Reisverhaal «Hainan deel 2»

China in en uit | China | 4 Reacties 10 December 2019 - Laatste Aanpassing 08 December 2019

Het uiterste zuiden van China is de stad Sanya, de zuidelijkste stad van Hainan

Kaart waarop Sanya is aangeduid

We komen hier aan met de sneltrein, dit is de eindbestemming van de snelle lijn.
Gelukkig is ook hier een toeristenbureau bij het buitenkomen van het station.Men is hier aangepast aan de vreemdelingen, vooral en zeer veel Russen.Sanya is het winterverblijf en uitgangsoord voor rijke Russen.

 het treinstation van Sanya

In het toeristenbureau heeft men 2 tablets, één die gericht is naar de medewerker, één die gericht is naar de toerist.De medewerker is goed op de hoogte waar hij wat kan vinden in zijn documentatie.Bij ons is het vooral te doen om te weten met welke bus(sen) we bij ons verblijf en bij een bezienswaardigheid kunnen geraken.Ik heb alles voorbereid zodat we weten wat we willen bezoeken en dat we de namen ook in Chinese karakters op papier staan hebben.

Wij gaan met de bus, hier rijdt echter ook een tram.De tram is nog erg nieuw, de eerste reed op 1 januari 2019, voorlopig is de lijn nog maar 4 km.Het meest opvallende echter is dat de tram geen bovenleiding heeft.We kijken naar de sporen, nee, er wordt geen stroom geleverd via de sporen.Dus de tram werkt op een batterij.Bij de haltes komt de kleine pantograaf tegen een metalen stang, wat dikker en breder dan een bovenleiding.Via dat systeem wordt de batterij steeds bijgeladen.

de tram zonder bovenleiding …

de tram bij een halte

een korte bovenleiding bij de stopplaats

 de kleine pantograaf tegen deze metalen staaf zorgt voor stroomopname

Sanya is een dure stad.We boekten een 2-persoonskamer in een hostel.Het blijkt echter dat de kamers in een appartementsblok gelegen zijn.We zijn hier aan zee, de kamer is gepast ingericht met veel licht.We hebben een balkon dat een heel goed zicht geeft op de zee, de Zuid-Chinese Zee, een onderdeel van de Indische Oceaan.

een zonnig balkon

het uitzicht op zee en op het kunstmatige Phoenix eiland

Hainan wordt door China het Hawai van het oosten genoemd.Sanya moet het Dubai van het oosten worden.Daarom worden hier 2 kunstmatige eilanden gebouwd, het ene is er al, aan het andere wordt er gewerkt.Op het ene eiland staan er 5 gebouwen, zo een beetje de vorm van een sigaar.Dit zijn 5 luxe hotels met alles er op en er aan, maar wel met de Chinese restricties.

’s Avonds is er ook een lichtspel, sterk vereenvoudigde imitatie van het hoogste gebouw ter wereld inDubai, Burj al Khalif.Maar in tegenstelling tot Dubai, is dit hier Chinese makelij, de vijfde avond werkt het al maar gedeeltelijk ….. en valt het ook uit ….

Later verschijnen er ook nog kwallen, vissen en letters op de gebouwen

We starten ons bezoek aan Sanya met een stevige wandeling aan Sanyabaai langs het strand en de kokos-promenade.Op het strand is het warm, de promenade ligt voor het grootste deel in de schaduw

het strand heeft fijn zand, natuurlijk of aangevoerd?

wat verder in zee liggen heel wat schepen, geen reuzeschepen

en verderop is een eiland te zien

 er zijn weinig westerlingen te zien

kindjes spelen in het zand, hier zonder parasol

een groot deel van de mensen zitten hier niet in badpak, mannen zien we nogal vaak in hun onderbroek van groot formaat …

 verkopers hebben allerlei plastiek materiaal mee ….

 wat verder zien we mensen zitten met een plastieken regenjas aan, en dat bij bijna 30°…

het wandelpad onder de palmen …

enkele opmerkelijke gebouwen, dit is het Hilton hotel

niet iedereen is in zand en water en zon geïnteresseerd.Onder de palmen wordt er gekaart en het spel met de grote stenen gespeeld

 een nog groter gebouw

en een veel kleinere klokkentoren

groenten- en fruitverkoopsters proberen hun waar te verkopen

 een parasol die geen zon doorlaat is een veelvoorkomend attribuut op het strand

we zien hier allerlei kledij, dit is wel het minst aangepaste aan spelen in het zand

