisciplineerd. Alles is hier veel vrijer, geen controles bij alles en nog wat.Mensen met eender welke geaardheid, mensen in een rolwagen, … iedereen wordt hier gerespecteerd en kan zich vrij bewegen en zichzelf zijn. En veel meer mensen kennen enkele woorden Engels (toch in Taipei, de hoofdstad, i.v.m. Shanghai).

4.3 rondreizen en bezoeken aan Taiwan

We reizen in tegenwijzerzin rond het eiland, waarbij we gebruik maken van het openbaar vervoer, de trein voor grotere afstanden, een bus daar waar geen trein rijdt, of voor kortere afstanden.

Net zoals in Shanghai kunnen we ook hier een plastiek kaartje (tijdig van voldoende geld voorzien) kopen waarmee we het openbaar vervoer kunnen nemen. Dat kaartje is overal in Taiwan bruikbaar, tenzij voor de dure sneltreinen.

We blijven nu 3 nachten in Taipei, op het einde van ons bezoek komen we hier terug om de rest van de stad en de omgeving te bezoeken. Taipei is de verzameling van een groot aantal wijken.

Van de oude ommuurde stad Zhongzheng, hernoemd in 1990 naar Chiang Kai-shek, is, na de Japanse bombardementen, nog heel weinig overgebleven.4 stadspoorten zijn er nog (waarschijnlijk gerestaureerd).

Kaart van het centrum van Taipei.Het cijfer 1 duidt op de oude stad

We starten onze stadsverkenning bij de Beimen, de noordelijke poort

in het gebouw is de houten poort nog aanwezig

Het Red House, door de Japanners in rode bakstenen gebouwd (1908) was een complex dat bestond uit een markt en een cinemazaal.Nu zijn hier kunstwinkeltjes, een kleine tentoonstellingsruimte, een theehuis en een zaaltje voor optredens.Het is hier vooral ’s avonds druk, in het autovrije gebied rond het gebouw zijn er café’s, bars en andere uitgaansmogelijkheden.

 vooraan het achthoekige gebouw

binnen in het langwerpige gebouw

dichtbij het Rode Huis, moderne bronzen beelden

We komen voorbij het presidentieel paleis, ook gebouwd in rode baksteen.De 60m hoge toren was lang het hoogste gebouw in Taipei; gebouwd door de Japanners tussen 1912 en 1919 als zetel voor hun gouverneur tijdens de bezettingsperiode.We kunnen het niet zien, maar wanneer men het gebouw vanuit de lucht zou bekijken ziet men het Chinese en Japanse karakter (schift-teken) voor ‘zon’, 日.Dit karakter is het eerste van de 2 voor het woord ‘Nippon’, het Japanse woord voor hun land 日本, wat letterlijk betekent ‘oorsprong van de zon’ de vlag van Japan is een rode bol op een witte achtergrond)

even wachten tot er maar enkele auto’s in beeld zijn

dichterbij

(http://shulinkou.tripod.com/TaipeiCenter.html

Dichtbij zijn er 2 musea: eerst bezoeken we de Taiwan Land Bank Exhibition Hall, een neoklassiek gebouw dat in 1933 een Japanse bank huisvestte.

de kindjes uit de kleuterklassen hebben zonet het museum bezocht.Ze zitten netjes te wachten tot de bus hen een minuutje later komt ophalen

grauwe kleur van het gebouw en de grijze lucht ….

Na WO II nam de Land Bank het gebouw in bezit.Nu is het een museum waarbij de grote ruimte de evolutie van organismen op aarde voorstelt.

de Ediacarische biota (daar hebben we eigenlijk nog nooit van gehoord) vormen de oudste, meercellige organismen welke men tot nu toe op aarde gevonden heeft.Omdat dit organisme week was, zijn er weinig gefossiliseerd.Dit organisme komt tussen aardlagen voor welke tussen 575 en 542 miljoen jaar oud zijn.De afmetingen van fossielen van dit organisme hebben de grootte van enkele cm tot enkele meter.Wetenschappers kunnen ze helemaal niet plaatsen in de evolutie van levende organismen op aarde

in de grote zaal staan, liggen en hangen skeletten, al dan niet echt, van sauriërs.Enkele ervan zijn afkomstig van China

er is zelfs een heuse stamboom van de reptielen opgesteld

de geologische kaart (kaart waarop de aardlagen uit de ondergrond zijn voorgesteld) van België is niet eenvoudig maar deze van Taiwan vertoont toch ook wel wat verschillende lagen

In het kader van de evolutie wordt er ook gesproken over de massa-extinctie, het massaal uitsterven van vele soorten.In de laatste 3,5 miljard jaren hebben er minstens 4 massa extincties plaats gevonden.Voordien was er minstens nog één

over de oorzaken, kort en bondig samengevat

Zijn we nu duidelijkop weg naar de zesde massa-extinctie?

vele signalen duiden op het uitsterven van een groot aantal organismen, een ernstige bedreiging voor de mens …

Aan de overzijde van de straat bevindt zich het Taiwan National Museum.Het gebouw werd in 1915 opgericht om al de archeologische en natuurwetenschappelijke vondsten, ontdekt en onderzocht door Japanse wetenschappers, in onder te brengen.Ook dit is een neoklassiek gebouw, witter van kleur dan het vorige, met 32 Korintische zuilen.

ook hier liggen enkele runderen ….

het plafond in het gebouw …

en de trappen ….

