Reisverhaal «van de hoofdstad over de bergen naar de zee»
Canarische eilanden
|
Spanje
|
3 Reacties
10 Maart 2022
-
Laatste Aanpassing 15 Maart 2022
6. van de hoofdstad over de bergen naar de zee
Vandaag, donderdag, rijden we via de kustweg naar de hoofdstad Las Palmas.
Onze wandeling start in de oude stad. Straten en pleinen zijn deels afgesloten omdat Netflix bezig is met de opnames voor de film ‘Mother’, die volgend jaar zal te zien zijn.
Tussen de parking en de oude stad komen we langs enkele straten en pleintjes
bij een klein pleintje met enkele standbeelden speelt een muzikant. Mensen zitten te luiteren
gebouwen doen ons denken aan koloniale steden in Latijns-Amerika
Aan de overzijde van de Carretera del Centro (centrumstraat) bevidt zich de oude stad
wegwijzers naar alle bezienswaardigheden
hier zijn de gebouwen goed onderhouden
We komen op de Plaza Santa Ana (Sint-Annaplein), het centrale plein van de oude stad. Het werd aangelegd op het einde van de 15de eeuw in opdracht van de Spaanse koningen
rechts bevindt zich het bisschoppelijk paleis met één houten loggia
links zien we de Santa Ana kathedraal, blijkbaar wordt er al meer dan 5 eeuwen aan dit gebouw gewerkt
De toegang tot de kathedraal op het plein is enkel om de toren te beklimmen, weliswaar de grootste hoogte via een lift
zicht richting noordoost met enkele haveninstallaties
Kijken we richting westen, dan zien we dat Las Palmas deels op heuvels gebouwd is
richting zuidwest
richting westen
aan de overzijde van de Plaza Santa Ana bevindt zich het voormalige stadhuis
de lift waarmee we op het uitzichtplatform aankwamen bevindt zich tussen de twee torens, waarvan dit er één is
Met een trap kunnen we nog wat hoger en een toren beklimmen
beneden zijn er heel wat mensen in de weer in verband met de film
Om de kathedraal zelf te bezoeken moeten we via het diocesaan museum gaan
hier is een binnentuin ..
… goed onderhouden met bloeiende planten
er is veel (kunst)licht in de brede kathedraal
Wat verder in de oude stad is het Museo Canario waar vondsten tentoon gesteld worden uit de tijd van de oorspronkelijke bewoners en voor de Spaanse kolonisatie
de vondsten komen van verschillende grotten en necropolen
hier en daar wordt er een grottengemeenschap voorgesteld (door het glas voor het display is er flink wat weerkaatsing)
niet alleen gebruiksvoorwerpen, ook beeldjes werden gevonden
de verschillende plaatsen op Gran Canaria van waar de vondsten komen
niet alleen voorwerpen uit vulkanisch gesteente, maar ook uit plantenvezels zijn hier te zien
Bijna nergens staat een ouderdom vermeld, waarschijnlijk dateren de vondsten uit de 14de en 15de eeuw, de laatste eeuw(en) voor de Spanjaarden voet aan wal zetten op Gran Canaria
er is een zaal vol met kasten, elk voorzien van een grote hoeveelheid schedels. Het valt ons op dat de meeste schedels weinig of geen tanden meer hebben
verder liggen hier een aantal mummies, minder goed bewaard dan deze van de Egyptenaren
de lichamen van de oude Canariërs werden niet gebalsemd. Ze werden wel ontdaan van hun ingewanden, daarna opgevuld, waarna het lijk in leder werd ingebonden en omgeven werd door rieten matten
We wandelen verder door de oude stad
huizen met houten loggia’s
Casa Colon, ook hier weer wat verstopt door attributen voor de film
Colombus kwam in 1492 aan in Las Palmas, het eerste Canarische eiland waar Spanjaarden voet aan wal zetten. Colombus hoopte om vanaf hier met gunstige passaatwinden naar India te kunnen varen. Hij kwam nooit aan in India, maar ontdekte wel Amerika. Op de plek van het Casa Colon werd de gouverneurswoning gebouwd. Hier verbleef Colombus voor hij zijn vier expedities startte.