Hier en daar zien we, vooral mannen alleen, liggen braden op het strand.Families zijn eerser beschut tegen de zonnestralen met een hoog UV-gehalte

verder naar het oosten ligt het centrum van Sanya, daar zullen we nog wel komen

Het belooft vandaag een mooie zonsondergang te worden

wat later echter komen er wolken zodat de zon achter ze verdwijnt

In Sanya komt de Sanya rivier in de zee.Op het grondgebied van de stad is er een bijna even brede zijrivier.Beide rivieren hebben hier brak water.Dit betekent dat er mangroves te vinden zijn, gelukkig worden die niet meer vernield.Een deel van het natuurgebied bij de zijrivier vormt het Egret Park (Reigerspark).We trekken er heen.Net zoals in alle parken in China is ook hier veel ambiance: enkele koren, dansen, muzikanten, taichi, …..

met de ene hand slaat de vrouw de maat, met de andere hand heeft ze een stok waarmee ze de lijn aanduidt die gezonden wordt, enkel de noten staan vermeld,

de tekst is gekend door het grote koor

Vandaag komen we echter niet voor de optredens, maar wel om de mangrove en eventueel vogels te zien.De vogels zijn het continue lawaai hier al gewoon, ze vliegen niet weg.

de bijrivier wordt gevoed vanuit een meer in dit park, en het meer wordt gevoed door waterrijke riviertjes

een stukje van de mangrove

Namen van vogels opzoeken is hier niet zo gemakkelijk omdat heel wat websites geblokkeerd zijn, en omdat vogelobservatie in China niet erg populair is (vogels zouden nog eerder gevangen worden …)
Dus enkel de beelden zonder naam

klein zangvogeltje

dit vogeltje kan fladderen zoals een kolibri.Het heeft ook een lang gekromd bekje om bij nectar uit bloemen bij te kunnen

wat later zien we het vogeltje terug, nectar zuigend

in de bomen op het eilandje in de vijver zitten meerdere reigers

Wat verder komen we bij een boom waar veel vogels bessen komen eten, dus goed om foto’s te maken

de bessen zijn zeer gegeerd door bessen-etende vogels

dit is een vrij grote vogel in deze vogelpopulatie

een klein en vliegensvlug vogeltje opvallend door zijn rode kleur

wat later zien we dat de rode kleur ook achter op veren voorkomt

en weer weg….

Hier is het het ganse jaar zomer

dus steeds bloeiende planten

Net nadat ik mijn telelens weer verwisseld had, komt deze vogel nog opdagen

Op de achtergrond zien we appartementsblokken welke bomen voorstellen

in totaal staan hier 7 dergelijke gebouwen

Meer naar het centrum van Sanya, in de voornaamste winkelstraat, zijn de gevels vrij uniform

 kijken we echter nadien achterom, dan zien we dat enkel een smal gebouw aan de straatzijde helder wit geschilderd is en de uniforme bouwwijze vertoont.De gevel loodrecht daarop is oud, en eerder vervallen.

Dit is de realiteit in China, het uitzicht is belangrijk.Wat daarachter schuil gaat wordt verondersteld niet gezien te worden ….

Niet ver van het centrum, op het Luhuitou schiereiland is er een berg van 280m hoog.Luhuitou betekent ‘hert dat achterom kijkt’.De benaming gaat terug naar een legende van de Li, het oorspronkelijke volk van Hainan.
In het gebergte dichtbij leefde een goede jonge jager.Op een dag, toen hij in de bergen op jacht was, kwam hij tegenover een mooi jong hert te staan.Om het hert te kunnen vangen had de jager 9 dagen het dier achtervolgt.De plaats waar hij het hert eindelijk vond, was hier op deze berg.Hier had het dier geen vluchtweg mee, tenzij van de rotsen in de diepe zee te springen.De jager spande zijn boog en plots veranderde het hert in een mooi jong meisje.Het jonge meisje had zichzelf in een hert veranderd en de jager naar hier gelokt.(natuurlijk) werden ze verliefd, ze trouwden en stichten hier een dorp dat de naam Luhuitou kreeg.

boven op de berg staat het granieten beeld van het hert dat achterom kijkt.Aan deze zijde staat het meisje, de herder staat aan de achterzijde (maar zeer moeilijk te fotograferen)