….

de zuilen

Er zijn slechts 2 van de 4 verdiepen open.Beneden is er een tijdelijke tentoonstelling, georganiseerd door het Nationaal Museum van Australië.Er zijn heel wat werken van aboriginal kunstenaars, de meeste geschilderd op boomschors.

De aboriginal-artiesten leefden in Arnhem Land, een groot gebied in het noorden van Australië

Kaart van Australië waarop Arnhem Land aangeduid is.De naam Arnhem Land is afkomstig van het Nederlandse schip de Arnhem dat langs het gebied voer

Het werk van deze artiesten kent een traditie die meer dan 50.000 jaar onafgebroken van generatie op generatie werd doorgegeven.De werken die hier worden tentoon gesteld, getiteld ‘Old Masters’ zijn vervaardigd in de periode 1948 tot 1985.

Al de schilderijen worden door aboriginals gezien als ‘dromen’.Ze zijn gemaakt op boomschors, een natuurlijk product dat aan verval onderhevig is.Het museum heeft verschillende technieken toegepast om de werken te conserveren.
De kleurstoffen welke worden gebruikt zijn ook afkomstig van natuurlijke materialen

Enkele voorbeelden van de vele mooie stukken die hier te zien zijn

dit werk staat op de affiches afgebeeld

Op de derde verdieping zijn gebruiksvoorwerpen en gewoontes van de oorspronkelijke inwoners van Taiwan voorgesteld, heel minutieus onderzocht en beschreven door een Japanse antropoloog gedurende zijn 10 jaar onderzoek op Taiwan.

de oorspronkelijke bewoners van Taiwan leefden nog volgens oude gewoontes.Ze werden gefotografeerd, hun manier van leven werd besprokenen ze werden geklasseerd (volgens de toen geldende imperialistische maatstaven ….)

hun kunstwerken, steeds handelend over hun voorouders, geesten of kosmologiewerden meegenomen naar dit museum

 het houtsnijwerk rechts op de foto

is hier ook te zien

Ook stenen werktuigen uit het steentijdperk zijn gezocht, gevonden en beschreven

kaartwaarop de vele archeologische vindplaatsen zijn aangeduid

houten figuren van een van de oorspronkelijke volkeren van Taiwan

Verder is er nog een tentoonstelling over dieren, planten, geologie van Taiwan.Ook uitgestorven dier- en plantensoorten zijn nog beschreven, Japanse natuurwetenschappers hebben vele jaren gewerkt om Taiwan op dat vlak volledig in kaart te brengen.

een aantal beschreven dieren zijn opgezet

van de planten werden zeer mooie en gedetailleerde tekeningen gemaakt

opgezet jong van de Formosa Zwarte Beer (Ursus thibetanus formosanus) uit 1864, het grootste roofdier in Taiwan.Omdat zijn leefgebied zeer sterk verkleind is en zijn voedselbronnen bijna volledig verdwenen zijn, is de beer met uitsterven bedreigd.Jagers plaatsen ook nog illegaal vallen waardoor de enkele beren die nog resten meestal gewond zijn aan poten of neus

Entemnotrochus rumphii (geen Nederlandse naam), een zelden gevonden zeeslak die in de wateren tussen Taiwan en Japan voorkomt.De schelp van deze grote slak is steeds gespleten en het deksel dat de schelp kan afsluiten is groter dan de opening van de schelp.Deze schelp is een levend fossiel waarvan de voorouders 500 miljoen jaar geleden al voorkwamen.Er zijn maar é schelpen van deze soort gevonden, de eerste in 1879, de tweede in 1936.Maar na 1968 hebben diepzeevissersboten een groot aantal van dergelijke levende schelpen opgevist in de wateren ten noorden van Taiwan.In 1969 is een dergelijke levende slak gedurende 36 dagen te zien geweest in een provinciaal museum in Taiwan, waarbij meer dan een half miljoen bezoekers, voor een groot gedeelte wetenschappers, op bezoek geweest zijn om het specimen te bestuderen

Net buiten de oorspronkelijke oude stad is er het Plein van de Vrijheid, Liberty Square.De toegang tot het plein wordt gevormd dor een enorme Chinese poort.

