Reisverhaal «laatste dorpje en dan Muscat, de hoofdstad»

Oman, nog een land in het Midden-Oosten | Oman | 6 Reacties 04 December 2018 - Laatste Aanpassing 07 December 2018

De laatste halte ten noorden van Muscat is Barka

Barka ligt ongeveer 65 km van Muscat. Er zijn verschillende grote wegen (snelweg en semi-snelweg) om er te komen. Gelukkig wordt hier de geplande snelweg, vlak bij de zee, niet verder ontwikkeld, of althans voorlopig niet.

Het fort van Barka was al eens gerestaureerd in 1986, maar nu is men bezig met een superrestauratie, alsof men moet vertrekken vanaf een ruïne. We kunnen dus helemaal het fort niet bezoeken.

het is het Ministerie van Erfgoed en Cultuur die al de restauratieprojecten beheert en uitvoert (dank zij de verkoop van aardolie en aardgas)

Naast het fort, dat dicht bij de zee ligt, bevindt zich de soek, helemaal niet te vergelijken met een klassieke soek.

een zwaardvis, zien we hier maar zelden

Eerst is hier de vismarkt waar men ook bezig is met een soort vismijn waar een pakketje vis per opbod verkocht wordt

er is veel belangstelling, misschien is dit wel dé activiteit van de dag …

de mijnmeester zit links met zijn zonnebril, naast hem zit zijn secretaris met stylo en boekje. De vis wordt niet gewogen, de verkoop is enkel op zicht

toch komt hij af en toe van zijn zitplaats om het lot vis (van de visser met zijn oranje trui aan) te bekijken

veel kijkers, enkele kopers, rustige discussies zorgen voor de nodige animo

is uiteindelijk beslist wie er koopt, dan schuift de mijnmeester met zijn stok de vis in de richting van de koper

rond de vismarkt worden lokale groenten en fruit verkocht, de verkopers zijn meestal oude Omani (mannen). Trouwens de ganse bedoening is een enkel door en voor mannen, op een enkele vrouw na

 deels is er groothandelsverkoop, deels kleinhandel

hier en daar wat mensen proberen fotograferen

taxichauffeurs zijn ook steeds aanwezig, vele, vooral oudere mensen, laten zich voeren

overal wordt deze kleine gedroogde vis verkocht. Na droging blijven de visjes lang bewaard. Om ze te eten moet men er eerst de kop van verwijderen. Men kan de visjes ook malen (of ze gemaald kopen), dat vervangt bij een maaltijd de eiwitten uit vlees, vis of kaas. Gewoon mengen met de groenten of met yoghurt of mayonaise …, voor elk wat wils

zoals we al 2 maanden meemaken, de mensen zijn hier vriendelijk, tolerant en behulpzaam tegenover elkaar en tegenover andere mensen. Het zal weer een aanpassing zijn binnenkort ….

er wordt veel gelachen

Enkele vissersbootjes zijn net toegekomen. De vis wordt uit de netten gehaald en in een bak geworpen. Een enkele koper komt al naar hier, misschien kan hij een betere prijs bekomen en moet de visser geen mijnkosten betalen ….

tegen de afsluiting zitten enkele mannen, hun vis te roosteren en te eten

Een 7-tal km verder bevindt zich het kasteel-fort Bait Na’aman.

het gebouw in zijn geheel gezien

het woongedeelte

ja, door dat kleine poortje gaan we naar binnen

Een viertal eeuwen geleden was de karavaanroute tussen Muscat, aan de kust, en Rustaq of Al Hazm (we bezochten deze kastelen, zie vorig verhaal) lang en moeizaam. Dit kasteel, gebouwd in de 17^de eeuw, stond zowat halverwege en bood een veilige rustplaats voor de leidende imams.
De vader van deze dynastie had in 1650 de Portugezen buiten (het kustgebied van Oman) gezet, na 150 jaar bezetting. De Imam welke dit fort-kasteel bestelde, regeerde vanuit het nog veel mooier fort-kasteel Jabrin (bezochten we meer dan 1 maand geleden).

nu leven hier geen imams meer, wel de Grote Alexanderparkiet (Psittacula eupatria)
Deze dynastie bracht vrede en welvaart in Oman (toch zeker voor de elite), tijdens hun regeerperiode werd er, volgens de overlevering, minstens 1/3 van het aantal huidige bomen geplant, alleen zij zorgden voor kokospalmen, nu zijn dat dadelpalmen.

het bijzondere hier is de uitleg van de gids, niet het klassiek afratelen, maar met zijn eigen accenten

een gids geeft ons uitleg, op een ludieke manier, de tijd van toen vergelijkend met het heden (hier gaat het over het formaat van het bed waar 2 mensen in kunnen slapen, of op de rug, of op de rechterzij)

Ongeveer een eeuw later werd het kasteel gerenoveerd en aangepast door de stamvader van de huidige dynastie, Imam Ahmad bin Said. Deze wijze en geliefde leider, werkte de Perzen buiten de grenzen van Oman. Ook zijn kleinzoon zorgde voor nog meer veiligheid en voor een sterke vloot die handel dreef vanaf de Indische oostkust, tot de Perzische Golf, de Rode Zee en de kusten van Oost-Afrika. Hij bracht de hoofdstad over naar Muscat.

Vroeger bracht een falaj, komende van het 35km verder gelegen Nakhl, water tot in het kasteel.
Deels kwam de falaj in de toiletkamer, en deels in de badkamer

het toilet van de imam en zijn familie (meerdere vrouwen en kinderen)

en het bad van de imam. Steeds was het water goed van temperatuur, zowel in de winter (niet te vergelijken met onze winters) als in de zomer

de vrouwen gebruikten het bad niet. Zij lieten vanaf hun kamer, een zeer hoge verdieping hoger, door dit luik een soort emmer zakken aan een touw en schepten op die manier water op dat ze naar boven trokken. Wij kijken even door dit luik, het bad is wel zeer diep gelegen …

We komen in de living van de imam en zijn zonen, hier, aan de rechter muur, is een mirhab te zien, welke in de richting van Mekka wijst

In de vrouwen-living wonen alle vrouwen van de imam en hun kinderen

het Chinees porselein en de nis zijn nog origineel

Daarna liep dit water naar buiten om de planten van water te voorzien

wanneer er geen gasten aanwezig waren zat de imam, zijn vrouwen en kinderen allemaal samen in de lange kamer

dan was er nog een gevangenis voor mannen. Deze bevond zich in de toren op de gelijkvloerse verdieping. Daar was echter geen deur. Vanaf een opening op de veel hoger gelegen eerste verdieping werd de gevangene naar beneden gelaten met een touw. Daar bleef hij dan, soms vele maanden lang. Zeker niet om zijn misdaad nog een tweede maal te begaan

hier staan we dan boven de bovenste verdieping van het woongedeelte. De torens zijn hier niet meer volledig rond, er is binnen plaats voor 3 kanonnen

Na het kasteel, terug in Barka, stoppen we even aan een zaak waar de Oman-zoetigheden gemaakt worden (ze worden in feite in Sohar gemaakt). Hier is een verkooppunt

dit is een caloriebom, eieren, suiker, bloem, noten. Het geheel moet urenlang koken en heeft een gelei-achtige structuur. Afhankelijk van extra toevoegingen, zoals hier saffraan, is de smaak wat anders.

