Reisverhaal «Nagano, Gunma en Tochigi»
Japan
|
Japan
|
2 Reacties
22 April 2015
-
Laatste Aanpassing 25 April 2015
17 Chubu, Nagano prefectuur
Nagano prefectuur heeft een vrij grote oppervlakte en ligt zowat centraal in Japan.
Kaart situering Nagano prefectuur
Het Chubu Sangaku Nationaal Park ligt ook deel in Nagano prefectuur. Er zijn maar een beperkt aantal mogelijkheden om het park te bezoeken, in Tokayama prefectuur hebben we de Kurobe Alpin Route deels bezocht.
Hier, in Nagano bezoeken we Kamicochi, in de Azusa vallei. Het water van deze rivier ontspringt in de bergen en heeft, net zoals bij zovele andere rivieren in Japan, een vrij groot debiet.
De toegang tot de vallei van de bovenloop van de Azusa is voor privé auto’s verboden, op piekmomenten ook voor privé autocars. Het vervoer naar Kamikochi moet per shuttle bus of per taxi, om de luchtvervuiling tegen te gaan (?!). In de prijs voor de bus of de taxi zit ook een bijdrage aan het nationaal park.
Omdat de weersvoorspellingen voor 19 april enkel ’s morgens vrij van regen geven, vertrekken we al met de bus van 6u45. De eerste bus rijdt trouwens al om 5u45! Japanners beginnen hun dag vroeg, maar om 17u is er niet veel meer te beleven.
Het gebied rond Kamicochi ligt op 1500m hoogte. Ook hier is er nog sneeuw, natuurlijk minder dan op 2500m in Murodo (zie vorig verhaal).
Taisho Pond is een meer dat gevormd werd op de Azusa doordat de modderstromen bij de vulkaanuitbarsting van 1915, de rivier hebben afgedamd. Vulkaan Yakedake ligt vlakbij. Regelmatig stijgt er een gaswolk op uit de vulkaan, maar vandaag zien we ze niet.
Taisho Pond met de Yakadake vulkaan op de achtergrond
In het meer is nog een aantal dode bomen te zien, daar waar meer dan een eeuw geleden het land nog niet overstroomd was.
enkele dode bomen in dit stukje meer
Het wandelpad loopt verder door het bos, maar het grootste deel van het pad is nog bedekt met sneeuw. Het is niet altijd eenvoudig stappen omdat het aangedamde pad nogal smal is. Naast het pad stappen betekent diep in de sneeuw zakken.
het pad volgt min of meer de rivier
op de brug hier is er een smalle strook sneeuw verwijderd
heel regelmatig staan er wegwijzers met aanduiding van de afstand, ook in het Engels. Het pad is, ondanks de sneeuw, heel goed aangeduid
omdat er nog geen bladeren aan de bomen hangen, is het bos open en licht
naast de Azusa rivier zijn er regelmatig ook bijriviertjes, eerder bergbeken
het is hier mooi wandelen in de sneeuw, soms is het pad wel erg smal
Er wordt hier en daar gewaarschuwd voor de zwarte beer, maar we zien later bij het visitorscenter dat er nog geen beren gezien zijn sinds de opening van de route, 3 dagen geleden.
indien men een zwarte beer ziet, moet men dit melden in het visitorscentrum. Dit is zoals in de VS en Canada. Hierdoor kunnen bezoekers gericht gewaarschuwd worden
In het park wonen ook apen, waarvan we regelmatig uitwerpselen zien. Momenteel voeden de apen zich met schors van takken, de natuur biedt immers niet veel anders
hier is nog niet zo lang geleden een aap voorbij gekomen
Aan de ene zijde van de rivier zijn de hellingen zeer steil en dichtbij. Aan de overzijde liggen de bergen iets verder.
De Hotadadake groep is goed te zien, ook deze bergen hebben steile hellingen.
Hotadadake-groep, de wolken beginnen dichterbij te komen
Kappa Bridge is een hangbrug en ligt dichtbij het eindstation van alle bussen die naar Kamicochi komen. Vele mensen rijden met de bus tot de terminal en wandelen tot de brug voor de foto’s en de souvenirwinkels.