Aan beide zijden van het plein staan 2 gelijke, grote gebouwen in Chinese stijl, het Nationaal Theater en de Concerthall.Vanuit dit laatste gebouw horen we muziek, waarschijnlijk wordt hier geoefend.

het Nationaal Theater

de Nationale Concerthall

Aan het andere uiteinde van het grote plein, tegenover de toegangspoort is er de National Chiang-Kai-Chek Memorial Hall, een nog veel groter gebouw.Het is één van de belangrijkste voorbeelden van de Chinese klassieke bouwstijl, hoewel het pas in de jaren 1980 werd opgericht.Het enorme dak is octogonaal en moet de Hemeltempel in Beijing evenaren.

het achthoekige dak

de 8 wordt ook op het plafond weergegeven

Om bij het gebouw te komen moeten we 89 traptreden beklimmen, de leeftijd waarop Chiang Kai-Chek is gestorven.

de 89 treden naar de toegang

In de hall is er een groot, bronzen standbeeld van de man (6,3 m hoog en 21,25 ton wegend) , dieeen zeer belangrijke bijdrage heeft geleverd tot het tot stand komen van het moderne Taiwan.

een zeer grote ruimte

met het beeld van Chiang Kai-Chek

Op de marmeren muur achter hem staan de drie belangrijke principes vermeld, die ook al door Sun Yat-sen naar voor werden geschoven: Wetenschap, Democratie en Ethiek.

Chiang ligt hier niet begraven, bij het beeld echter staat een wacht die elk uur wordt afgelost.

gelukkig wordt de wacht om het uur afgelost

Op 10 oktober (10x10) was het nationale feestdag van Taiwan.Hier op het plein staan de praalwagens nog gedurende 10 dagen opgesteld en kunnen ze door iedereen bekeken worden.Voor zover we kunnen nagaan is er ook nog een soort wedstrijd lopen waarbij scancodes kunnen helpen om de vragen op te lossen.Hier enkele beelden van praalwagens, sommigen van overheidsdiensten, andere van overheidsbedrijven of kloosters, nog andere van steden in Taiwan.Vermits Taiwan bekend is voor zijn vele gekweekte bloemen, zijn de meeste wagen met veel bloemen versierd

wagen van de nationale immigratiedienst (kan je je dat voorstellen in België?)

Het op een na oudste stadsdeel is Datong, dat aan de Tamsui rivier ligt

Kaart van Taipei waarbij R de Tamsui rivier aanwijst, cijfer 2 is Datong

Het noordelijk deel van de wijk werd in het begin van de 18^de eeuw gesticht.Het is er oud, arm en vuiler.Enkel enkele straten zijn netjes.

Het zuidelijke deel van Datong is pas na 1850 gesticht.

We gaan langs de bezienswaardigheden van noord via west naar zuid.Als eerste is er het Taipei Fine Arts Museum.Het museum is gehuisvest in een groot, modern, wit gebouw

inkomhall, foto van boven genomen

Momenteel loopt er een tijdelijke tentoonstelling met als titel ‘the herstory of abstraction in Est Asia’ (nee, geen fouten getypt).Nadat we elk één foto hadden gemaakt krijgen we de opmerking dat er niet mag gefotografeerd worden.Toch nog even enkele foto’s uit een folder gemaakt

werk uit het National Museum of Modern Art van Tokyo

uit hetzelfde museum, een werk van Tatsuno Toeko

werk van Tsugami Miyuki

een andere tijdelijke tentoonstelling is van de kunstenaar Huang Hua-Cheng met als titel ‘In Wilderness, Beam trough the dust’

Daarna komen we bij tempels, de eerste is de Confucius tempel. In Taiwan wordt het confucianisme nog altijd actief beoefend.In feite is dit helemaal geen godsdienst,het confucianisme is een leer die gedurende 2500 jaar een heel grote invloed gehad heeft op het feodale China.Mensen komen ook hier naar de tempel, bij de schrijnen (altaren) is er nergens een afbeelding van een personage te zien.

de toegangspoort

binnen in het complex zien we een affiche toch een afbeelding

grondplan van de tempel.In tegenstelling tot boeddhistische tempels, is er hier slechts één tempelgebouw

tussen de inkom en de eigenlijke tuin met tempel is er nog een tweede toegangspoort

er is een vijver …

met vissen en roodwangschildpadjes …

0

de vijver is van de straat afgesloten door een hoge uur.Op die muur is er een afbeelding van de eenhoorn, symbool voor vrede, voorspoed en wijsheid ….

een gebouw

met op het dak allerlei mythologische figuren ….

en de eigenlijke tempel

beschilderingen, figuren en keramiek …

0

bij ceremonies zijn er 4 functies, elk met hun eigen kostuum: zij die de ceremonie leiden, zij die de rituelen uitvoeren, de dansers en de musikanten

In een van de zijgebouwen is er een tentoonstelling van werken van een boeddhistische monnik.De zaal is verder versierd met mooie bloemstukken

Dichtbij bevindt zich de Baoan tempel.Hier wordt vooral de god van de (traditionele) geneeskunde vereerd.De tempels zijn heel rijkelijk versierd, de tempel-restauratie is gesponsord door Unesco.De tempel heeft eerder te maken met het volksgeloof, naast de god van de geneeskunde zijn er nog een reeks andere goden te zien.