9. Muscat, de hoofdstad van Oman

Op weg naar de hoofdstad, niet ver van de luchthaven, bevindt zich het bedrijf dat de duurste parfums ter wereld maakt, Amouage. Het bedrijf is toegankelijk voor bezoekers. Elke bezoeker krijgt wat uitleg en een korte rondleiding in het bedrijf.

de koperen destillatietoestellen uit de begintijd, het bedrijf is opgestart in 1983

centraal op de tafel staan een aantal glazen containers. Hierin vinden we bestanddelen van planten en zelfs een met korstmossen, gebruikt in parfums van Amouage

zelfs rode peperbessen worden gebruikt

Vele planten zijn afkomstig van verre streken

sommige van deze, of andere plantaardige stoffen, worden vers gemengd en verder behandeld

gestoomd

gekoeld en een week laten staan

voor verschillende parfums zijn de samenstellende bestanddelen vermeld

de inox containers waar de verschillende mengsels wachten op verder behandeling

De afvulling en verpakking gebeurt manueel, een groot percentage van de werkers is Omani, het streefdoel van de regering is dat elke Omani werkt en er geen mensen meer van een soort werkloosheidsuitkering moeten genieten (hier is werk genoeg)

mannen gebruiken in Oman (en overal inde Arabische wereld) minstens zoveel parfum als vrouwen.

de mannenflacon (bovenste) heeft een afsluitdop in de vorm van een handvat van een traditionele dolk, de afsluitdop voor vrouwenflacons zijn gebaseerd op de koepel van de Sultan Qaboos Gran Moskee

Daarna laat de gids(e) parfums op een stickje ruiken, de geur welke je goed vindt, krijg je dan op je pols. Geen enkel van deze parfums genereert een allergische reactie bij mij

mooie verpakkingen, flesjes en dies meer. Al wat hier staat is nep en gevuld met water. Enkel de testers bevatten parfum. Koop je iets dan komt het product uit een ander, gesloten lokaal

ook fijne Italiaanse lederwaren worden nu aangeboden, evenals exclusieve sjaaltjes. Het bedrijf is nog steeds in handen van een Oman familieholding …

Ik pols de (Aziatische) dame welke ons rondleidt over de prijs:
ik “ik lees dat de parfums niet goedkoop zijn”
zij “oh, dat valt mee, afhankelijk van het soort en de grootte van de verpakking, varieert het tussen 100 en 450 rial (250€ tot 1150€), dat laatste voor een flesje van 100ml!

dit is een buitenformaat flacon. 100 ml hiervan kost 450 rial (1250€)

Leuk dus om eens te genieten van een vleugje van de duurste parfum ter wereld. De volgende dagen komen langs verschillende museumshops waar Amouage verkocht wordt, We proberen telkens een ander geurtje.

Als er gewerkt wordt met enkel plantaardige stoffen (bloemblaadjes, vruchten, bladeren, …) dan heeft men een grote massa van dit plantenmateriaal nodig om een vrij kleine hoeveelheid etherische (vluchtige) olie te bekomen, nodig als een van de geurstoffen. Dat verantwoordt een deel de hoge prijs. Synthetische geurstoffen kan men veel goedkoper en in veel grotere hoeveelheden maken ….

We rijden door naar Muscat

hier zijn we dan bij onze laatste bestemming

Het woord Muscat duidt op verschillende gebieden. Het grootste is de provincie Muscat dat uitgestrekt ligt over een gebied van 187 km. Het kleinste gebied gaat over het stadsdeel dat ingesloten ligt tussen bergen en de zee, niet meer dan 12 km breed. Meestal duidt Muscat op het hoofdstedelijk gebied, welke langs de kust over een afstand van 73 km uitstrekt.
Dan is er ook nog “oud Muscat”, het gebied dat omsloten ligt door de stadsmuren. Alles wat buiten dit gebied ligt heeft andere namen gekregen, op die manier is het duidelijk wat het woord Muscat betekent.

Muscat is aangeduid op de kaart

 Oud Muscat ligt rechts op de kaart, de rest is aangeduid met zijn specifieke namen, hoewel het westelijke Seeb niet meer op de kaart te zien is

Muscat is zeer gunstig gelegen als de kruising van zowel nationale als internationale handelsroutes. Internationaal als haven die verbinding geeft via de Zee van Oman en de Indische Oceaan, met Oost-Afrika (historisch met Zanzibar), met Indië, maar in de oudheid ook met Mesopotamië en Perzië.
Nationaal is Muscat (via de Semail-kloof, zie vorig verhaal) verbonden met het binnenland.

Het hoofdstedelijk gebied Muscat ligt niet in een vlakte. Het Hajar gebergte komt tot bij de kust, er zijn verscheidene wadi’s en er is zelfs woestijn.

Muscat bergen om een beeld te krijgen van dit gebied, een klein voorbeeldje met deze kaart waar enkel de oude stad Muscat is aangeduid met de bergen er rond. De bergen gaan tot 500m hoogte.

de rotsen op de achtergrond scheiden Mutrah van het Oude Muscat, 2 naburige wijken

Oud-Muscat ligt volledig door rotsen ingesloten

Wat betreft de geologische rotsformaties, behorend e onderste rotsen tot het ofioliet, ongeveer 90 miljoen jaar geleden boven de continentale plaat opgeheven; de bovenste rotsen bestaan uit kalksteen, zo een 299 tot 251 miljoen jaar (geologische tijd Perm) geleden afgezet op de zeebodem. Een gedelte van de kalksteen is van een jongere tijd, het Eoceen (55,8 tot 33,9 miljoen jaar geleden).

Muscat domineert de economie. Zowat het grootste deel van de aardolie welke in Oman opgepomt wordt, komt via pijpleidingen naar Muscat, waar het overgepomt wordt in olietankers. Verder hebben ongeveer alle bedrijven minstens een kantoor, meestal hun hoofdzetel in Muscat.

op bijgaande kaart zie je dat bijna alle pijpleidingen (rood) naar Muscat lopen. Enkel de noordelijke gaan naar Sohar

schema hoe de aardolie vanuit het binnenland naar Muscat vervoerd wordt, daar opgeslagen wordt en onder druk gezet wordt om in de olietankers gepompt te worden. Daaronder is er ook een foto van alle buizen te zien in het binnenland

Ambassades en consulaten, ministeries, gezondheidszorg en onderwijs hebben allemaal hun voornaamste activiteiten in de stad.