Kappa-brug
Iets verder ligt het visitorscenter. Hier zijn mooie foto’s van de bergen rond Kamicochi te zien.
minstens 4u verder wandelen (enkele richting) voorbij de Kappa brug, . krijgt men een andere bergketen te zien. Hier is een berg, die voor Japanners lijkt op de Matterhorn in Zwitserland, een berg die ze allemaal eens in hun leven moeten gezien hebben. Deze foto komt van een foto in het visitorscentrum
Als we daar buiten komen begint de regen, wat vroeger dan voorspeld.
Iets noordelijker ligt het stadje Matsumoto, vooral bekend voor zijn kasteel. Reeds in de 16de eeuw was eer een kasteel in dit gebied. De feodale Lords wisselden elkaar af, kastelen werden verbouwd, herbouwd en verwoest. De donjon die vijf verdiepingen telt is de oudste in zijn soort in Japan.
Matsumoto kasteel
gezien vanuit een andere hoek
bij de toegangspoort staat een samoeraikrijger die graag op de foto wil
naast de oudste donjon met zijn 5 verdiepingen, is er een kleinere met 3 verdiepingen
net zoals in de andere kastelen is er binnen niet veel te zien, tenzij wat tentoon gestelde stukken
bij de vermiljoenkleurige brug, zwemt er nu heel statig, een zwaan
Ten zuiden van Matsumoto ligt de Kiso vallei. De Kiso is de rivier die stroomt tussen de centrale Alpen en de noordelijke Alpen. De vallei is erg diep en steil.
Einde 18de eeuw, begin 19de eeuw, nadat Tokyo (toen Edo genaamd) hoofdstad werd, werden er vanaf de hoofdstad wegen aangelegd. Tot de vijf belangrijkste hoorde de Nakasendo die 550km lang was en Kyoto met Tokyo verbond. Deze weg liep door de Kiso vallei. Langs deze weg werden poststeden opgericht. In de Kiso vallei lagen er 11. Nu zijn er nog 3 van bewaard gebleven (en voor een stuk in de oude stijl hersteld). In die tijd hadden de reizigers 3 dagen nodig om door de Kiso vallei te trekken, nu kan dat via de weg of met de trein op enkele uren.
De 2 zuidelijke poststeden, Magome en Tsumago, zijn erg toeristisch. Ze kunnen tijdens een daguitstap van Nagoya gemakkelijk bezocht worden. Narai ligt een eind noordelijker en is rustiger.
Het regent vandaag zeer veel, waardoor de dorpen nog meer donker lijken dan ze zijn. Door de huizen, gemaakt in donker hout, zijn ook deze dorpen al moeilijk te fotograferen.
Elk van deze 3 dorpen bestaat in feite uit één straat waarlangs de huizen liggen.
In Magone, dat het meest toeristisch is, is elk huis of een souvenirwinkel, of een eet- of drinkgelegenheid. De weg bestaat deel uit natuursteen, type kassei, deels uit natuurtegels. De weg is erg steil, Magone ligt op een helling.
daarom is er een bovenste toegang en een onderste toegang tot het dorp
door de regen zitten de bezoekers ergens binnen thee te drinken en is het kalm in de straat
onderaan de traditionele stenen lantaarn is een stenen kikker geplaatst
zelfs op een beperkte oppervlakte langs de straatzijde, is er een tuintje gemaakt
ook hier is er een winkeltje dat het verschrikkelijk onpraktische houten schoeisel verkoopt
een bloeiende azalea brengt kleur in het dorp
een werkloos waterrad
net buiten het dorp liggen de rijstvelden
Tsumago is al iets rustiger en komt ons meer authentiek over. Vele huizen zijn gewoon woonhuizen, een aantal worden ook als winkel gebruikt. Tsumago is minder steil en ligt aan de rivier. In het dorp zijn TV antennes en elektriciteitsdraden verbannen om meer het gevoel van de vroegere tijd te benaderen.
net voor de brug zien we enkele bloeiende Japanse kerselaars, het is opnieuw begin van de lente!
hier is het aantal kroonblaadjes een veelvoud van 5 waardoor de bloemen voller lijken
ook de lichtgekleurde bloemen hebben vele kroonblaadjes
in de rivier heeft men trappen gebouwd zodat het water in trappen vat
ook hier is de straat verlaten
een plant met grote bloemen valt op tussen de donkere huizen
tussen de straatstenen kruipt hier zelfs een krab. We zitten mijlen ver van de zee, dus zal dit een landkrab zijn
langs de oude weg stonden er verschillende zuilen, sommige waren mijlpalen, andere om iets aan te duiden
een bloemboeket als versiering tussen de tralies voor een raam
een sereen beeld
deze man maakt een houten gedeelte voor kogelpennen, kostprijs 28€ per stuk
bloem van een donker roze magnolia of tulpenboom
hier draait het waterrad
en tot slot nog enkele bloeiende Japanse kerselaars
Narai, ongeveer 50km noordelijker, is wat aangepast aan de moderne tijd en geasfalteerd. Tegen het moment dat we in Narai zijn, is alles al gesloten.