De oude Canariërs werden gevangen genomen en als slaven verkocht waardoor de expedities van Colombus deels gefinancierd werden
de versiering zijn geïnspireerd op Amerika
een ander kerkje in de oude stad
en straatjes waar tafeltjes van eetgelegenheden in het midden staan
Wat later wandelen we door de winkelstraat, Calle Triana
hier staan enkele gebouwen in art deco stijl
deze straat eindigt bij het San Telmo park. Hier bevindt zich een kleine zeevaarderskerk
in het park is er een Jugendstil kiosk …
… en een Jugendstil café
We wandelen verder richting noorden. Hier komen we in een straat zoals er 13 zijn in een dozijn
Uiteindelijk eindigen we onze wandeling bij het hotel Santa Catalina, gelegen in een mooi park
het hotel werd in 1890 gebouwd door een Brits bedrijf, en in 1947 door andere eigenaars gerestaureerd
hier zijn enkele meer exotische palmen …
… en grotere drakenbloedbomen
hier is warempel een kleine waterval, in een gebied met grote waterschaarste
we wandelen terug naar de parking langs een parallelstraat. Nog een laatste kunstwerk
Becerra ligt hoog in de bergen. Om er te komen rijden we voorbij de parking v n Roque Nublo. Verder dan de rots rijden we door een woud met massa’s picknickplaatsen en zelfs een camping. Becerra zelf ligt op 1550m hoogte, op minder dan 3 km van Cruz de Tejada, centraal-oost op Gran Canaria
vanop de parking op Becerra hebben we uitzicht op de vallei vaan Tejeda en de Roque Bentayga
verstopt achter de hoogte rechts op de foto, ligt Cruz de Tejeda, het kruispunt centraal op het eiland, waar een weg naar het noorden, een naar het oosten, een naar het zuiden en een naar het westen samen komen.
aan de overzijde van de weg, staan enkele mobiele kraampjes die koffie, hoeden, … en kanaries verkopen
We starten onze wandeling rechts naast de kraampjes
in tegenstelling tot overal elders op Gran Canaria, is hier veel groen, we wandelen zelfs op een graspad
Wat vooral opvalt is de enorme bloemenpracht, de meeste zijn endemisch
op alle bloemen komen heel wat insecten, hier vooral bijen
we steken enkele malen een droge rivierbedding over, dikwijls is het pad erg vochtig
plots horen we water stromen niet ver van een oud gebouw. Vroeger was hier een molen, nu is er nog steeds stromend water
de omgeving is hier heel erg groen, rechts het oude gebouw
pluizen aan een boom, het lijkt wel kapok
heel wat wilde aspergeplanten langs het pad
op enkele plaatsen zijn nog terrassen te zien, vroeger met veel moeite aangelegd voor de landbouw, nu veelal verwaarloosd
we zien een geit op een rotskam
wat verder komen we langs een rots-stal voor de geiten
op de cementenwanden rond de stal groeien mooi gevormde vetplanten
een tijdje later zien we enkele donkere geiten zich te goed doen aan de blaadjes van stuiken
en waarachtig, we zien hier zelfs een watervalletje
diep beneden en verder weg zien we de stad Las Palmas liggen
en er is hier ook een bron
het landschap rondom ons
het eerste deel van de weg gaat horizontaal of dalend …
hier en daar een wegwijzer die richtingen aangeeft
Ik heb de wandelingen uitgezet op Routeyou (voorlopig nog niet openbaar) . De gps duidt ons bij de kruispunten duidelijk de weg
nergens op Gran Canaria is het zo groen als hier
wat later lopen we als het ware door een bloemenhaag
mooier dan eender welke aangelegde tuin, hier puur natuur
we bevinden ons hier op het laagst gelegen punt van de wandeling, de volgende 250-300m is sterk stijgen door het bos
de laatste zonnige plek met mooie bloemen
bij het begin van het bos starten we de Camino Real, de koninklijke weg. Op Gran Canaria zijn er 5 belangrijke en nog enkele minder belangrijke, waaronder deze
Zaterdag doen we aan sight-seeing per auto. Onze eerste stop op de westzijde van de zuidkust is Puerto Mogan
Puerto Mogan heeft maar een klein strand. Door grote stenen is een veilige plaats gecreëerd voor kinderen en zwemmers. Dit strand is kunstmatig met zand aangevoerd uit de Sahara
het belangrijkste deel van het dorp ligt bij de zee, aangeleund tegen rotsen
Puerto Mogan wordt ook wel het Venetië van Gran Canaria genoemd omwille van enkele kanalen en bruggetjes
hier is een jachthaven met schepen uit verschillende Europese landen
de gebouwen rond de haven zijn uniform, alleen de kleur van de betonnen balken varieert
de uniforme wijk rond de haven is zeer kleurrijk bebloemd
ook de twee achterstraatjes en de straatjes die loodrecht op de haven uitgeven, zijn allemaal in dezelfde stijl gebouwd en voorzien van bloeiende struiken. Vandaag zaterdag, zien we kuisploegen met hun wagentjes op en neer rijden en de huisjes oppoetsen.