Op cultureel vlak heeft de stad het Koninklijk Operagebouw en het Nationaal Museum, naast kleinere musea en kunstgalerijen.

Verschillende voetbalclubs zijn in Muscat gelokaliseerd.

Groot Muscat telt 1,3 miljoen inwoners, 32% van de totale bevolking, hiervan is er slechts 38% Omani, de rest komt vooral van het Indische subcontinent.

De gebouwen zijn typisch voor Oman, niet de overweldigend grote buildings van het buurland VAE, wel een stijl die teug grijpt naar vroeger, naar de natuur, de woestijn.

De 2 meest in het oog springende gebouwen zijn: de Sultan Qaboos Moskee en het Koninklijk Operagebouw. De bouwstijl ervan heeft een invloed op deze van de openbare en regeringsgebouwen.
Het geheel komt gezellig over, op mensenmaat.

een zicht langs de weg in Muscat

een groot gebouw tegenover de Sultan Qaboos Grand Moskee gelegen

een gebouw langs de weg

officiële gebouwen

het ministerie van Financiën. De tegels op de voorgrond zijn niet nat, ze zijn zo goed gepoetst dat het lijkt alsof ze een spiegel zijn

een gerestaureerd oud gebouw

* de Grote Sultan Qaboos Moskee, geschonken door de sultan aan Muscat en de islam-bevolkint. De bouw startte in 1996, de opening van de moskee vond plaats in 2001.
De totale oppervlakte van de gebouwen en tuinen is 41,6 ha waarvan 4ha bebouwd. De rest is tuin en parking. Het geheel is volledig rolstoeltoegankelijk hoewel de hellende vlakken hier en daar steil zijn.
Er zijn geen geleidde bezoeken, wel is er een audioguide, waarbij op 15 plaatsen uitleg gegeven wordt. De totale capaciteit is 20.000 moslims welke hier samen kunnen bidden

de Grote Sultan Qaboosmoskee, ondanks de verre afstand en mijn breedhoeklens, toch niet helemaal in beeld te krijgen

de gebedshall voor vrouwen telt 750 plaatsen

deze voor mannen telt 6000 plaatsen, de andere plaatsen is buiten in de ruimtes tussen de gebouwen

Het complex telt 5 minaretten, 4 in de hoeken, telkens iets meer dan 45m hoog, en de hoofdminaret, dubbel zo hoog en witter van kleur. Het getal 5 verwijst naar de 5 pijlers van de islam. De centrale koepel is ongeveer 50m hoog.

de hoogste minaret is witter van kleur

en staat in het midden van een zuilenrij

een van de vier andere minaretten

steeds is er een minaret verstopt, we zouden een drone kunnen gebruiken om de moskee met zijn 5 minaretten te kunnen fotograferen

de gouden koepel is versierd met marmer

s avonds bij de verlichting, valt de gouden kleur nog beter op

Het gebouw is bekleed met Indische zandsteen (uit India), marmer (uit Italië en Oman), fijn hout (teak uit Birma-Myanamar) en keramieken tegels (geproduceerd in Oman)

de houten toegangsdeuren zitten vervat in houten panelen, samen hoog en groot en helemaal met houtsnijwerk versierd

detail van het plafond in de gebedsruimte voor vrouwen

plafond in de grote gebedshall

ook de zandsteen is geslepen en versierd

de buitenzijde van het gebouw is helemaal bekleed met Indische zandsteen

marmeren zuilen ondersteunen het gebouw, versieringen in keramiek

keramiek tussen marmeren panelen

hier alle materialen samen

en dan zijn er nog de ‘glas-in-loodramen’

Dé 2 grote blikvangers in de centrale gebedshall zijn het tapijt en de grote luster.
Het tapijt is meer dan 4000 m² groot, vervaardigd gedurende 4 jaar door 600 Iraanse vrouwen. Het is gemaakt van wol en katoen, in 28 kleuren (met elk verschillende kleurtinten) afkomstig van natuurlijke kleurstoffen. De afmeting is 60m x 70m

Daarnaast ook de vele lusters zijn vervaardigd in Duitsland met Oostenrijkse vergulde Swarovski kristallen. De luster in de grote koepel is 14m hoog, telt 1122 lampen en weegt 8 ton. Het is een prachtexemplaar

luster uit de gebedsruimte voor vrouwen

de grote luster

De koepel is versierd met kleurrijke, maar toch rustige mozaïktegels

keramiek, hier in en rond de centrale koepel

Ook de mirhab, gericht naar Mekka, is schitterend gemaakt en bekleed met keramiek, in Oman geproduceerd

even een korte pauze tussen 2 groepen cruisetoeristen, goed om een foto van de mirhab te nemen

de mirhab aan de buitenzijde

In het gebouw zijn er friezen waarin delen van de koran voorgesteld zijn.

een van de vele friezen in de gebedsruimte voor vrouwen

Aan beide zijden, verwijderd van de moskee, is er een lange zuilengalerij, ook al versierd met nissen,

bekleed in keramiek, stijlen uit verschillende islam-gebieden ter wereld

een klein deeltje van een van beide zuilengalerijen

de zandsteen komt uit India, is echter in Oman helemaal bewerkt , geslepen en gepolierd

het uiteinde van een zuilengalerij

op regelmatige afstanden hangen deze grote lampen

’s avonds mooi verlicht

met een lichtpatroon op de muur

alle details, ook deze van het plafond, zijn versierd

een van de vele, verschillende keramieken nissen onder de zuilengalerij

even verpozen tussenin

ook mooi bij kunstlicht ‘s avonds

Verder is er een grote vergaderzaal (gesloten) en de wasgelegenheden apart voor mannen en voor vrouwen

Er is ook een bibliotheek met de modernste communicatiemedia. Vele boeken handelen over de islam, maar heel veel oven andere aangelegenheden zoals wetenschap, Oman, informatica, … . Er zijn ook de dagelijkse kranten die kunnen gelezen worden

artikel uit de Engelstalige Oman-krant

En dan is er de perfekt onderhouden tuin, waarin continu tientallen en tientallen werknemers bezig zijn. Ook de tuinarchitectuur is in de Oman-islamstijl.