In Japan immers stopt het leven om 17u ten laatste (tenzij in de steden met supermarkten en grote winkels).
Narai ligt er verlaten bij
na 16u mogen er terug auto’s in de straat, de dag is dan al voorbij!
Noordoostelijk van Nagano zijn er de Shigakogen, het Shiga-gebergte met zijn 18 skigebieden die via bussen met elkaar verbonden zijn. In 1998 hebben de Olympische winterspelen hier plaats gevonden. We komen hier niet om te skiën maar wel voor het Jigokudane Monkey Park (Jigokudane Jaen-Koen). In dit natuurgebied leeft een grote groep Macaca fuscata of Japanse makaak. Op de mens na, zijn dit de meest noordelijk levende primaten.
Tussen Japanse borden en teksten is deze enige Engelstalige wel duidelijk
de makaken die hier leven zijn de horden toeristen gewoon
Het gebied hier heeft elk jaar gedurende vier maanden sneeuw en een strenge winter. De dieren hebben een dikke pels en een rood gezicht.
hoe ouder het dier, hoe roder het gezicht is
Het is dezelfde soort makaak die we ook op het zuidelijke eiland Yakushima hebben gezien.
Heel speciaal echter in dit gebied in het Shiga-gebergte is het baden van de makaak in een heetwaterbad, gevoed door een warmwaterbron. Het water is hier heet, tot bijna 60°. Vooral in de winter gaan de dieren in het hete bad, of zijn ze heel dicht in de buurt.
het bad zelf is door mensen gemaakt daar waar heet water opstijgt uit de grond. Het bad wordt permanent met heet water bijgevuld. Dit is net hetzelfde bij de onsen voor mensen
een jong aapje in het hete bad
als de dieren uit het water komen duurt het even voor hun pels weer droog is
dikwijls zien we makaken dichtbij het water liggen of zelfs gedeeltelijk boven het water hangen. Door de opstijgende warme damp genieten de apen al van de hogere temperaturen
Als het weer warmer is, is hun nood om op te warmen kleiner of onbestaand. Om de toeristen echter het ganse jaar door te lokken, gooit de bewaker af en toe wat korrels als voedsel in het water.
ook in het water vlooien de apen elkaar
wat voedsel in het water en meerdere makaken laten zich in de onsen glijden
De bewaker is hier zowel voor de dieren als voor de mensen. Deze laatste moeten immers op wat afstand van de dieren blijven, geen tassen laten rondslingeren, geen voedsel meebrengen en op geen enkele manier de makaken lokken. Af en toe springt er eens een makaak op een mens, vooral als die dicht bij de afsluiting staat en een tas meeheeft. Dan moet de bewaker de aap weg jagen.
de jonge aapjes springen op de houten afsluiting om zich te laten drogen. Toeristen echter staan soms tegen de afsluiting en storen op die manier de dieren
Jigokudane betekent “hells valley”, een vallei waar vooral stoom en zwaveldampen uit de aardkorst opstijgen.
in dit gebied komen een aantal onsen voor, heetwaterbronnen. Bezoekers kunnen in de hutjes van zo een natuur-warmwaterbad gratis gebruik maken. De accommodatie is onbestaand
de stoom die opstijgt heeft de niet zo welriekende zwavelgeur
hier zit er een enorme druk achter de stoom. Hij ontsnapt met een sterk sissend geluid
In dit gebied komen geen reisgroepen. Vanaf de eindhalte vaan de (lijn)bus is het immers nog enkele km lopen langs een smalle baan tot op de parking voor auto’s. Van daar is er dan een wandelpad door het bos langs de rivier tot de toegang tot het park.