het gebouw aan de straatkant, waar heel wat mensendoor binnen komen om er te bidden en wierookstokjes te verbranden

versieringen op het dak, overal en in grote hoeveelheden

een van de tempels

ook voor deze vrouwenfiguren of godinnen komen mensen met hun wierookstokjes zwaaien

alle goden hebben een zwart gezicht.Reden ?

op de buitenmuren van de voornaamste tempel zijn in totaal 9 schilderijen afgebeeld

Een tijd later wandelen we in het zuiden van Datong.Hier is een oude straat waar nog vele koopmanhuizen uit de 19^de eeuw staan.Een V

Chinees koopmanhuis bestond uit een voorbouw, waar handel werd gedreven en die langs de straatzijde een overdekking had zodat de kopers niet in de zon , of in de regen hoefden te lopen.Het huis was smal omdat er belastingen volgens hat aantal lopende meter gevel werd gerekend.

Na de voorbouw, die eventueel een verdieping had, was er een soort binnentuintje met daarachter de achterbouw waar de families woonden.

Veel van die koopmanhuizen zijn gerenoveerd door jonge mensen of bedrijven.Ze openden er traditionele winkels of trendy winkels.Een aantal foto’s

In deze straat bevindt zich nog een kleine, maar erg versierde tempel, de Ciahai City God temple.Ook hier wordt er een volksgod vereerd.Jonge mensen, die niet aan een partner geraken, zouden hier komen

Wil je geholpen worden om je probleem op te lossen dan moet je (natuurlijk) eerst wat materiaal kopen

hier staan 2 jonge mensen met het gekochte in hun handen, er is een tekstblad en er zijn wierookstokjes.Daarnaast stad er een man met een rode mantel om en een speciaal hoofddeksel op

Die man kijkt absoluut heel erg onvriendelijk, roept wat teksten, lijkt op een slangenbezweerder, waarna de betaler moet knielen en zijn stokjes moet verbranden.Gedaan, de volgende aub,big businesszouden we zeggen ….

ook hier hebben de goden zwarte gezichten

bij de laatste beelden zien we dat ook boeddha hier ter sprake komt

Zhongshan ligt ten oosten van Datong.Dit stadsdeel is moderner, bestaat vooral uit woonwijken, winkelstraten en kantoren.Hier zijn ook de meeste hotels te vinden, ook wij verblijven in Zhongshan.

Kaart van Taipei waar het cijfer 3 Zongshan aanduidt

Vandaag bezoeken we in het noorden van Zhongshan Lin Ai Tai Historical Home. Het complex is het oudste woonhuis dat in Taipei te vinden is.Om er te komen wandelen we een klein stukje door een park waar oude ficussen te zien zijn

Even kort de geschiedenis van het huis: in 1754 voer de Chinees Lin met zijn familie vanaf het vasteland China naar het eiland Taiwan.Zijn vierde zoon deed goede zaken en startte een bedrijf, de R. Tai Company.De man werd door zijn zaak erg rijk en hij bouwde een groot huis (in feite een complex van gebouwen en tuinen).In 1784 was het hoofdgebouw klaar.45 jaar later waren ook alle andere gebouwen afgewerkt.Hij noemde zijn eigendom naar de plaats in China vanwaar zijn vader afkomstig was, naar de familienaam en naar de naam van zijn bedrijf.

Hij liet zijn huis bouwen volgens ‘goede Feng Shui’ , door de energie van de omgeving positief te gebruiken voor een harmonieus leven.Kleuren, oriëntatie, inrichting, gebruik van bomen en planten, … spelen een belangrijke rol.

bij de oorspronkelijke locatie bevond zich een heuvel, één van de belangrijke zaken voor een goede Feng Shui.Op de plaats waar het huis herbouwd is heeft men daarom een kunstmatige heuvel gemaakt

een brug over water is een ander kenmerk

Enkele eeuwen later, in 1978 echter zou het huis moeten verdwijnen omdat er een nieuwe, grote weg dwars erdoor gepland was.Gelukkig kwam er heel wat reactie en petities om het huis te redden.Deskundigen werden snel aangesteld en in een ijltempo werd het ganse gebed opgemeten, werd elke steen en elk stuk hout gelabeld en werd het huis stap voor stap afgebroken.

het gebouw op zijn oorspronkelijke locatie

maar het staat net daar waar een weg zou komen …

de stap- voor stapafbraak, echter in een ijltempo

Al het materiaal werd opgestapeld, het huis zou op een andere plaats herbouwd worden.

Die plaats echter was niet oke volgens de Feng Shui, uiteindelijk bleef alles opgestapeld gedurende 6 jaar.In die tijd kwamen termieten een deel van het hout opeten, werden de labels onleesbaar en wist men niet meer goed wat en hoe.