Met de bus komen we al een stukje hoger, de rest wandelen we te voet verder.Vroeger was hier een rijbaan tot bijna op de top.Nu is die weg afgesloten en rijdt er enkel nog een shuttle bus.Wij wandelen zodat we onderweg ook de uitzichten over de ganse omgeving kunnen bewonderen.

net na de (betalende) toegang tot het gebied staat er een beeld van 3 wijzen ….

de ganse berg is begroeid met verschillende planten, deels natuurlijk, deels aangelegd

Hier is een gedeelte militair, luchtafweer en schuilplaatsen voor bombardementen tijdens een(mogelijke) oorlog.Het zuiden van Hainan is immers de zuidelijke grens van het grote land China.

op de voorgrond, links van het gebouw, is de samenvloeiing van de Sanya rivier met zijn bijrivier, waar we gisteren een deeltje van het mangrove gebied bezochten

zicht op het Phoenix eiland 36,5 ha groot

de 5 gebouwen in sigaarvorm op het kunstmatige Phoenixeiland.Het zijn deze gebouwen waar we op kijken van op ons terras, maar dan van de andere zijde

 na het reeds bebouwde eiland wordt het tweede deel van het Phoenixeiland aangelegd, 47,4 ha groot.De verbinding tussen beide delen bevat, naast een rijweg, een strand.In de beschrijving welke we hier lezen, lijkt het alsof het eiland heuvels en veel natuur bevat … lichtelijk veel overdreven voor een volledig vlak gebied.Beide eilanden zijn gebouwd boven op een koraalrif!!!

Aan deze zijde van de eilanden worden 4 aanlegplaatsen voorzien voor cruiseschepen.Nu ligt er één, een Chinees cruiseschip met Chinese passagiers.En de droom gaat verder …. met 2 miljoen cruisepassagiers per jaar, zal het de grootste cruiseterminal ter wereld worden

een 394m lange brug verbindt het Phoenix eiland met Sanya.Enkel met een reservatie voor een van de hotels (in de sigaren) mag je op de brug …. (net zoals in Dubai, maar daar geldt die regel voor het enige 7-sterrenhotel ter wereld!)

een groot deel van de Baai van Sanya, meer dan 20 km lang

een kromgegroeide Ficus

zicht op de gebouwen in boomvorm

Sanya met deSany-rivier en rechts de bijrivier

het vervolg van het Luhuitou schiereiland richting zuiden

de baai aan de andere zijde van het Luhuitou schiereiland

en hier kijken we nog verder richting oosten.De kust bestaat hier uit verschillende schiereilanden met tussenin baaien

met een pijl heb ik aangeduid waar wij verblijven

en helemaal bovenaan op de berg staat een standbeeld met het hert, het maisje en de jager

en om het helemaal echt te maken is er een heel zielige kleine kooi met 3 herten en een permanente bewaker

één van de drie herten, liggend op een stenen vloer.

We bezochten 11 jaar gelden in China een zoo, alle dieren waren op deze manier gehuisvest …..

Ten noorden van Sanya ligt het district Baoting, het gebied waar de Li en Miao minderheid in de meerderheid zijn.
We bezoeken daar het Yanoda Rainforest Park.

Yanoda zou in het lokale dialect betekenen 1-2-3 …

Het wordt beschreven als een 45 km² grote gebied waar je door het tropische regenwoud wandelt met een opsomming van allerlei planten, er is een orchideeëngebied, …. .Die beschrijvingen komen van Chinese toeristische websites.Er rijdt een bus vanuit Sanya naar het Baoting gebied.

Er is een massa volk, de meeste mensen komen georganiseerd.Ze lopen dan met een bordje om hun nek met de naam van de groep, achter de gids met een vlag en met een micro en versterker.Dus een hele hoop lawaai.

Bij het loket waar je een toegangsticket moet kopen kan je kiezen tussen verschillende opties.De eerste is de goedkoopste, ongeveer 30€, waar je de toegang en een rondrit met de shuttlebus betaalt.Die bus stopt waar je kan afstappen en een eind verder weer moet opstappen.
Wij kopen een ticket waar ook een wandeling op de glazen brug is inbegrepen.Automatisch betaal je dan ook voor een maaltijd in een lokaal soort KFC.