de wandeling gaat langs de rivier, door de bossen en over vele treden met boomwortels en modder
Op 26 april zijn er verkiezingen in Japan, voor wat weten we niet. In elke wijk, elk dorp, overal in de steden zijn er witte borden geplaatst. Die borden bevatten evenveel hokjes (3 hoog) als er mensen opkomen of te verkiezen zijn. Iedereen die opkomt mag één foto van hemzelf in het hokje met het juiste nummer plakken. Heel geordend, niets overplakt, geen grotere of kleinere foto’s, iedereen gelijk voor de wet…
Iets zuidelijker ligt Obuse. Obuse ligt in een gebied vol boomgaarden. Naast druiven, appels, abrikozen, … is de eetbare kastanje een specialiteit van het gebied.
vele fruitbomen staan nu in bloei of zijn net uitgebloeid
de mooie bloemen van dichtbij bekeken
de snoeiwijze is totaal verschillend met deze van België
de appelbomen dragen heel veel bloemen
Tijdens de Edo periode (17de tot 19de eeuw) was Obuse een belangrijk handelscentrum. De rijke boeren en handelaars waren sterkt geïnteresseerd in de cultuur van het toenmalige Tokyo en van Kyoto. Kunstenaars kwamen naar Obuse om er een tijd te leven en te werken. Eén van de belangrijke kunstenaars was Hokusai, een schilder. Hij werd door een welvarende koophandelaar, die in het toenmalige Tokyo op bezoek was, uitgenodigd om naar Obuse te komen. Hokusai was toen 85 jaar. Hij heeft de laatste 5 jaar van zijn leven in Obuse doorgebracht en nog heel wat werken geproduceerd.
In 1976 is in Obuse het Hokusai museum geopend.
inkom van het museum
op heel veel van de tentoongestelde werken van Hokusai is de Fuji te zien, de hoogste berg van Japan, niet zo ver van Tokyo gelegen. Hier stijgt een zwarte wolk op waarin een draak als maar hoger en hoger meedrijft
de geschilderde dames worden of “Schoonheid” genoemd, of “luxe courtisane” (luxe prostituée)
af en toe is er ook eens een werk met wat van het dagelijkse leven
Hokusai schilderde ook taferelen waarbij elk detail een betekenis heeft, anders dan wat we zouden zien op het eerste zicht
ook natuurschilderijen zijn in het museum te bewonderen
Hokusai beschilderde de plafonds van 2 festivalvoertuigen. Beide staan in het museum in een geklimatiseerde zaal, tentoon gesteld.
één van de karren
één van de 4 panelen (elke kar heeft 2 plafondpanelen) die een feniks voorstelt
een ander paneel met een draak
een totaal ander soort werken, misschien van Hokusai. We weten het niet want hier staat de uitleg enkel in het Japans
Obuse is een echt dorp, maar een welvarend dorp. Het toeristische centrum ligt rond de Masuichi-Ichimura-sake brouwerij.
ongeveer elk huis heeft een grote tuin. Japanse kerselaars staan hier nu in bloei
de klinkers voor de voetpaden in het centrum zijn niet van steen, maar van kastanjehout gemaakt
dit beeld is heel on-Japans met vooral tuinen en daartussen huizen
De winkels met zoetigheden en geschenkverpakkingen, hebben in Obuse ook kastanjes in hun aanbod
een bekend recept is kleefrijst met daarin gekookte kastanjes, ietwat gezoet
er wordt heel veel zoets gemaakt en verkocht. Hier dessertje met koek, ijs en slagroom, overgoten met een of ander gekleurd sausje
We overnachten ten zuiden van Obuse. De volgende ochtend hebben we een schitterend zicht op de bergen met op de voorgrond bloesems vaan de Japanse kerselaar
Wanneer we verder rijden komen we in het zuidelijke deel van het nationaal park van het Shiga gebergte. De route is bijzonder mooi en gaat over een pas.
het voordeel van eerst het zuiden van Japan te bezoeken en dan verder noordoostelijk te trekken, is dat we de tijd van de bloesem van de Japanse kerselaar volgen. Het is zowat vier weken geleden dat we de eerste bloesem hebben gezien, en we zien nog steeds bloeiende kerselaars
18 Kanto, Gunma prefectuur
Kaart situering Kanto
Net over de grens van Nagano prefectuur ligt bij de stad Karuizama de vulkaan Asama. Karuizama is een zeer mondain dorp waar de rijke inwoners van Tokyo een buitenverblijf hebben. Ook ver rond het dorp in de bossen staan er huizen of soms eerder hutten. Bij de stad is er een golf met 72 holes waar de spelers zich uitsluitend per golfkar verplaatsen. De reputatie is er gekomen omdat de keizer er zijn vrouw heeft ontmoet en omdat John Lennon en Yoko Ono er hun vakanties doorbrachten zo een 40 tot 45 jaar geleden. Om de mensen wat bezigheid te geven is er het meest luxueuze winkelcomplex van het land.