Uiteindelijk werd een nieuwe locatie aangeduid, dicht bij het stadsvliegveld en dichtbij een snelweg.

voor de heropbouw moest dus nieuw hout aangevoerd worden.Gelukkig waren er tekeningen zodat het geheel naar de oorspronkelijke versie kon herbouwd worden

het hoofdgebouw, foto genomen van op de kunstmatige heuvel

centraal in het voornaamste gebouw, bevindt zich een altaar voor de voorvaderen

met een foto van hun grafstenen

het houtsnijwerk moet enerzijds zorgen voor voorspoed en een gelukkig leven, anderzijds (zoals hier) zijn er taferelen welke bvb een indicatie geven in welke periode het huis werd gebouwd

links en rechts van de huistempel voor de voorvaderen zijn er slaapkamers.Dit is de voornaamste, het bed is in donker hout en ingelegd met parelmoer

In mei 2000 ging het huis-museum open voor het publiek.10 jaar later werd de tuin nog vergroot waardoor het zicht en het geluid van de snelweg naar de achtergrond verschoven.Het complex ligt echter onder de aanvliegroute naar de landingsbaan die op enkele honderden meter verwijderd ligt.

de gebouwen in de tuin en de beplantingen verstoppen de hoger gelegen snelweg

een eindje achter het huis, maar een eind voor het einde van de eigendom, is er een golvende muur gebouwd die het beeld o de tuin moet indelen en rust moet brengen

in de tuin staat er een draagstoel, er zijn echter geen dragers aanwezig ….

Jonge koppels laten hier huwelijksfoto’s maken.Dit gebeurt in Azië nooit op de huwelijksdag zelf.

elke blik, elke pose, elke gelaatsuitdrukking wordt door de fotograaf en zijn helpers bepaald

het koppel staat hier bij de toegang tot het voornaamste gebouw

Zuidelijk in de Zhongshan-wijk bevindt zich het Contemporary Arts Museum.Omdat 5 dagen geleden een tijdelijke tentoonstelling de deuren sloot, en pas in november een nieuwe tentoonstelling opent, is er maar weinig te zien.

door de Japanners ooit als schoolgebouw bedoeld, huist hier nu het museum

één van de enkele werken die te zien zijn, werk van Georges Ho

Een straatje in de buurt is autoluw, er zijn wat beelden te zien

Hiermee beëindigen we het eerste deel van ons bezoek aan Taipei.Op het einde komen we hier ter

Enkele dagen geleden kochten we in het station van Taipei treinkaartjes voor de volgende 2 ritten.Op de website van de Taiwanese spoorwegen kan men, mits wat zoekwerk, alle treinen vinden voor een bepaalde rit, inclusief hun prijs.De mensen achter het loket verstaan wat Engels, ik heb alles echter netjes genoteerd, uur van vertrek en aankomst, treinnummer en vooral datum.Dan gaat de aankoop vlot.

De treinen welke we vandaag in het station van Taipei zien, komen punctueel op tijd toe, op het voorziene spoor, en vertrekken even punctueel.De plaatsen zijn telkens gereserveerd en de treinsamenstelling staat vast.Misschien even de bazen van de Belgische spoorwegen laten weten dat het ook anders kan dan wat er in België (en omliggende landen) gebeurt.

er zijn 3 soorten treinen.Dit is de gewone expresstrein (Tze-Chinag Express), deze trein rijdt op het normale spoor maar houdt in minder stations halt

er is dan nog de lokale trein welke in elk station halt houdt en dan is er de supersneltrein (Chu-Kuang Express), welke op een hoge snelheidsspoorlijn rijdt.Hier in Taipei komen al deze treinen op dezelfde sporen.Op dit bord is er aangeduid waar de passagiers voor de desbetreffende trein moeten wachten, het opstappen hangt af van de plaats waar de trein stopt en van de lengte van de trein

voor toeristen en voor rolwagenrijders staat overal duidelijk vermeld waar ze naartoe moeten

we staan hier op een ondergronds perron (zoals bvb in Brussel Centraal).Op elk perron staan de treinen vermeld welke daar halt houden.Er hangt ook een bord waar de momenteel gemeten luchtsamenstelling vermeld wordt

Het is comfortabel zitten

iedereen in de rijrichting en met veel beenruimte

We komen aan in Hsinchu, net buiten het grondgebied van Taipei aan de westkust, hoewel we de zee hier niet zien -de zee is hier eerder een gevaarlijke plaats door de tornado’s, orkanen, overstromingen en tsunami’s.

Kaart van Taiwan waarop Hsinchu omlijnd is

Van hieruit bezoeken we Beipu, het noordelijk centrum van de Hakka.De Hakka is een minderheidsgroep in de bevolking, ze zijn een onderverdeling van de Han Chinezen..Ooit leefden ze in China -in het zuiden van China hebben we vroeger ook nog de Hakka bezocht.Ze migreerden naar Taiwan, eerst woonden ze in het vlakland, nadien verhuisden ze naar het meer heuvelland.Heel wat inwoners van Taiwan hebben wel één of meer voorouders welke tot de Hakka behoorden.De Hakka, als groep, maakt nog steeds 15% van de bevolking uit.