perfect onderhouden graspleinen met bloemenperken in verschillende kleuren versierd

geometrische motieven, ook in de bloemperken

bloeiende bomen

een fontein

die waterbekkens voedt, net zoals we ook zagen inde Perzische tuinen

nergens een vuiltje te bespeuren, alles is kraaknet

*het Koninklijk Operagebouw is het tweede erg opvallende gebouw. Er zijn geen optredens tijdens ons verblijf in Muscat, de mogelijkheid bestaat om een bezoek te brengen. Opera, toneel, ballet, het wordt hier allemaal opgevoerd. Er zijn goedkope zitplaatsen (en ook dure tot zeer dure) zodat iedereen kan deelnemen aan dit gebeuren

het gebouw is ook zo groot dat de eerste foto al rijdend op de snelweg genomen is

we hebben ons nu geparkeerd. Dit is een zijgevel van de opera. De vloer rondom is in Oman-marmer en wordt dagelijks gedweild ….

vele tuinmannen zorgen voor een piekfijn onderhouden tuin

de voorgevel waar een man het gedeelte onder de zuilen dweilt

we komen dichterbij

 boven ons hoofd, onder de arcade, zien we Birmaans teakhout en zeer grote ijzeren lusters, Arabische geometrische stijl

wat naderbij gezien

We gaan langs de zij-ingang binnen.

het plafond

een lage houten tafel siert deze zaal

niet zomaar hout, het is teak en inleghout, samen met parelmoer

Eenmaal in het foyer weten we niet waar eerst gekeken

Birma (Myanmar) zal na de 2 gebouwen-opera en moskee- heel wat grote teakbomen armer zijn, en er zal wel veel geld ‘ergens’ beland zijn

alle details zijn afgewerkt, hier de trapleuning

er zijn enkel vitrines waar poppen in kledij voorgesteld staan

er is een collectie bijzondere muziekinstrumenten, allemaal al minstens een eeuw oud

waaronder een zeldzame glazen fluit in zilver gemonteerd met 4 zilveren sleutels, zonder naam, maar gemaakt in België door Louis-Joseph-Constantin Savreux tussen 1825-1830

hier zijn we dan in de eigenlijke muziekzaal

het decor wordt klaar gemaakt voor de voorstelling tijdens het weekend (houten poppentheater ‘De Schone Slaapster’ van Tchaikovsky, prijs 3 tot 200 rial of 7,5€ tot 500€)

dit zijn de dure plaatsen, in de box

even naar boven kijken

de box van de sultan, altijd vrij voor het geval hij zou komen; dat gebeurde één maal bij de opening van de opera ….

het houtwerk langs de muren beneden in de muziekzaal

de dame die ons wat uitleg geeft is een stadsgids. We houden een babbel met haar. Volgend jaar komt ze met haar familie naar Europa. En welke kledij draagt ze dan? Dat wat wij nu dragen, broek en korte mouwen, geen hoofddoek, gewoon westers gekleed. Hier in Oman kiest ze ervoor om traditioneel gekleed te zijn, maar niemand verplicht haar dat …

Terug naar de gegevens over Muscat

Ptolemeus duidde in de 1^ste eeuw n.C. Muscat aan op zijn kaart.

deze kaart dateert nog van voor de tijd dat het noorden naar boven werd gericht. Hier staat het noorden naar links

Tijdens de volgende eeuwen was er een intens contact tussen de haven van Muscat en de Indus vallei, te oordelen aan de potscherven welke terug gevonden werden tijdens opgravingen. De haven groeide en bloeide maar werd in de 7^de eeuw n.C. overschaduwd door de haven van Sohar (Noord-Oman). Tijdens de 16^de eeuw werd de haven door de Portugezen bezet, vele Omani werden gedood omdat ze weerstand boden.
Ook de Perzen overheerste gedurende een periode het gebied.

In 1744 kwam de Al Bu Said-dynastie aan de macht en veroverde het gebied opnieuw. Ook de huidige sultan behoort hiertoe.

Nu ons bezoek:

bij het binnenrijden van de stad komen we langs de uurwerk-rotonde

We houden onze huurauto om Groot-Muscat te bezoeken. Dat spaart vooral veel tijd en taxikosten.

een heel eind verder is er een soort stadspoort tussen 2 stadsdelen

Matrah (Mutrah), ten westen van Oud-Muscat, bezoeken we op verschillende momenten. Hier start de Corniche die verder naar de oude stad gaat. Ze omsluit de Mutrah-baai.

Kwat we bezoeken is omcirkeld

De eerste maal zien we bij de cruise-pier, waar enkel tijdens de wintermaanden cruises aanleggen, 2 crèmekleurige schepen liggen, lijken cruiseboten in kleiner formaat. Op de schepen staat echter het wapenschild van de sultan. Wat later vind ik op internet dat beide grote jachten eigendom zijn van de sultan (naast 2 grote Boeings en een 15-tal paleizen). Beide schepen waren of al afgewerkt of al in bouw toen de sultan ziek werd.

beide jachten

een van beide jachten, de kleinste en oudste (bouwjaar 2006)

Aida cruise in de haven van Muscat

op woensdag liggen er 3 cruiseschepen aangemeerd. In Mutrah is er een processie van mensen welke langs de Corniche wandelen

We maken een wandeling langs de Corniche, startend bij de vismarkt tot aan het fort hoog op de rots boven de Corniche. Tijdens een volgende wandeling stappen we verder richting Oud-Muscat

Een moderne airco groenten- en fruitmarkt, met, onder hetzelfde dak, een vismarkt vormen het westelijk uiteinde van de Corniche. Cruisepassagiers komen hier in massa toe, de markt is het eerste gebouw op hun wandeling in Mutrah.

het aanbod is groenten en fruit welke in het noorden en centraal Oman gekweekt wordt

het merendeel van de verkopers is oud (zo zien ze er toch uit). De dadels zijn van minderwaardige kwaliteit en duur (in vergelijking met de dadelsoek in Nizwa). En wij kunnen van de smaak van dadels meespreken …..

we bezochten vele vismarkten, hier zien we voor het eerst een gevangen Hamerhaai. De ogen van de haai staan op het uiteinde van hun hamer, een sterke verbreding om hun prooi-grote vis en andere haaien- beter te kunnen lokaliseren

men verkoopt hier niet alleen tonijn in moten, maar ook filet van tonijn

het aanbod aan soorten vis is hier groter dan ergens anders in Oman

smakelijk zou ik zeggen, eerst geperst in een plastiek emmer en dan verkopen voor een hogere prijs …

Niet ver hier vandaan bevindt zich een huis, Bait al Baranda, Veranda-huis, dat nu ingericht is als museum van Muscat

de veranda bevindt zich op de eerste verdieping

Het museum is ondergebracht in een 1à à 15-tal spaarzaam verlichte kamers. De geschiedenis kennen we nu bijna-toch dat wat ons interesseert- telkens echter zien we nog wel iets nieuws of anders (oorlogen interesseren ons zeer weinig, de Perzen, Portugezen, Hollanders, Fransen, Engelsen hebben hier op sommige momenten, soms eeuwen, iets in de pap te brokken gehad, maar werden zodra het kon, buiten gezet.