Al deze zaken zijn natuurlijk niet de reden van ons bezoek aan de omgeving, we zijn zelfs niet gestopt in het dorp.
Kaart situering Nagano en Gunma
Ten noorden van Karuizama ligt de Asama vulkaan met een hoogte van 2568m. Vanuit de stad is de vulkaan moeilijker te zien omdat de afstand vrij groot is.
de vulkaan zelf is eerst nauwelijks te zien wegens de wolken. Uiteindelijk trekken de wolken wat hoger en zien we het grootste deel van de Asama
Ten noorden van de vulkaan ligt het gehucht Onioshidashien. Het is niet meer dan een observatorium en een museum over de vulkaan.
ook in dit museum wordt de vulkaanwerking aan kinderen uitgelegd door middel van zeer grote poppen die bewegen en licht uitzenden
Hier ziet men de resten, grote blokken lava, van de vreselijke uitbarsting van 5 augustus 1783. De uitbarsting was zo hevig dat vulkaanas verspreid werd over Azië en tot zelfs in Europa. De lavastroom was 7km breed en verspreidde zich naar het noorden, waar Onioshidashien ligt. Het dorp Kanbara dat in het gebied lag werd volledig verwoest door de lavastroom.
een deel van de lava is gestold onder een puimsteenachtige vorm met vele gaatjes veroorzaakt door de luchtbellen in de vloeibare lava
grillige vormen van gestolde lava en uitgebraakte vulkaanstenen typeren nu het landschap
dikwijls zijn die resten enkele meter hoog
hoewel de uitbarsting al 230 jaar geleden heeft plaats gevonden, is een gedeelte van de lavastenen nog niet bedekt door planten, of zijn er enkel nog maar korstmossen als begroeiing
en hier al wat kleur bij de zwarte achtergrond
In 2004 was de laatste uitbarsting, zij het veel minder hevig.
Asama is de meest actieve vulkaan van Honshu, het grootste eiland van Japan.
19 Kanto, Tochigi prefectuur
Kaart situering Tochigi
Tochigi is vooral bekend om het plaatsje Nikko, met zijn schrijnen en tempels die Werelderfgoed zijn.
Nikko is eerder een dorp dan een stad met een klein, mooi station, helemaal niet zoals de andere stations in Japan
We staan een eindje buiten Nikko op een road station die mooi gelegen is
Omdat het mooi weer is vroeg in de ochtend, rijden we eerst naar boven, naar het Nikko National Park. De doorgaande weg gaat door het park. Zoals bijna overal in Japan is die weg zzo steil dat men elke haarspeldbocht moet bouwen omdat er op de helling geen enkel vlakker plaatsje is. Daarom ook is de weg naar boven en de weg terug naar beneden, gesplitst. In het totaal (op en neer) zijn er meer dan 50 haarspelbochten. Gelukkig zijn er telkens 2 rijvakken en komen er dus geen tegenliggers.
Op ongeveer 1250m hoogte ligt het Chuzenjimeer met een omtrek van 25km. Er is een pad om rond te wandelen.
tijdens de zomermaanden varen er boten op het meer om toeristen naar het andere uiteinde te brengen. Men kan ook allerlei pedalo’s huren om rond te varen
Bij het meer ligt de slapende vulkaan Nantai met een hoogte van 2486m.
de Nantai, nog 1000m hoger dan het meer, te bereiken via een erg steil pad
En de grootste toeristische attractie is de Kegon waterval die 97m diep valt. Deze waterval ligt op een uiterst steile helling en om de drommen (Japanse) toeristen op te vangen en hen naar de waterval te brengen is er een lift gebouwd die 100m diep gaat. Nog een trede of 60 en we zien de waterval van relatief dichtbij.