Iets meer uitleg
Op de wereld zouden er nog meer dan 80 miljoen Hakka voorkomen.Ze hebben een eigen taal, maar afhankelijk van hun woonplaats kunnen ze die taal al dan niet gebruiken.In China bvb. mogen de Hakka (net zoals de andere bevolkingsgroepen) officieel hun eigen taal niet meer gebruiken.Hier in Taiwan wordt de eigenheid én de taal beschermd.

Heel wat belangrijke leiders, politici, schrijvers, wijsgeren uit de Chinese geschiedenis, waren en zijn Hakka.Zo was bvb Song Qingling, en haar zus, de vrouw van Chiang Kai-Chek, ook Hakka.

Hakka hangen boeddhisme en Taoïsme aan en belijden vooral natuurgodsdiensten.Voorouderverering is heel belangrijk.In China zagen we dat de doden na vele jaren opnieuw werden opgegraven, er schoten toen nog enkel wat botten over.De resten werden verast

Om in Beipu te komen moeten we 2 opeenvolgende bussen nemen.Ik had thuis al wat opzoekwerk gedaan zodat we de busstations en de nummers van de bussen kennen.Met ons plastiek kaartje kunnen we betalen.

net zoals in vele landen, vertrekken bussen vanuit een busstation.Tussen 2 ritten houden de chauffeurs hier een pauze, ze komen op tijd bij hun bus zodat ze, op de minuut van vertrek, klaar staan.Als de grote wijzer verspringt rijden ze het busstation buiten ….

De stem in de bus spreekt enkel Chinees, maar de looptekst boven het hoofd van de chauffeur geeft de haltes ook in het Engels aan.De chauffeur verstaat nog wat Engels zodat we duidelijk weten waar we moeten afstappen.

Beipu is een dorp, het is gemakkelijk om er rond te wandelen, en de bezienswaardigheden staan bewegwijzerd

De Citian tempel werd in 1835 gebouwd, maar in de 20^ste eeuw tweemaal grondig gerenoveerd.De tempel is de voornaamste plaats in Beipu voor de verering van Guayin, de Aardgodin.

men werkt aan de voorgevel en aan het plein voor de tempel.De keramieken versiering op het dak is weelderig duidelijk te zien.Draken, slangen, roofvogels, …. Zijn hier kleurrijk afgebeeld

wat dichterbij ….

op de pilaren staan ook heel wat figuren afgebeeld, waarschijnlijk bestaan ze uit dezelfde materie als de pilaar zelf

wie of wat hier voorgesteld wordt weten we niet, geen enkel plekje in de tempel is zonder versiering ….

niet alleen menselijke (of goddelijke) figuren zijn voorgesteld, ook dieren , en dan vooral de leeuw, zijn uitgebeeld

ook de balken aan het plafond en bovenaan de muren zijn versierd

in elke tempel, dus ook hier, hangt aan de rechterzijde de klok

en aan de linkerzijde de trommel

vooraan staan er veel verse bloemen, ze ruiken lekker

ook de buitendeuren zijn beschilderd.Waarschijnlijk zijn dat de bewakers als de rest ….

De zijden van het voorportaal zijn al even kleur- en figuurrijk

Er zijn in de tempel 3 altaren, de middelste heeft het beeld van Guayin.Aan het rechteraltaar staan geen beelden, enkel tabletten worden er voorgesteld.Dat stelt de Drie Grote Keizers voor geen Chinese keizers) .Aan de linkerkant staat de beeltenis van de Drie Bergkoningen.Die beide 3-eenheden zijn belangrijk in het geloof van de Hakka.

het beeld van Guayin staat centraal

één van de drie Bergkoningen, naast een tablet

In de oude stad, het gebied rond de tempel, zijn nog Hakka huizen te zien.Hier in Beipu woonden en wonen, enkele belangrijke en rijke Hakka families.De mooie huizen behoren hen toe, we kunnen ze enkel van de buitenzijde, achter de afsluiting zien.

De Hakka huizen zijn historisch gebouwd rond een binnenplein of -tuin.Aan de buitenzijde, de zijde welke naar de buitenwereld gericht is, zijn er geen ramen.Er is een toegangspoort tot het domein.

Ook de ceremonies van de Hakka zijn hier nog steeds privé-aangelegenheid.

De meeste Hakka leven hier echter in gewone huizen en appartementen, tussen de andere bevolking.