De geologie wordt hier op een eenvoudige wijze voorgesteld zodat iedereen dat kan verstaan. Hier wordt verteld dat in het midden van de Atlantische Oceaan een nieuwe tectonische plaat wordt gevormd zodat Amerika en Europa uit elkaar drijven. Dat zorgt ervoor dat aan de andere zijde, Amerika en Azië dichter bij elkaar komen, wat resulteert in veel geologische activiteit, dit gebied telt heel veel vulkanen en aardbevingen, de “Ring of Fire” waarover we spreken wanneer we in het Verre Oosten of Nieuw-Zeeland waren.

De oudste vondsten van menselijke bewoning in Muscat dateren van 10.000 v.C.

de vondsten zijn o.a. verkoolde resten, wat wijst op het gebruik van vuurstenen. Daarnaast zijn er dook de stenen werktuigen. Die periode behoort tot het Steentijdperk

Uit het vijfde en derde millennium v.C. dateren verschillend graven. Al deze vondsten waren gesitueerd in de buurt van bronnen

Verdere verhalen uit het museum beschrijven dat verre verleden alsof alles vaststaand is, terwijl vele zaken wetenschappelijk nog niet echt bewezen zijn.

de kaart van Ptolemeus, die op zich al lang niet meer bestaat, maar bekend is van kopijen (met de hand getekend) die vele eeuwen nadien nog gebruikt werden. Op deze kaart staat Oman als land, maar de naam luidde ‘Ichthyophagi”, wat betekent ‘land van de viseters’

Er is een kleine tijdelijke tentoonstelling, titel “the Land of Tolerance, Oman” (het land van de verdraagzaamheid, Oman) met enerzijds mooie foto’s van Anja Menzel (D) en anderzijds teksten van de poëte Lubna Al Balushi (Oman). Lubna schrijft gedichten in het Arabisch, Duits, Engels en Baluchi (een taal uit een gebied dat in het huidige Pakistan en Afghanistan gelegen is).
Het project duurde vele jaren voordat het resultaat er was.
Eén voorbeeld:

foto 1 van Anja Menzel

foto 2 van dezelfde fotografe

bijhorende tekst van de poëte Lubna Al Baluchi

Bait Al Baranda is niet het enige mooie huis in deze buurt

aan het andere uiteinde van Mutrah troont het fort hoog op een rots. Dit fort bestaat enkel uit 2 wachttorens verbonden door een muur

tussen de huizen en de soek, is er een moskee. Het gebouw is onopvallend, de koepel en de minaret zijn het des te meer

er zijn verscheiden mooie huizen van kooplieden van weleer te zien, telkens met een groot houten balkon en een dak er boven

een rustplaats met zitbanken geeft uit boven de baai

langs de Corniche staat er op regelmatige afstand een standbeeld dat met de zee te maken heeft, hier 2 dolfijnen

het gebouw van de vissoek, op de achtergrond, verstopt achter een grote foto van de sultan, zijn de graansilo’s

aan de overzijde van de vissoek staat het fort, op een rots

we zijn nu dichterbij

Zo ongeveer halfweg tussen vissoek en fort bevindt zich de grootste, oudste en best bewaard gebleven oriëntaalse soek van Oman, de Mutrah-soek. De soek doet ons denken aan een soek in Iran. Tussen 13 en 16u is de soek gesloten.

op straat is er een gebouw waardoor we weten waar zich de toegang tot de soek bevindt

het plafond in de soek op een plein waar verschillende steegjes op uitgeven

een onnoemelijke hoeveelheid dingen (onbenoemde verzameling bazaar)

en hier weer, en daar weer, …

busladingen toeristen welke hier afgezet worden (met eigen bus, met hiphopbus, met gids, …) kopen toch al deze dingen, waarom zou je het dan niet te koop aanbieden

het plafond boven een ander pleintje

misschien een halssnoer nodig met grote of grotere of grootste bollen? Hier vind je dat allemaal

3 mannen zitten hier samen, te praten. Ook hier is de vloer glimmend gepoetst …

Vroeger, tot voor 1970 was Mutrah niet met het Oude Muscat verbonden. De rotsen tussen de beide stadsdelen kwamen immers tot aan de zee. In het begin van de jaren 1979 werden de stadsdelen met elkaar verbonden door land dat gewonnen werd op de zee. De Corniche is die verbinding

op de rotsen bij het water staat de Regenwulp (Numenius phaeopus)

Ongeveer 1,5 km verder is er het Riyam Park

we wandelen een eindje verder langs de Corniche, het landschap is rotsachtig

op de rotsen voor ons bemerken we (links en midden) 2 wachttorens, rechts is er een monument dat een bovenmaatse wierookbrander voorstelt

het Riyam park

Omani gebruiken een park niet alleen om te picknicken of te BBQ-en

de lucht kleurt oranjerood, een minuut voor de zon ondergaat

Nog enkele kilometer verder langs de Corniche komen we in het Oude Muscat. Dit stadsdeel ligt tussen enerzijds de zee, en aan de andere 3 zijden zijn er bergen.

op een muur, zien we deze keramiek met het wapenschild en 4 landschappen, typisch voor Oman

Er zijn een aantal musea in Oud_muscat

*Nationaal Museum

een zij-aanzicht vanaf de richting waar de meeste bezoekers aankomen

voorzijde

Er worden in het museum verschillende thema’s behandeld, het ene al wat bekender voor ons dan het andere. Sommige plaatsen en dingen welke we al zagen tijdens onze wekenlange rondrit, laten we in het museum voor wat ze zijn. Bij andere zaken blijven dan wat langer staan en lezen

een eerste zaal gaat over traditionele kledij en gebruiksvoorwerpen, mooi en overzichtelijk tentoon gesteld. Niet te veel stukken, en alles heel netjes onderhouden

We lezen hier dat de bevolking van Oman altijd vrede, gulheid, gastvrijheid, samenhorigheid en verantwoordelijkheidszin hoog in het vaandel had staan. Van daaruit is er het belang voor de ontvangst met koffie en dadels, de grote keukens met grote kommen en schalen voor het geval er iemand zou langskomen, …

 in de zaal over de zeevaart valt ons vooral de moderne gastanker op, heel veilig

het nationaal embleem van Oman, 2 gekruiste degens en een khanjar. Het embleem staat op de nationale vlag en op de munten, als herinnering aan de vele oorlogen die Oman geleid hebben tot het huidige vreedzame (en neutraal) land

de troon van de sultan

Er is ook een elektronisch display waar heel wat gegevens kunnen opgeroepen worden

zoals bvb dit, in 1970 waren er in het ganse land 3 scholen, 7% van de bevolking kon lezen en schrijven. De gegevens van 2010 kunnen hier afgelezen worden