Kegon waterval
In de loodrechte rotswand naast de waterval wonen rotszwaluwen. Jaarlijks komen ze hier om in vrij kleine openingen in de rotswand hun nest te maken en hun eitjes te leggen.
de loodrechte rotswanden bij de waterval. Op verschillende plaatsen zijn er kleinere watervallen
zoals hier
de holen in de rots zijn duidelijk te zien. Af en toe zien we er een vogel in- en uitvliegen
Zowel het meer als de waterval zijn vele duizenden jaar geleden gevormd door een uitbarsting van de Nantai. Het mooiste zicht, bij helder weer hebben we van het Akechidaira plateau dat we bereiken via een korte kabelbaan.
een antieke kabelbaan waar we de ganse weg gerammel horen, brengt ons naar het observatorium, het uitzichtpunt
zicht op het meer en de waterval
boven is de lente nog niet gestart. Sporadisch zien we een bloem
Nikko zelf ligt op een hoogte van 550 tot 650m. Het geheel van schrijnen en tempels in het stadje is uitgeroepen tot Werelderfgoed. Al deze gebouwen liggen als het ware in een wijk, tussen oude en heel hoge bomen.
Zowel voor de Shinto als voor het boeddhisme is Nikko sinds meer dan 1000 jaar een heilige plaats. Nikko is echter maar bekend geworden door de dood van shogun Tokugawa Ieyasu in 1616. Een shogun was een militaire leider . Zijn macht was ondergeschikt aan deze van de keizer. Na 1868 waren er geen shugun meer. Naast de vele shuguns die voor zichzelf en hun eigen macht streden, had Tokugawa de gave om vredesverbonden te sluiten. Dit deed hij met 2 andere machtige krijgsheren (of hij ze eerst had overwonnen weet ik niet) waardoor hun totale macht zo groot was dat deze van alle andere shuguns in het niet verdwenen. Zijn vredelievend shogunaat was oppermachtig waardoor de burgeroorlog eindigde. Hij werd door de keizer aangesteld als minister van recht en door zijn toedoen ontwikkelde Japan zich tot een meer moderne staat. De vrede duurde meer dan 260 jaar.
Deze shogun had in zijn testament bepaald dat er een schrijn moest gebouwd worden ter ere van hem na zijn dood. Het bouwwerk was klaar in 1617.
bij het mausoleum horen een klokkentoren en een drumtoren, bouwwerken die in China algemeen zijn
de eigenlijke poort in het tweede poortgebouw
en het gehele tweede poortgebouw
de eigenlijke toegang waarbij de poort en de zuilen met goud overdekt zijn
een fragment van de deur zelf met een gouden feniks. De deur zit achter een kunststoffen paneel om ze te beschermen
de eigenlijke gebedszaal is mooi versierd. Binnenin mag niet gefotografeerd worden, dus doe ik dat net van buiten door de open deur
dit is het centrale deel, een soort altaar, ook van net buiten gefotografeerd
de buitenzijde van de tempelgebouwen
achter deze poort zit het graf van de derde shogun. De stijl van het gebouw is beïnvloed door de Chinese Mingdynsatie
Maar de kleinzoon van de shogun, Tokugawa Iemisu, was van mening dat het schrijn maar simpel was en hij bestelde een veel meer indrukwekkend mausoleum, Tosho-gu. Dit werk werd in 1634 beëindigd. Ook het mausoleum van Iemitsu, Taiyuin-byo, is nog te zien. Beide mausolea stralen de zeer grote macht en rijkdom uit van de Tokugawa familie.