een centraal gelegen pleintje aan de haven is voorzien van een mooie kiosk
onder enkele gebouwen lopen korte kanalen onderdoor
bruggetjes waar elke bezoeker wel een foto neemt
hibiscus
bougainvillea
hibiscus
bougainvillea
jacaranda
Vanuit Puerto de Mogan rijden we het binnenland in. Op ongeveer 250m hoogte ligt het centrum van de gemeente Mogan, een kleine plaats. We wandelen rond in het centrum. Restaurant liggen aan de hoofdweg
er zijn enkele muurversieringen
een standbeeld
bloemen
het kerkje
de voormalige pastorij
en vooral dames in witte kledij die hier verzamelen. Ze vieren vandaag carnaval op zijn Indiaans
ze willen maar al te graag op de foto
wanneer we een tijd later vertrekken komen er nog altijd in het wit geklede mensen toe
Vanaf Puerto de Mogan verlaat de ringweg rond het eiland het kustgebied. Hier staan bergen tot in de zee en is er een baan gemaakt die door het binnenland gaat. Ook hier heel wat bochten in de weg tijdens onze klim en nadien weer afdaling
ver beneden ons, bij het begin van een zijvallei richting oceaan, ligt Veneguera, een plaats met minder dan 150 inwoners
heel wat bochten en kilometers verder zijn de rotsen heel kleurrijk. Men noemt deze plek ‘Los azulejos de Veneguera’, de (kleurrijke) tegels van Venguera
de kleuren zijn ontstaan doordat het magma dat uit de vulkaan naar buiten kwam, in contact is gekomen met stoom, hete gassen en heet water. Hierdoor hebben sommige mineralen chemische reacties ondergaan waardoor zij ook van kleur veranderden
boven de gekleurde rotsen is er een waterval die enkel tijdens de wintermaanden (als het tenminste regent) stroomt
Nog een eind verder komen we in La Aldea de San Nicolas, een dorp dat vooral leeft van de landbouw (tomaten en bananen) en in het verre westen van het eiland ligt. Er is geen eenvoudige weg om er te geraken
op het centrale plein is er een kiosk uit 1936
de kerk Sint-Nicolas van Tolentijn
het gemeenteschild getekend op de muur van het politiekantoor
Vanaf La Aldea komen we in de a Adea-vallei, een heel smalle vallei. Hier is een(niet altijd zo goede) geasfalteerde baan, meestal maar breed genoeg voor 1 auto, die omhoog leidt tot het hoogste dorp van Gran Canaria, nl Artenara. Er zijn geen plekken waar we kunnen parkeren om een foto te maken, enkel vanuit de auto hebben we er enkele gemaakt
in de smalle vallei zijn er enkele stuwdammen gebouwd om het weinige water niet te laten verloren gaan wanneer het in de zee zou terecht komen
wanneer we bijna boven zijn, zien we de Roque Bentayga en op de verre achtergrond de Roque Nublo
Het landschap is hier zeer woest en ruw, een foto hier en daar zegt niets over de schoonheid hier
Via Tejeda keren we terug.
In het oosten van het eiland bevindt zich de Bandema (berg). Het is vandaag wat bewolkt en niet helemaal helder
zicht van boven op de omgeving
De Bandema (genoemd naar de Vlaming Van Damme die hier in de 15de eeuw een wijngaard aanplantte) krater is de jongste vulkaan(krater) op Gran Canaria, gevormd door een instorting. 1800 jaar geleden was hier nog een uitbarsting. De berg, Pico de Bandema is bijna 600m hoog en kan moeiteloos bereikt worden omdat er een weg loopt tot boven.
De krater heeft een diameter van ongeveer 1km
zicht op de krater vanaf de top
De bodem van de krater is landbouwgebied. De vulkanische grond is erg vruchtbaar
een panoramische foto van de krater en omgeving
er is een wandeling boven aan de rand van de krater, en een wandeling waar men in de krater afdaalt en steil weer naar boven moet klimmen. Het mooiste zicht op de krater is vanop de berg, dus wandelen we hier niet
in de buurt is er een golf, goed te zien door de mooi groene kleur
een foto met de krater op de achtergrond
Een kwartier rijden en we komen bij de Jardin Canario, de lokale plantentuin, de enige op de Canarische eilanden en de grootste van Spanje (27 ha). De plantentuin wordt ook wel de ‘Jardin botanico Viera y Clavijo’ genoemd
De tuin werd opgericht door de Zweedse plantkundige Sventenius in 1952. Het gebied waar de tuin zich bevindt is een deel van de steile vallei. De benaming ‘Viera y Clavijo’ verwijst naar twee wetenschappers uit de 18de eeuw.