Er is een grote afdeling archeologie. Toch een heel opmerkelijk item

het oudste voorwerp (op het Arabische schiereiland) door een mens gemaakt, gevonden in de Dhofar regio (het zuiden bij Jemen) uit het vroege steentijdperk, 2 miljoen jaar oud. Door dit handwerktuig hebben antropologen en archeologen hun idee moeten herzien over de uitzwerving van de moderne mens vanaf Afrika, eerst naar het Arabisch Schiereiland via een landbrug in de Rode Zee. Het gebied dat nu zeer droog is, was toen groen en vruchtbaar

Een kleine zaal gaat over de islam

mirhab uit een moskee, dd 1562, geglazuurd en versierd met Chinese kommen

*Bait al Zubair museum

het originele huis en domein behoorde toe aan een rijke sheikh welke bij de 3 voorgaande sultans minister en adviseur was

op dit domein bevinden zich in feite 5 huizen, oorspronkelijk stonden ze hier niet samen maar meer verspreid. Omdat er gebouwen afgebroken werden voor grote wegen, werd zeker een huis afgebroken en in de oorspronkelijke staat hier op het domein herop gebouwd

dit is gered van de ondergang uit het vroegere huis

de sheikh was ook koopman en adviseerde zowel de sultan in Oman als deze in Zanzibar. Geld had hij genoeg, dit was zijn auto in 1937, toen er nog een enkele baan bestond in Oman. De enige mogelijkheid om met zijn auto in Dhofar te komen was per schip

in het hoofdgebouw mogen we niet fotograferen. Hier bevinden zich allerlei collecties, door de man verzameld tijdens zijn vele reizen

in een ander huis mogen we wel fotograferen, het is een huis ingericht zoals weleer

even een rustpauze

Hier staan heel wat boeken waarin de koffiedrinker rustig kan snuisteren. Ik neem een boek over de geometrische figuren in de islam (in de islam mogen geen mensen, noch dieren voorgesteld worden)

we leerden ooit in wetenschappelijk tekenen dat vlakke figuren in de wiskunde steeds getekend werden met een passen, en een lat om rechte lijnen te trekken, niet om te meten. De geometrische figuren zijn daar een perfect voorbeeld van

dacht je dat de vorige figuren moeilijk waren, …. .

*Bait Muzna Gallery

In deze galerij met verscheidene mooie werken mogen we geen foto’s nemen. Al de werken hebben een prijskaartje. Er zijn werken die permanent blijven, andere zijn tijdelijke tentoonstellingen

dit beeld, gefotografeerd uit een brochure, is van de hand van Peter Hayes

*Gate Museum, museum van de stadspoort. . Het museum bevindt zich in de bovenbouw van de poort, dus iets meer dan 50 treden klimmen en we zijn er

de poort vanaf de oude stad gezien

de trap loopt op de rots, boven is er een parkje met bougainvillea’s

even over de stenen leunen om een foto van de poortgevel te kunnen maken

Het museum gaat over de geschiedenis van Muscat in verschillende panelen uitgelegd, of men kan een video bekijken waar min of meer hetzelfde wordt uitgelegd. De geschiedenis start met de geologie en eindigt met de huidige sultan, toen al enkele decennia terug.

Omdat er enkele wadi’s watervoerend waren en er ook enkele bronnen in het gebied voorkwamen, woonden er al mensen in de prehistorie, de oudste graven dateren van 3800 v.C.

Er is een interessant model gemaakt met het reliëf van een stukje van de stad. Dit reliëf wordt gebruikt bij het videoverhaal

waar de witte pijl aanduidt, is de (kleine) vlakte waarop Oud Muscat gebouwd is, de rest zijn bergen en wadi’s

dit is de kaart waar Mutrah op is aangeduid. Er staat een witte ster in het havenbekken

Door de bergen, afkomstig van verschillende geologische formaties is Muscat heel sterk verdeeld in stadsdelen, nu goed verbonden met snelwegen

Oud Muscat duidt in feite enkel op de locatie. Bijna alle oude gebouwen zijn met de grond gelijk gemaakt om hier een plaats te maken voor hedendaagse diensten (vanaf 1970)

de huizen stonden tot aan het water, boten lagen op het strand

We maken een wandeling door Oud-Muscat

De oude stad ligt in een baai.  Waar de baai in de zee uitmondt bevinden zich ook 2 forten

Aan de zeezijde bevinden zich 2 forten, elk aan een uiteinde van het strand. Portugezen begonnen de bouw in 1527, maar de huidige forten dateren van 1587 en 1588.
Al Jalali is het oostelijk fort en de voornaamste gevangenis. Nu bevindt zich hier het privaat museum van de sultan, enkel door zijn gasten te bezichtigen

dit fort bevindt zich in het domein van het koninklijk paleis

Al Mirani is het westelijk fort, nu wordt het door de Koninklijke Garde gebruikt.

Bab Mathaib is de oude stadspoort, hier stroomde het water van de rotsen na een hevige regenval. Deze poort mocht enkel door grotere voertuigen gebruikt worden met de uitdrukkelijke toelating van de vorige (erg strenge) sultan. Het duurde soms maanden voor die toelating er kwam, de man woonde immers in Salalah

de stadsmuur loop tussen beide poorten, de oude stad was erg klein, maar volgepropt met woningen

De volgende stadspoort is Bab Kabir was de voornaamste toegangspoort voor kleine voertuigen (voor 1970 was er slechts 7 km baan in het gebied van Muscat en er was geen weg tussen Mutrah en Muscat, enkel een ezelspad door de bergen)

Bait Graiza, stadhuis dat in de 17^de eeuw werd gebouw. Het wordt nu door de regering gebruikt om gasten in onder te brengen

meer dan een eeuw geleden kreeg een sultan als geschenk van de Indische koning een aantal kanonnen.  Omdat ze niet bruikbaar waren werden ze half in de grond gestopt, nu dienen ze als paaltjes

Iets verder bevindt zich de Al-Khor moskee met een blauwe koepel

Dan komen we bij het paleis van de sultan

het paleis van de sultan, waar officiële ontvangsten plaats vinden. Het gebouw werd door een Indisch architectenbureau gepland, in 1970 opgericht. Daardoor moesten oude gebouwen afgebroken worden, wat toen niet bij iedereen in goede aarde viel

het wapenschild en symbool van het land Oman

Rond het paleis zijn er lange lanen en tuinen

meer dan de helft van de oppervlakte van Oud Muscat is ingenomen door het koninklijk paleis

de achterzijde van het paleis, of misschien wel de voorzijde, zeker de zeezijde

Tegenover het paleis is er de kleine Al-Zawawi moskee met zijn speciale minaret, de koepel op het torentje