bij de toegang tot het Toshogu schrijn staat er een vijf-verdiepingen-tellende pagode
de toegang tot één van de bijgebouwen, al helemaal gerestaureerd aan de buitenzijde
restaureren betekent niet zo maar een laagje verf aanbrengen. Een gebouw dat tot Werelderfgoed is uitgeroepen moet in de staat gehouden worden of hersteld worden volgens de oorspronkelijke technieken. Restaurateurs komen hier aan hun trekken
in dit schrijn zijn bij de versieringen van de frontons heel veel dierenfiguren gebruikt, soms bestaande, soms mythologische
op het fronton van de nog niet gerestaureerde paardenstal (de 3 paarden komen hier slechts 1,5u per dag, voor de rest verblijven ze, goed omkaderd want het zijn “heilige” paarden, in een manege) staat een aantal afbeeldingen met apen. Bij deze is er vermeld “de moeder kijkt in de verre toekomst vaan haar kind, het kind kijkt naar zijn moeder”
één van de bekendste afbeeldingen is deze van de “slapende kat”
de zakken met sake-rijst staan klaar
achter dit poortje, bovenaan de helling (200 heel hoge treden) bevindt zich het schrijn van Tokugawa Iemisu
een bronzen kraanvogel houdt de wacht al meer dan 300 jaar
hierin zitten de resten van de shogun
het voornaamste gebouw in het complex
overal bij de gebouwen is er wat te zien, hier de steunen voor het dak bij het voornaamste gebouw
het dier dat hier verscheidene malen is afgebeeld is de qirin, een Chinees tweehoevig mythologisch dier dat bestaat uit het lichaam van een hert, een staart van een rund, de kop van een wolf en horens op de kop
Kirin is een groot biermerk in Japan, met als symbool dat mythologisch dier
de deuren van het tweede poortgebouw zijn al gerestaureerd
een van de mooie figuren bij het mooiste poortgebouw (dat nu in restauratie is) is zichtbaar achter de plastiek. Het stelt een kraanvogel voor die haar kuikens in het nest komt voederen
op het plafond van een van de gebouwen staat de schreeuwende draak geschilderd
Omdat de mooiste toegangspoort op dit moment gerestaureerd wordt, kan in het Toshogu-museum een digitaal gemaakte film bekeken worden zodat de mooiste stukken van die poort kan bekijken zoals ze zijn en zoals ze zullen worden.
het museum is spiksplinternieuw (open van maart 2015) en gebouwd in een aangepaste stijl
hier hangt een afbeelding van de shogun
de shogun hield van het africhten van valken. Hier staan heel wat panelen met tekeningen van valken
Verder is er nog het Toshogu Art Museum waarin vooral geschilderde schuifpanelen en geschilderde cederhouten deuren te zien zijn.
het museum is ondergebracht in de voormalige kantoren van de dienst die het Toshogu schrijn beheert. Dit gebouw is van 1928 en lijkt op een paleis
enkele van de deuren en panelen met natuurgetrouwe afbeeldingen zoals hier van een witte reiger en haar nest
schitterend en eenvoudig
in totaal zijn er 150 panelen waarbij soms een onderwerp op meer dan één paneel voorkomt
Echter pas in de jaren 1870 werd Nikko door buitenlandse diplomaten en rijke lui uit Tokyo als zomerverblijfplaats gekozen om de hitte van de stad te ontvluchten. Hierdoor werd Nikko erg toeristisch.
Ook de latere keizerlijke familie had hier een verblijfplaats. Deze keizerlijke villa werd in de 1899 opgericht en de huidige keizer gebruikte deze plaats als schuilplaats in 1944 tegen de bombardementen. Er zijn regelmatige delen bijgebouwd tot een paleis met 106 kamers. De huidige keizer woont hier niet meer en de gebouwen geraakten wat in verval. Tochigi prefectuur heeft dan in het begin van de 21ste eeuw het paleis helemaal gerestaureerd en zelfs delen helemaal opnieuw gebouwd.
de schuifpanelen zijn gemaakt in Japanse ceder (geen echte ceder) en papier. Dat papier is in vele lagen behandeld zodat het niet direct scheurt en resistent is tegen water
beschilderde papieren panelen
een handvat met een pruimenboom er in verwerkt
oorspronkelijk waren de tatami-matten erg dun en bestonden ze enkel uit geweven rijststro dat afgeboord was met zijde
ongeveer elk van de 106 kamers geeft uit op buiten. Dit betekent dat er heel wat binnentuintjes en binnentuinen in het complex te vinden zijn
de eetkamer heeft een houten vloer. Dit is een duidelijk westerse invloed in de bouwstijl
hetzelfde geldt voor de biljard en de sofa
de voornaamste kamer is de zaal waar de keizerlijke audiënties plaats vinden. Dit is het meubel dat de zaal versiert
de keizerlijke troon en tafel zijn de enige andere meubelen in de zaal. Verder is ze helemaal leeg
de keizerlijke badkamer. Het houten bad werd met stromend warm water gevuld
een beschilderde ceder schuifdeur. De man ziet er niet bepaald vriendelijk uit
de privé vertrekken van de keizer met de slaapkamer achteraan. Hier zijn de gebruikte materialen meer edel dan in de rest van het paleis. De keizer had geen elektrische verlichting, hij sliep met kaarslicht
het toilet van de keizerin, Frans model
nog enkele mooi beschilderde schuifdeuren. Het zwarte hout is niet zomaar zwart geschilderd. Het is behandeld met 34 lagen en het uiteindelijk resultaat is zwart gelakt hout
dichtbij de villa staat een Japanse kerselaar van 400 jaar oud met een gedraaide stam
een foto van keizer Akihito en keizerin Michiko toen ze de gerestaureerde villa bezochten
Sinds 2006 is het paleis cultureel erfgoed van Japan en is het open voor het publiek, samen met de tuinen.