In de oude stad zijn er wat kraampjes opgesteld met typisch Hakka-voedsel en -drank. Er wordt vooral veel slachtafval van varkens gebruikt, we laten proeven of kopen van deze dingen aan ons voorbij gaan ….

we komen langs een voormalige waterput

typisch voor de Hakka huizen, blinde muren aan de buitenzijde, keramieken versiering

de mooi versierde toegang tot de privé tempel van de rijke Hakka familie

oude winkelhuizen

sommige zijn beneden al mooi gerenoveerd

de vorm van het dak en de dakbedekking is ook typisch voor de Hakka huizen

een residentie van een rijke Hakka familie, gebouwd in 1940 in een mengeling van westrse en Japanse stijl

Terug in Hsinchu, de stad met het oudste station in Taiwan

Er is nog een stadspoort over, de oostelijke stadspoort.Ze staat te midden van aan reusachtige rotonde waar 7 of 8 straten op uitkomen met heel druk verkeer

de poort is niet te bereiken, we nemen een foto vanaf de buitenzijde van de rotonde

We wandelen rond in het centrum . De Chenghuangtempel is de stadstempel met de “Stadsgod”.Deze heeft, net zoals we de vorige dagen ook al zagen, een zwart gezicht

waardoor hij natuurlijk moeilijk te onderscheiden is op een foto

op een altaar achter is de tempel wordt de vrouw van de Stadsgod aanbeden.Zij heeft een blak gezicht

verder zijn er nog heel wat beelden te zien, zoals dit met een tweekleurig gezicht

of een met een lichtblauw gezicht …. De fantasie van de makers heeft hard gewerkt …..

bij de toegang tot de tempel staan er 2 leeuwen

en net zoals een plaatselijke kermis in België, staat de avondmarkt tot aan de deur van de tempel
deze avondmarkt, die elke dag van de week plaats vindt, is een plaats waar heel wat mensen komen eten, streetfood

gelukkig kunnen we jullie de geuren besparen …..

bij sommige eetstalletjes zien we geen kopers, bij een ander staan de kopers in een lange rij aan te schuiven

Naast de vele tempels zien we in Hsinchu 3 kerken, op vrij korte afstand van elkaar

deze kerk zit wat verstopt tussen gebouwen

een protestantse kerk.Wanneer we er voorbij komen is er een uitvaartdienst bezig.We kijken even binnen, de mensen zijn niet in het zwart, wel op hun paasbest aangekleed

de kathedraal van Hsinchu.Naast de kerk is er een grot nagemaakt met een groot Mariabeeld er in

we hebben al heel wat tempels en kerken bezocht.De naam van de godsdienst is verschillend, maar de show (de uiterlijke vertoningen) is overal sterk gelijkaardig ….

In voormalige gebouwen van de spoorwegen is er een gebouw voorbestemd voor kunstenaars.Soms zijn er tentoonstellingen, soms kan je iemand aan het werk ….

we zijn nog wat te vroeg, het gebouw is echter geopend en momenteel is er geen tentoonstelling te zien, dus wandelen we even kort rond

Wanneer we langs winkels wandelen, gebouwen bekijken , auto’s zien … besluiten we dat een deel van de bevolking (zeer) welvarend is.Een ander deel is (straat)arm.De laatste groep heeft om vele mogelijke redenen de boot van de technologische vooruitgang duidelijk gemist.

een voorbeeld van een zaak welke keukens verkoopt

mooie buildings met grote appartementen

langs deze brede boulevards zijn ook de straten, de grasperken, de bloemen, …. mooi onderhouden.Dat geldt niet voor de stegen waar de armere mensen wonen.

hier en daar is er een kunstwerk

(foto’s van dure wagens kennen we wel allemaal, de concentratie aan dure wagens is hier vrij groot)

We spraken met een Taiwanese dame die al veel jaren in Australië woont, haar kinderen en kleinkinderen leven daar ook.Haar broer en zus echter zijn in Taiwan gebleven.Zij vertelt ons dat, sinds ongeveer 10-15 jaar, de betrekkingen tussen China en Taiwan soepel verlopen en dat Taiwan daar sterk van geprofiteerd heeft.(Inwoners van) Taiwan hebben heel wat bedrijven, spelers op de wereldmarkt ,niet alleen voor high tech en ICT hardware.Ook op vele andere vlakken zijn Taiwanese bedrijven sterk vertegenwoordigd.Een deel ervan laat zelfs de producten maken in China …..

Er loopt een smal water door de stad, met aan beide zijden een park met wandelpaden en zitbanken, daarnaast aan beide zijden en straat waar mensen komen om te consumeren op allerlei vlakken

Een deel van het water, is een open riool, de geur is te mijden.Een ander deel van het water, daar waar ooit de oude stad is ontstaan, is het water zuiver, er zit zelfs vis in

bomen zorgen voor veel schaduw en koelte

er is een kleine speeltuin en enkel eenvoudige toestellen om wat fitness oefeningen te doen

het water is helder en heeft geen geur

er zit veel vis in het water, maar spijtig voor deze reiger zijn de meeste vissen te groot voor hun snavel en keelholte

We nemen weer de trein om van Hsinchu naar Taichung te reizen.Vandaag zaterdag is het erg druk.Wij hadden in Taipei, 4 dagen geleden, onze treintickets gekocht waardoor we een gereserveerde zitplaats hebben.Heel veel mensen staan echter recht, gaan even zitten als mensen uitstappen en moeten dan weer plaats ruimen als de volgende ingestapt zijn.Na 1u10’ zijn we in Taichung

Kaart waarop Taichung is aangeduid

Hier is een supermodern station gebouwd waardoor de sporen een heel eind hoger gelegen zijn.