De weg die de shuttlebus volgt klimt en klimt, eerste stop is bij de glazen brug.

de glazen brug hangt hoog boven de bomen.Mensen met hoogtevrees kennen hier al een moeilijke start …

de ganse glazen, bijna zwevende, brug hangt op aan 2 grote, stevige pylonen

 zicht naar het einde van de brug, waar de afstand tot de grond het grootste is

het gebied telt verschillende soorten bomen

de brug bestaat uit 2 delen, één waar je heen en een waar je terug moet wandelen

 we wandelen zo hoog boven de bomen dat we er nog weinig van zien.Geen probleem voor de Chinezen, de fun is het belangrijkste.En de selfies worden genomen zonder iets van de bomen te zien …

om het glas niet te beschadigen moet iedereen, voordat de brug betreden wordt, een dikkeovertrek over de schoenen aantrekken

de brug hangt enerzijds op aan stevige stalen kabels …

anderzijds is er op regelmatige afstand een slappere kabel naar de grond toe, in het midden op de foto, om te beletten dat de brug bij een sterke opwaartse wind helemaal naar boven zou klappen

op het einde van de brug, 200m boven de grond, komt een man met een hysterisch huilend jongetje aan.Het kind heeft zijn oogjes sterk dichtgeknepen en durft geen voet verder zetten.Ik heb dan maar het andere handje van het ventje genomen en hem in onze taal geprobeerd rustig toe te spreken, al verder stappend.Op het einde van de cirkel heeft de man dan het kindje weer opgepakt en verder gedragen ….

de cirkel op het einde van de hangende brug

 mensen blijven hier staan om foto’s en selfies te nemen.Verschillenden echter klampen zich met beide handen aan de reling vast ….

uitzicht naar de nabijgelegen heuvel en de vallei.Op de verre achtergrond is de zee te zien, het is echter niet helemaal helder, dus niet te zien op de foto

Op het einde van de ene brug, zien we 2 grote schommels.Vrijwilligers kunnen gaan schommelen, ze zijn helemaal vastgemaakt om niet uit de schommel te vallen.Bij elke schommel staat er een jonge man, die de schommel duwt en die ook gezekerd is

wanneer je op de schommel naar voor gaat, heb je het zicht dat je de afgrond in vliegt, dus gegil om ter meest.De meeste meisjes doen hun schommelbeurt wel volledig, eentje wordt zo bleek dat ze slechts een maal geduwd wordt en dan gewoon uitbolt

Na de hangbrug is er een tweede glazen brug, veel minder hoog boven de afgrond

hier staan op regelmatige afstand palen die de brug dragen

hier zijn 2 glazen platen waar, wanneer je er op stapt, bloemen onder de voeten gegenereerd worden

een eindje verder hebben we een mooi zicht op de zwevende hangbrug, de eerste glazen brug

 hier zien we iets beter de bomen

zicht op het geheel van de glazen bruggen

Na de brug is er een kunststofplanken wandelpad, breed genoeg en met trappen, door het regenwoud.Dichtbij is een Zip-lijn (kabel waarje, hangend in een soort harnas, in een snel tempoover schuift), het zoevend geluid van overschuivende bezoekers, samen met het lawaai van de groepen, zorgt ervoor dat er geen vogel te horen of te zien is.Bij de bomen en planten staat er nauwelijks een vermelding met hun naam.

Een endemische boomsoort met hard hout is van een naambordje voorzien

grote bladeren zoals vingers aan een hand

hier dan de boom, Elaeocarpus hainanensis Oliver

Na minder dan 30’ wandelen komen we op een verzamelplaats, waar de shuttlebussen verzameld staan.Hier moet je terug op de bus, die iedereen weer bij het begin brengt, het bezoek is gedaan.

Naast de glazen brug en de Ziplijn, zijn er nog enkele andere adrenalinetoestanden welke echter alleen voor groepen bedoeld zijn, niet dat wij daar aan zouden deelnemen.

Bezoek aan het regenwoud is dus weer een typisch Chinese bedoening met hoog pret- en Disneyparkallure waar je ook nog kan kopen en kopen, en eten en eten …..

En nog een nieuw woord in het land van de hurktoiletten

030 de naam voor een zittoilet

Op 7 km hier vandaan is Betelnut Valley met 2 Li en 1 Miao dorp.De Li en de Miao zijn minderheden in (het zuiden van) China.Hun taal behoort tot de Sino-Tibetaanse taalgroep, waartoe ook het Chinees hoort..

al van bij de ingang wordt er gedanst, noodzakelijk om de Chinezen in koopmodus te krijgen …, want winkeltjes en winkels zijn er hier bij de vleet …..