In 1973 verongelukte Sventenius dichtbij zijn plantentuin. Vanaf 1974 tot 2012 werd het beleid verder gezet door een Britse botanicus. Vanaf 2014 wordt het accent meer gelegd op moleculair en DNA onderzoek van planten.
Voor ons is de plantentuin wat verwilderd en niet erg goed onderhouden. We maken een wandeling door het lage gebied van de tuin
meestal is er geen bordje waarop de naam van de plant vermeld staat, dus enkel foto’s zonder naam
er staan een aantal Drakenbloedbomen
een idee over de grootte van de boom
De drakenbloedboom (Dracaena draco) is een plant die van nature voorkomt op de Canarische Eilanden, Kaapverdië en Madeira. In 1996 is ook een populatie aangetroffen in Marokko in de Anti-Atlas. De drakenbloedboom is het natuurlijke, "groene" symbool van het eiland Tenerife.
De plant is vrijwel niet meer in wilde staat te vinden. De tot 12 m hoge plant wordt gekarakteriseerd door één of meerdere stammen met een relatief dichte, parapluvormige kroon met dikke bladeren. Het is een langzaam groeiende plant, die er tien jaar over doet om een hoogte van 1 m te bereiken. Omdat de plant een eenzaadlobbige is, heeft deze geen jaarringen. De leeftijd van de plant kan alleen geschat worden aan de hand van het aantal vertakkingen. Van de planten wordt aangenomen, dat ze duizenden jaren oud kunnen worden. Het oudste, bekende exemplaar groeit in Icod de los Vinos op het noordwesten van Tenerife.
Als de bast wordt ingesneden of de bladeren worden gekneusd, scheidt de plant een roodachtig hars uit, dat bekendstaat als drakenbloed. Dit werd gebruikt door de Romeinen en middeleeuwsealchemisten. De mensen geloofden dat het bloed was van Europese draken.
Op de Canarische eilanden speelde de drakenbloedboom een belangrijke rol in het religieuze leven van de oorspronkelijke bewoners, de Guanches. Daarnaast gebruikten zij het sap van de boom als helend smeersel en om hun doden te balsemen. In de Middeleeuwen bracht men het sap in verband met hekserij omdat het, aan de lucht blootgesteld, oranjerood kleurt. Vandaar de naam drakenbloed. Drakenbloed werd nog recentelijk gebruikt voor medicinale en cosmetische doeleinden, en verder als kleur- of verfstof. Italiaanse vioolbouwers, bijvoorbeeld, voegden het toe aan de lak van door hen gebouwde instrumenten.
(tekst https://nl.wikipedia.org/wiki/Drakenbloedboom)
heel veel bloemen …
op deze wel heel speciale plant enkel voorkomend in het wild op het eiland Fuertaventura (Asteriscus sericeus, geen Nederlandse benaming)
er worden foto’s gemaakt van dit meisje met bloemetjes in haar hand. Ze doet een van de volgende dagen haar eerste kommunie
reuzen cactussen
Ondertussen is de zon weer meer van de partij. We rijden naar Cruz de Tejeda. Op het terras van de parador is het heerlijk in het zonnetje
Maandag zijn er veel wolken en regent het
op de bergwand aan de overzijde (van ons verblijf) verschijnt een regenboog
We rijden naar de kust naar Maspalomas, in de hoop daar de zon en betere temperaturen te vinden
op de Playa de Ingles is het deels bewolkt, deels zonnig
Stephan wandelt aan de kustlijn, Annemie en ik langs de Paseo, richting San Agustin.
op het strand zijn er wat mensen, een enkeling zit in de zee
wanneer we ’s middags iets eten is de lucht donkergrijs-zwart. Hopelijk regent het niet
Op onze terugweg begint de zon te schijnen
Stephan en wij komen ongeveer op hetzelfde moment weer samen
Plots begint het erg te waaien, overal stuift het zand op, tussen onze tanden, in onze ogen en haar, …
We keren dus maar terug naar ons verblijf. Daar kunnen we, uit de wind, nog genieten van het zonnetje
Vandaag, dinsdag weer regen, zwarte lucht. We blijven dus aan de zuidkust. Vandaag rijden we naar Puerto Rico, tussen Maspalomas en Puerto Mogan gelegen
Het dorp is volgebouwd aan bede zijden van de helling
niet mooi, niet gezellig, en dies meer
Tijdens de loop van de dag heeft het meerdere malen veel geregend, afgewisseld met af en toe wat zon. We wandelen langs de zeezijde
Hopelijk wordt het weer de volgende dagen weer beter