Ook de grote esplanade voor het station ligt hoog, er zijn roltrappen om telkens af te dalen naar busperrons.

aan opvallende versiering ontbreekt het hier niet

opvallend gebouw langs het zeer grote plein voor het station

Het oude station is er nog maar staat een eindje buiten het nieuwe.

Rekening houdend met ons uur van aankomst en met de openingstijden, rijden we eerst (met de bus) naar het Taichung Fine Art Museum, gehuisvest in een groot, modern gebouw dat veel ruimte en ook leegte uitademt

het museum ligt in een park.Nu, zaterdag namiddag, zijn er veel mensen die van de buitenlucht komen genieten.Overal op het gras zitten groepjes mensen

buiten zijn ook al enkele kunstwerken te zien

de inkomhall

met o.a. grote stukken rozekwarts

de afscheiding tussen de hall en de hogere verdiepingen 

zicht van boven op de inkomhall

op de bovenste verdieping is er een tijdelijke tentoonstelling.De meeste zaken mogen absoluut niet gefotografeerd worden

dit werk zelf is een kopie van het originele.Rond deze kopie worden verschillende technieken getoond en uitgelegd.Omdat, volgens de uitleg, vele mensen zich geen ruimtebeeld kunnen voorstellen van een plan of een 2D tekening of schilderij, heeft men hier dit werk in 3D gemaakt waarbij over een diepte van ongeveer 5 cm de dieper liggende gebouwen, ook wat minder hoog voorgesteld zijn

het model van het oorspronkelijke museum

Bij de opening (rond 1980) echter vond men dat de bouw niet voldeed aan het opzet

men bracht allerlei kleinere veranderingen aan, aan het park omheen het gebouw werd veel veranderd

In 1999 vond er een grote, zware aardbeving plaats in Centraal Taiwan.Een deel van het gebouw was zwaar beschadigd, het gebouw was niet meer bruikbaar.

Tijdens de heropbouw , die pas in 2004 gestart werd, moesten vele muren letterlijk gesloopt worden (onder het motto, geen constructie zonder een destructie) en werd een vernieuwd museum heropgebouwd.Uiteindelijk is pas nu, in 2019 alles opgebouwd en ingericht

model van het huidige museum

Het Taichun Nationaal Theater is ’s avonds op vrijdag en zaterdag tot 10 u open.Het ligt een eindje buiten het centrum, dus we gaan er met de bus heen. Gelukkig is er altijd wel hier of daar iemand die wat Engels kan zodat we bij de juiste halte kunnen afstappen…..Mensen zijn vriendelijk en behulpzaam als ze een beetje of beter Engels kennen

Het heel speciale theater is van de Japanse architect Toyo Ito

de eerste aanblik van het theater

dit is het zicht overdag (https://www.indesignlive.com/the-work/toyo-itos-national-taichung-theatre)

een luchtfoto van het theater en omgeving (zelfde website)

de architectuur van de enorm grote ruimte binnen is geïnspireerd op grotten -het doet me denken aan sommige gebouwen van Gaudi

Via de lift komen we op de bovenste, zesde, verdieping.Het grootste gedeelte hier is buiten, met de mogelijkheid om ook buiten een voorstelling te geven.Het dak is helemaal niet vlak.Er zijn aan aantal ‘vulkanen gebouwd, cirkel- of ovaalvormig met de opstaande zijden in een paraboolvorm

de verlichte gebouwen uit de omgeving te zien tussen de ‘vulkanen’

zelfde website, foto van het dak tijdens de bouwwerken.De bodem van het dak is niet vlak, en tussen de vulkanen zijn er wandelpaden, gras en struiken aangelegd.Er staan ook op verschillende plaatsen banken, passend in de stijl van het geheel

De verdieping er onder is deels een tentoonstellingsruimte, er zijn standen met boeken en kunstwerken en er is een zaal voor speciale tentoonstellingen

er zijn enkele kunstwerken te koop , elk voor de waarde van 21.000€.Ze zijn gemaakt uit roestvrijstaal, kope, bladgoud en verf van DuPont

De speciale tentoonstelling heeft te maken met licht en vindt plaats in een zaal waar ook enkel ‘vulkanen’ gebouwd zijn.Heel leuk

Het eigenlijke theater kunnen we niet zien, het heeft een hoogte van 3 verdiepingen

zelfde website

ruimte waar de toeschouwers tijdens de pauze terecht kunnen.Het gordijn op de achtergrond geeft een beeld over de hoogte van de zaal

Voor het theater worden een aantal meisjes in gereedheid gebracht voor een groepsfoto

na enkele minuten krijgen we een sneer van de fotograaf dat we weg moeten …

We blijven nog even in Taichung, de rest is voor de volgende blog