Het gebied hier was tot 1998 heel erg ongezond: er kwamen verschillende ziektes waaronder malaria voor, en het gebied kende vele soorten giftige slangen.Zo een 20 jaar geleden is men begonnen met sanering.De meeste mensen zijn verhuisd naar beter bewoning in de omgeving.Maar nu nog wordt er gewaarschuwd niet in het woud te gaan voor bloedzuigers, slangen, muggen, ….

Men weet nietgoed wanneer de Li naar Hainan gekomen zijn, men gaat er van uit, na vondsten uit het Paleoliticum (steentijdperk) dat de Li al 5.000 tot 7.000 jaar geleden in Hainan aangekomen zijn.Het waren de oorspronkelijke inwoners van Hainan.

Volgens hun dialect worden de Li onderverdeeld in 5 groepen.Niet alleen hun taal, ook hun kledij, weefkunst, huizen, tattoos… is verschillend.De Ha is de grootste groep van de Li met ongeveer 700.000 mensen op een totaal van 1,1 miljoen Li.Ook de Ha is nog verder onderverdeeld met elke groep zijn eigen kenmerken

een Ha man

een Qi koppel

een Run koppel

In vroegere tijden leefden al deze Li vooral in de berggebieden van Hainan.Betelnut Valley ligt helemaal in de bergen

een Betelnut palm.De noten hangen nog aan de boom.Ze worden, na behandeling en gemengd met o.a. kalk van schelpen, gekauwd en na een tijdje uitgespuwd.Overal in China en Zuidoost-Azië zijn er massa’s roodbruine plekken op de grond van de uitgespuwde resten van de betelnut.Het geheel is een drug, zorgt ervoor dat de kauwer meer alert blijft en uiteindelijk rotte tanden krijgt.We zien heel wat buschauffeurs betelnuts knabbelen.

ook andere tropische vruchten worden hier en in de omgeving gekweekt, zoals hier de durian

manden en andere voorwerpen werden gemaakt van rotan dat gespleten en fijn gemaakt wordt

De Li bouwden hun huizen op vlakke grond of op een kleine helling, niet ver van de rivier.Een huis bestond uit meerdere kamers waaronder ook een kleine tempel en een varkenshok.De huizen zijn opgetrokken uit verschillende materialen waaronder wild gras, bamboe, hout, modder, riet en andere natuurlijke materialen

een oud vrouwtje zit op een primitieve manier te weven.Hier geen groots of ingewikkeld weeftoestel.Het systeem in eenvoudig.Het systeem wordt opgespannen tussen een band om de onderrug en de tenen van de vrouwtjes.Zij zelf zitten de ganse dag gebogen boven hun werk

het aardenwerk in het huisje

het grote overhangende dak zorgt ervoor dat de zon weg blijft van het huis zelf

eenvoudige en versierde deur

De huizen moesten zorgen voor koelte in de zomer en ze moesten sterk genoeg zijn om de tropische stormen te weerstaan.

Het land rond hun huizen werd ontbost voor landbouw.

Een veel voorkomende boom was de Antiaris toxicaria (Moraceae).De latex van deze boom werd gebruikt om de pijlpunten in te smeren.Hiermee kon de prooi bij de jacht, of de vijand bij een oorlog, gedood worden.Maar de boom werd nog voor andere doelen gebruikt …

De Li verbouwden vooral rijst en bonen op land dat ze ontbosten en in brand staken.Na de oogst werden de stoppels opnieuw verbrand, de as was hun meststof.

De opslagplaatsen voor rijst stonden hoog boven de grond opdat de ratten de voorraden niet zouden verorberen …

Daarnaast leefden ze ook van visvangst en jacht.Ze waren animisten, ze vereerden hun voorouders en de krachten in de natuur.