Bait Fransa, een van de weinige huizen (volgens sommige bronnen, het enige) oude stadshuis dat de sloop heeft overleefd. Hier was lange tijd de Franse ambassade in onder gebracht, in die periode echter stond het gebouw meer leeg dan dat het in gebruik was

het Frans-Oman museum, eerst Franse eigendom, nu (sinds 1945) terug van Oman

Enkele onbenoemde gebouwen en straatbeelden

Voorbij Oud Muscat gaat de kust eerder richting zuiden.
Volgens de reisgidsen zou er in Sidab het Wetenschappelijk Marien en Visserij Centrum zijn, inclusief een kleine aquarium. Ooit was dit, net zoals nog andere verwezenlijkingen, een mooi opzet. Maar eens gebouwd en ingericht, wordt de zaak niet meer onderhouden en geraakt het in verval.

op afstand ziet alles er nog goed uit

het geheel doet ons denken aan onze studententijd. In de oude gebouwen op de Plateau in Gent, was ook alles roest en rommel. Het enige verschil: in Gent werd nog hard gewerkt en met weinig middelen onderzoek gedaan

Vlak ernaast ligt een jachthaven, met wat kleinere boten. Een jonge man wil ons een excursie verkopen op zee, snorkelen en dolfijnen. De prijs is hier meer dan dubbel van deze in Musandam voor minder dan 1/3 van de tijd. Hier zijn echter veel toeristen …..

het water is hier zeer helder. Op de rotsbodem liggen heel wat zeeëgels, vreselijk als je daar je teen zou opzetten

en een vis …

Terug richting centrum volgen we de zijweg naar Haramil, een zuidelijker gelegen deel van Muscat. Je komt hier in een andere wereld terecht, een dorp zoals er vele zijn in Oman … en dat o 5 minuten rijden van het Oude Muscat verwijderd

schaapjes komen ons tegen

hopelijk kunnen de mensen die hier wonen in alle rust en eenvoud verder leven

dank zij de bescherming door de rotsen komen hier weinig of geen bezoekers

Verder van het centrum ligt het stadsdeel Qurum. Wie zou denken dat Muscat geen stranden heeft, enkel een Corniche, heeft het niet goed voor. Dat strand ligt in het stadsdeel Qurum (Qurum betekent mangrove). Direct landinwaarts van het strand liggen enkele resorts. Die hebben echter geen privaat strand. Een strand in Oman heeft immers niet dezelfde betekenis dan in Europa. Omani, maar ook de Aziaten welke hier werken, liggen niet aan het strand, met enkel een badpak of zwemshort (of eventueel nog minder) aan.

Mensen wandelen op het strand, komen hier ,vooral op vrijdag en zaterdag, picknicken, spelen voetbal of sporten (na 16u). Hier als westerling komen in badkledij is niet de beste keuze, niemand zal je aanspreken, maar niemand zal dat goedkeuren. Af en toe, ook in het verleden, zien we zo een verdwaalde westerling, oud of jong, die dit niet heeft begrepen en hier rondloopt in strandkledij.

Bij het zwembad van de resorts, of op hun privaat strand, is dat geen probleem, zolang de kledij beperkt blijft tot het strand.

we hebben geluk zien we. Bij hoogtij is hier helemaal geen strand. Nu komt de zee op, maar het lukt nog

ik heb mijn telelens mee in de hoop enkele vogels toe kunnen fotograferen. Hier een meeuw. Het is uiterst moeilijk hier, zelfs voor kenners, om meeuwen te onderscheiden, want vele jongen hebben tijdens de eerste winter een pluimage en een kleur van bek, welke voorkomt bij andere meeuwen in volwassen toestand

wie kent ze niet uit de eigen tuin, de eigen straat. Overal komt de Huiskraai voor, ook hier

een eind verder is er geen strand meer, de gebouwen staan op een lage rots

 joggen kan je zowel in sportkledij als wanneer er nog een lichte, zwarte lange jas over gedragen wordt

geen blote benen nodig om met je voeten in het water te waden …

de Wulp loopt alsof zijn of haar leven ervan afhangt

een groot rotseiland voor de kust …

iedereen is hier gelijk als mens, ongeacht achtergrond, afkomst, huidskleur, religie, …

16u is het magische uur. Dan komt iedereen buiten en starten de buitenactiviteiten die hoogstens 1,5u duren. Dan wordt het heel snel donker

Zuidelijk van Mutrah ligt het stadsdeel Ruwi, het CBD (central bussiness district) of het financiële hart van de stad en het land. Hier bevinden zich de hoofdhuizen en het kloppende hart van alle banken.

op weg naar Ruwi zien we weer andere rotsen, de scheiding tussen verschillende stadsdelen

nog steeds onderweg RIJDEN WE langs deze grote ronde gebouwen, geen opslagtanks voor aardolie, maar het hoofdkantoor voor Toyota en Kia in Oman

een speelgoedketen

 in het CBD geen hoogbouw uit glas en beton (zoals in Dubai en Abu Dhabi), alle gebouwen zijn verwant aan de Oman-bouwstijl

Naast dit deel van Ruwi, zijn er goedkope woonwijken waar vooral Indiërs wonen. We wandelen door de hoofdstraat ervan, maar om 17u is het leven nog niet aangevangen

op heel regelmatige afstand van elkaar zijn er snoepwinkels

en winkeltjes waar elektronica hersteld wordt, vooral voor de toestellen van Indiërs, Pakistanen, … Deze mensen zijn in staat om met eenvoudige middelen accuraat het voorkomend probleem op te lossen

de goedkopere woningen bevinden zich boven de winkeltjes

vele handelszaken zijn eigendom van Indiërs. Zo zijn er in Oman (en de VAE) 2 supermarktketens. Enerzijds het Franse Carrefour, anderzijds het Indische Lulu. Ook juwelenzaken en wisselkantoren (en vele hotels in Oman en de VAE) zijn eigendom van Indiërs …

En nog verder dan de Sultan Qaboos Gran Moskee ligt het Al Ansab Wetland bij het grote waterzuiveringsstation van Muscat. Het gezuiverde water wordt gebruikt voor irrigatie, maar niet voor de landbouw. 

We komen tegen 7u30 toe, er staan al enkele gele tankwagens, de ruimdienst in Oman. Het rioleringssysteem is globaal gezien nog weinig ontwikkeld. Gebouwen (of misschien ook wijken) hebben tanks waar het afvalwater opgeslagen wordt. De gele vrachtwagens komen dat oppompen en voeren het afvalwater naar een zuiveringsinstallatie

tijdens de ochtenduren staan hier tientallen en tientallen gele tankwagens te wachten om hun afvalwater te lossen. De chauffeurs jagen zich helemaal niet op, ze zijn dat wachten gewoon

Per toeval geraken wij in het enorme waterzuiveringsstation binnen. Er staan reusachtig grote tanks en dan heel wat pijpleidingen. De waterzuivering is hier gebaseerd op het klassieke systeem met toevoeging van moderne technologieën. Hydrobiologen kunnen verder lezen op https://haya.om/en/Pages/OperationMaintanance.aspx

Het gezuiverde afvalwater wordt opgehaald door de groene tankwagens. Dat water wordt gebruikt in Muscat om alle parken, plantsoenen, openbaar groen van water te voorzien. Sproei-installaties werken hier uren en uren per dag. Zonder water immers is er in de woestijn geen plantengroei.  
Misschien nog een oplossing voor de droogte in België ....