de tuinen sluiten nauw aan bij de villa en vormen een geheel met het landschap buiten het grondgebied, dat van de dichte en verre omgeving
de 400 jaar oude Japanse kerselaar nog steeds in bloei
Aan de voet van de keizerlijke villa ligt de Daiya rivier. Er is een wandelpad met zo een 50-tal stenen beelden van Jizo, de boeddhistische god van de reizigers en de kinderen.
de namen moeten we wel enkele malen lezen om ze juist uit te spreken
bij het begin van het pad is er een steen met een tekst
langs de weg naar de rivier zijn er al meer bloemen te zien
de Daiya rivier
de Jizo beelden hebben allemaal een gehaakte rode muts op en een soort rood slabbetje
We komen langs een bedrijfje dat tatami-matten maakt
de bovenste laag is geweven. Vroeger was dat in rijststro, nu heel dikwijls in kunststof. We kunnen het hier niet vragen
die mat wordt opgespannen op een dikke, harde vulling van een soort karton boven- en onderaan met tussenin een soort harde kunststof. De mat wordt vastgepind met een zeer groot formaat kopspeld
met een speciaal soort naaimachine wordt de mat dan op de harde ondergrond vastgestikt
met een ander soort volautomatische naaimachine wordt er op de lange zijkanten een sierstrook genaaid zodat de vulling niet meer te zien is
Op de onderzijde van de matten is het karton te zien, overplakt met stroken bruine plakband
Dichtbij het oudste mausoleum ligt het Futarasan-jinja, of Futarasan schrijn. Het geheel is zeer eenvoudig en oorspronkelijk in 782 gesticht voor de god van de Nantai vulkaan. Het belangrijkste gebouw is niet te zien omdat het helemaal ingepakt is voor restauratie.
enkel dit deeltje van het gebouw is te bezichtigen, de rest zit helemaal in de stellingen
Ook de Rinnoji tempel zit helemaal ingepakt. De grondige restauratiewerken zullen pas in 2020 klaar zijn.
dit gebouw is rond de tempel gebouwd om de restauratiewerken op een veilige wijze te kunnen uitvoeren
op de voorzijde van het gebouw is de tempel afgebeeld
Bezoekers kunnen de werken wat volgen doordat er op de zevende verdieping een rondgang is gemaakt en op de derde verdieping een infokamer.
alle stukken werden tijdens de afbraak zorgvuldig bewaard en genummerd. Ze moeten stuk voor stuk volledig gekopieerd worden zodat de herstelde tempel gelijk is aan de vorige (die geklasseerd is)
het namaken van elk stuk
het hout is aangetast door de larven van een kever, goed te zien op de afbeelding
hier wordt het rot en aantasting door vocht aangeduid
zeven verdiepingen zijn er gebouwd rond de oorspronkelijke tempel. Op elke verdieping wordt er ijverig, zeer nauwkeurig en zorgzaam gewerkt
Deze boeddhistische tempel werd in 766 opgericht. Er zijn drie zeer grote boeddhabeelden te zien, waarvan er twee te zien is tijdens de restauratiewerken.
dit beeld is al gerestaureerd. De sokkel en de lotusbloem zijn in behandeling
dit beeld moet zijn beurt nog krijgen
0989 in Nikko start de lente pas met de bloei van een pruimenboom (Prunus mutabilis)
Als laatste foto nog deze van een heilige brug, waar niemand over mag, tenzij betalend. Geld speelt in de beide godsdiensten een erg belangrijke rol. De “priesters” en “nonnen” zijn heel erg bezig met de verkoop van allerlei prullaria voor vrede, gezondheid, voorspoed en dies meer …