 totempalen waren hierin blangrijk …

Al in het Neoliticum, het Jong Steentijdperk, toen er vooral niet-geweven kledij werd gebruikt, werden vezels gesponnen en geweven op een vrij eenvoudige manier.De eerste vezels kwamen van de bast van bomen

 de Antiaris toxicaria leverde prachtige bast voor kledij

de schors van de boom verwijderen

na het drogen van de schors moet het houterige gedeelte verwijderd worden (met primitieve werktuigen)

 daarna moet de schors verder behandeld worden

om de schors bruikbaar te maken hanteerde men enkele heel eenvoudige werktuigen

niet geweven kledij uit boomstam

Ook vele planten uit het woud leverden vezels.Later kwam hier nog linnen en katoen bij. Immers Hainan had een ideaal klimaat voor de katoenplant.
Uiteindelijk is de textielkunst vanuit Hainan naar China verspreid

de klassiek weeftechniek

 Linnen wordt geweven uit vezels welke afkomstig zijn van de hennepplant

ruw linnen

om de vezels te kleuren werden natuurlijke kleurstoffen, afkomstig van planten, gebruikt

er is ook brokaat te zien, doeken welke geborduurd zijn en meer dan 100 jaar oud zijn

Nu kunnen enkel nog de oude vrouwtjes weven op de traditionele manier.Zij kennen nog de traditionele figuren die veel tijd vergen om te weven.Ze weven slechts enkele cm per dag.

De Li maakten en maken natuurlijk ook muziek.We zien mannen spelen op eenvoudige snaarinstrumenten.Ze gebruiken een strijkstok, maar het instrument telt maar 1 of 2 snaren.

De Miao is een heel ander volk.Ze kwamen pas ongeveer 800 jaar geleden naar Hainan.In Zuid-China vormen zij de grootste minderheid.

toegang tot het Miao dorp

Het woord Miao wordt niet door de mensen zelf gebruikt, het is een woord dat door de Han Chinezen is uitgevonden.De Miao bestaan uit verschillende groepen.

 2 Miao meisjes verwelkomen de bezoekers.Helaas zijn hier nergens teksten in het Engels te lezen

 Miao kindjes

Zij bouwden hun huizen vooral uit bamboe.

hun jachttrofeeën zijn versierd en staan opgesteld

 huizen zijn gebouwd rond hun visvijver, kweekplek voor muggen (malaria, dengue, …)

Net zoals de andere volkeren kenden ook zij de weefkunst.

De Miao zijn echter vooral gekend voor hun zilverwerk en zilversmeedkunst.We zagen dat vroeger ook al in Zuid-China toen we bij minderheden op bezoek gingen.

De begraafplaats van de Miao is nog steeds hier aanwezig

Nu zijn echter de verschillende groepen en minderheden met elkaar verweven en versmolten tot het volk van Hainan.

Bij het bezoek aan de Betelnut Valley hoort ook een show.We gaan kijken, alles is in het Chinees, maar zonder woorden begrijpen we ook wel het meeste van wat er te zien is.De show duurt 50 minuten.

het regent vandaag. Na de show echter is de regen voorbij

 het decor van de show is een Li dorp

 het eerste optreden is in eenvoudige jute kledij

vuur was een belangrijk element, dus de eerste dans is een vuurdans

de dansen hebben te maken met het dagelijkse leven van de volkeren

op een bepaald moment komen ook de geiten van de Li op het toneel

en wat later komen ook de ganzen paraderen

De zuidelijke berg, Nanshan in het Chinees, ligt ongeveer 40 km westelijk van Sanya.

 is aangeduid met een pijl

Hier begon in 1999 de bouw van een grote boeddhistische tempel.Na 6 jaar was het geheel klaar, een groot domein dat enorme massa’s toeristen kan ontvangen, met mooie tuinen en het grootste (boeddha)beeld ter wereld, in feite is het beeld van Guayin.Het hoofd van het klooster is, zoals overal, gelinkt aan de heersende macht.Op foto’s zien we de man met de leider van het land, beiden erg lachend.

de toegang tot het gebied

Alles is hier groots, mensen komen knielen en zwaaien met wierookstokjes.Hier draait de show van het systeem ook weer op volle toeren.

Wanneer we toekomen, iets voor 11u staan er meer dan honderd bussen.Om de mensen binnen mooi samen te houden, zijn er elektrische golfkarren waarmee ze vervoerd worden.Omdat het gebied erg groot is, kopen ook wij een ticket om van de ene naar de andere plaats vervoerd te worden.Het enige plan van het gebied dat er is, staat op de achterzijde van het toegangsticket … helaas hebben we geen microscoop mee om het te kunnen lezen …..