Ondanks al dat vuile water dat hier behandeld wordt, is er ongeveer geen geurverontreiniging.
Naast het bedrijf (Haya) ligt een klein en een groot meer en verder nog 2 meren, dit vormt met de omliggende begroeiing de wetlands waar heel wat vogels neerstrijken. 

Haya zorgt ervoor dat de 4 meren verschillende soorten vogels aantrekken door de waterdiepte en de vegetatie aan te passen. Doordat er vis is toegevoegd aan de meren, leven er weinig of geen muggen. Er zijn meer dan 400 soorten bomen aangeplant zodat een heel scala aan vogels hier langer of korter verblijft. In het totaal telde men al 290 vogelsoorten.
Nu zien we enkel de wintervogels, trekvogels zijn al lang verder zuidelijk gevlogen.
Hier een overzicht van de vogels welke we zien:

Steltkluut (Himantopus himantopus)

Waterhoen (Gallinula chloropus)

er is veel leven in de brouwerij, verschillende soorten wadende vogels

hier woont een ganse kolonie flamingo’s

en één die liever alleen loopt ….

Loodbekje (Lonchura malabarica) heeft een pluimgewicht, het houdt zich vast aan een gras, dat zelf mooi rechtop blijft staan

de Roodbuikbuulbuul (Pycnonotus cafer) zien we hier voor de eerste maal

Witgat (Tringa ochropus) is ook nieuw voor deze reis

ook nieuw is de Purperhoningzuiger (Cinnyris asiaticus)

en dat dit vogeltje nectar lust ….

de sodomappel, een giftige plant, bloeit het ganse jaar, een meevaller dus voor dit vogeltje

verstopt bijna op de grond, tussen de blaadjes van het gras

Er zijn enkele schuilhutten .  Door venstertjes (zonder glas)kunnen we vogels observeren, zonder dat zij afgeschrikt worden

mooi groen biotoop met gouden graspluimen, plaats genoeg voor de vogels om zich weg te steken

witte Westelijke Rifreiger (Egretta gularis)

hier in dit gebied staan reigers graag op de uitkijk

voor de eerste maal op deze reis, de Indische Ralreiger (Ardeola grayii)

de Grote Aalscholver (Phalacrocorax carbo) staat in het ondiepe water met de vleugels wijd opengesperd in de zon, een manier om de vleugels te drogen

het vijfde nieuwe exemplaar, de Kleine Strandloper (Calidris minuta)

met de Citroenkwikstaart (Motacilla citreola) komt de teller op 6

Oeverloper (Actitis hypoleucos), nr 7

Turkse Tortel (Streptopelia decaocto)

Blauwe Reiger (Ardea cinerea)

Het Qurum natuurpark is een mangrovegebied. De mangroven zijn afgesloten voor bezoekers.

overal kom je de sultan tegen, de man die zijn volk naar de moderne tijd begeleidt

Het park is mooi aangelegd, een deel is een grote speeltuin of permanente kermisattractie voor kinderen. Nu, na 16u zien we in het park hier en daar Omani-families picknicken. Sommigen zitten op het gras, anderen vinden een bankje

er zijn enkele bouwsels in het park, wat het geheel erg Arabisch maakt

Enerzijds is er het park, anderzijds de mangrove en moerasgebied. In het park en het moerasgebied kunnen we wandelen, er zijn heel wat vogels te zien

Purperhoningzuiger (Cinnyris asiaticus)

Kleine Groene Bijeneter (Merops orientalis)

Witgat (Tringa ochropus)

Treurmaina (Acridotheres tristis)

Indische Kievit (Vanellus indicus)

Witoorbuulbuul (Pycnonotus leucotis)

Waterhoen (Gallinula chlooropus)

Mangrovereiger (Butorides striata)

Halsbandparkiet

Drieteenstrandloper (Calidris alba)

om 17u wordt de fontein actief

Slobeend (Anas clypeata)

Bij de petroleumhaven heeft de Omaanse Petroleum Organisatie een infocenter over aardolie en aardgas in Oman opgericht. We krijgen er zoveel informatie te lezen en ook te zien, dat we er bijna 2u rondwandelen. En dan hebben we nog niet alles gelezen.

een van de meest gebruikte systemen om aardolie op te pompen

De tentoonstelling is heel interessant en logisch opgebouwd, hoe wordt er gezocht of er mogelijk gesteente in de bodem voorkomt waar zich aardolie/aardgas kan bevinden (tussen 2500 en 6000m diepte; hoe wordt er dan een proefboring gedaan; verder onderzoek indien er positief resultaat is (1/4 proefboringen die tot 6 maanden per boring kunnen duren duidt op aardolie of aardgas); verder onderzoek of de omstandigheden en de hoeveelheid economisch renderend is; instaleren van het olie- of gasveld; installatie naar de centrale plaats; oppompen van de olie of gas; afsluiten van het geheel wanneer het veld leeg is; dat alles met heel veel veiligheids- en milieumaatregelen.

Er zijn schema’s

animatiefilmpjes, echt materiaal zoals deze boorkop

opstellingen ter illustratie waar men door drukknoppen het systeem kan laten werken

Het geheel is echter erg technisch, ik laat de uitleg in deze blog dan beter achterwege. Wie verder geïnteresseerd is kan op de website van PDO (petroleum development Oman) nog het een en het ander vinden

Hiermee eindigen we ons bezoek aan Muscat en deze reis waarbij we de VAE en Oman bezochten.  Beide landen zijn erg veilig in alle opzichten.  De bevolking van Oman is erg vriendelijk en open, minder in de hoofdstad, veel meer daar buiten.  De Emirati zijn gesloten, er is weinig spontaan contact.  Elk volk heeft zijn eigenheid.

We zullen met veel plezier aan Oman en de Omani terug denken, hun warmte, hun lach, hun spontaneïteit, hun kalmte (behalve achter het autostuur), rust en gastvrijheid.  Hopelijk blijft hun land in goede zin evolueren.

We wensen jullie dan ook vanuit dit aangename en mooie land, veel warmte en licht,  een tolerante, gastvrije, lachende en hartelijke wereld, geven en krijgen, niet alleen tijdens de eindejaarsdagen, maar ook al de dagen daarna