Vanaf de eerste stopplaats is het een eindje wandelen, natuurlijk verplicht langs winkels en eetkramen, naar het grote Guayin beeld.

we zijn hier tussen de twee reeksen winkels en eetstalletjes/restaurants

Het beeld zelf staat op een eiland in de zee.Er is een groot voetstuk dat een lotusbloem voorstelt, daarop staat het 108m hoge beeld van Guayin.Guayin is de Chinese benaming voor Avalokiteśvara, de Godin van de Genade.Zij zou op weg zijn om een nieuwe boeddha te worden.

al van ver zien we het beeld

Het verhaal in de boeddhistische geschriften gaat als volgt: Avalokiteśvara had ooit 12 wensen geuit, de tweede was leven in de Zuid-Zee.Nanshan, dat bij de Zuid-Zee gelegen is, werd als de plaats gezien welke door Guayin werd bedoeld, deze plek werd het ‘heilig land van het boeddhisme’ genoemd.Tijdens de Tang dynastie (rond 700 n.C.) was er een boeddhistische leraar, die trachtte om over de vijf zeeën te varen naar Japan om daar het boeddhisme te prediken.Maar geen enkel van zijn 5 reizen bracht hem in Japan.Bij zijn 5^de reis echter kwam hij terecht in Nanshan.Hier bleef hij anderhalf jaar en bouwde de eerste boeddhistische tempels.Daarna vertrok hij opnieuw, zijn boot bracht hem in Japan.
Daarbij voer de eerste Japanse boeddhistische meester over de zee naar China, ook hij kwam terecht in Nanshan.
Door deze 3 ‘wonderlijke’ verhalen, werd Nanshan een heilige plaats in het boeddhisme.

Nadat religie tijdens de M a o -tijd absoluut verboden was, maar door latere leiders terug werd toegelaten, bouwden ze hier het ganse complex, 2000 jaar nadat het boeddhisme in China geïntroduceerd was, een andere zeer toeristische attractie bij Sanya.

tussen de palmen is de hand van het beeld nagemaakt.Dit geeft een indruk hoe groot Guayin wel is

Om bij het beeld te komen is er een meer dan 300m lange brug, waar privé gehuurde golfkarren aan de ene zijde rijden, de voetgangers over de andere helft lopen.

zicht op de kust richting tempel met zijn pagode

zicht op de kust richting oosten

Het eilandje is met enorme betonnen blokken beschermd tegen de golfslag, ook bij orkanen.

de rotsblokken zijn hier te zien

Er staan lange rijen wachtenden om binnen in de tempel onderaan het beeld te kunnen, anderen knielen en zwaaien al met wierookstokjes buiten

We wandelen rond het beeld.Dan zien we dat er in feite 3 maal de godin Guayin te zien is *****

Guayin , de Vrede, naar het land toe gericht

Guayin , de Wijsheid

Guayin die de Genade voorstelt

Om terug te keren en verder te rijden met de shuttle, moeten we weer door honderd meter winkels en eetstalletjes.Dat helpt om de koopzieke Chinezen van hun geld af te helpen ….

veel mooier om te fotograferen zijn de tuinen

Nanshan, de zuidelijke berg

De volgende stop, waar wij uitstappen, is de Nanshan tempel zelf.Tussenin zijn er nog verschillende stops met andere tempels, telkens voorzien van de nodige winkels en eetstalletjes.Er is ook een groot vegetarisch restaurant -in de tempels mag er nergens vlees gegeten worden.

zeer grote, (altijd) ronde tafels.In het midden, wat verhoogd, is er een glazen plaat die men kan ronddraaien.Hierop worden de schotels met voedsel gezet.Iedereen neemt nu met zijn eetstokjes voedsel uit eender welke schaal, steekt met diezelfde eetstokjes het voedsel in de mond, neemt uit een andere schaal een brok,…. .Erg smakelijk voor de Chinezen die van niet beter weten.Wij zaten 11 jaar geleden ook bij aan zo een tafel, de manier waarop vele mensen met die stokjes in hun mond zitten te peuteren, te rochelen, om daarna weer in een schaal rond te roeren …. Ik zie de beelden nog voor mij, de honger was direct over …

Net zoals bij soortgelijke tempels telt het complex meerdere tempels en een klooster.De tempels zijn groot, de beelden blinken en zijn mooi geverfd, maar het gebouw zelf is heel eenvoudig, koel en weinig zeggend.Dit is een toepassing van ‘geef ze brood en spelen, en ze zijn volgzaam’

een van de tempels, gebouwd naar het vereenvoudigd plan van oudere tempels

veel blinkend goud (lijkt toch zo …)

nog rijker versierd (zo lijkt het eveneens …, het is niet al goud wat blinkt …)

een volgende tempel

hier met 3 beelden

in een zijtempel is dit beeld te zien

 hier zit iemand teksten over te schrijven …

het klooster waar de leerlingen les krijgen onder leiding van en onder strenge controle van het ganse systeem …

op de achtergrond, Nanshan, met de nodige radars.Hier is immers een buitengrens van het rijk ….

dan is er nog een pagode, een eindje op afstand, boven op een verwaarloosd gebouw

De tempel zelf staat hoog, maar dicht bij de zee.Hier is de zee veel ruwer dan in de beschermde Golf van Sanya, waar wij verblijven.Hier mag dus niet gezwommen worden, er staat zelfs een bord dat de mensen verbiedt om in het water te gaan

we gaan wat dichterbij

door de palmen heen zien we het grote beeld

de grote rotsen milderen de golfslag wat …

de golven zijn hoog …

de Zuid-Chinese Zee is hier waarschijnlijk steeds geweldig, er is geen bescherming meer

Sanya Baai, waar wij verblijven heeft een rustige zee met warm water

herken je de zwaaier?

misschien helpt dit beeld dichterbij ….

Meer naar het oosten van de zuidkust is er het gebied Yalong Strand.We lezen allerlei superlatieven over dit strand, nog mooier en grootser dan de stranden van Hawai ….. Dus we verwachten wel wat ….

Zolang we op de bus zitten zien we geen zee, noch strand.Wanneer we afstappen moeten we even terug stappen, er is een weg, omzoomd met kraampjes naar de zee.

op het strand zien we rechtdoor een lange brug in zee.Op het einde ervan liggen boten voor duikers en snorkelaars.Het rif of de riffen zijn niet erg beroemd, maar toch probeert men een duikcursus of een snorkeltocht te verkopen …(de brug is op de achtergrond te zien)

Aan de oostelijke zijde van de plaats waar we op strand komen, is het strand van een hotel, enkel voor gasten.En verderop is het militair gebied.We lazen 10 jaar geleden in de krant dat hier een geheime onderzeese grot is waar de Chinese duikboten, al dan niet uitgerust met kernkoppen, gelegen zijn.In de zee zien we op afstand oorlogsschepen

Naar de westelijke zijde kunnen we op het strand wandelen

het strand heeft heel fijn zand en dat is het dan

op enkele plaatsen zijn er kleine gebieden afgebakend waar mensen in de zee mogen

 vele mensen hier kunnen niet zwemmen.Ze gebruiken zwembandjes of grote opblaasbare zwembanden, of ze gaan in het water en houden zich stevig vast aan het touw dat het gebied afbakent waar er mag gezwommen worden

daar staan wat parasols en kramakkelijke houten ligbedden, de enige plaats waar er schaduw is

voorbij de parasols is er wat groen, met oude, verroeste prikkeldraad

 buiten deze plekken liggen waterscooters en hier en daar een bananenboot.Die bananenbootjes kunnen gehuurd worden, ze worden dan voortgetrokken door een waterscooter, de fun voor de vele Russen die op dit strand zijn

om niet te verbranden trekken heel wat mensen een plastieken vestje aan, type K-way.Anderen graven zich gedeeltelijk in in het zand ….

daar waar niet mag gezwommen worden, en dus ook geen toegang is tot het strand, liggen soms scooters, soms is er enkel zand.Mensen komen daar niet

romantisch, droomstrand, Hawaiaans, … is het hier zeker niet, ondanks de reclame

een gedeeltelijk in het zand verstopte, verroeste lichtboei is nog interessant om te fotograferen

0dit is helemaal niet wat er beschreven is.Komt men dichter bij gebouwen (niet de hotels, die liggen immers in een park) dan zit men dat er veel leegstand is, verwaarlozing en vergane glorie ….

En als slot nog een beeld van de laatste zonsondergang, ook weer achter wolken

Op zaterdag, na 6 dagen, keren we terug richting noorden van Hainan.In het treinstation van Sanya, is er, net zoals in alle treinstations, een permanente controle, 3x de reispassen en treintickets, 1x de scanner voor de valiezen.De controleur vandaag liet zijn oog vallen op een schaartje en een mes, beide zaken hebben we al jaren mee op reis.Nu moest dit afgegeven worden, zijn huishouden heeft nu 2 pronkstukken meer.Zakmessen, een ander schaartje en nog ander materiaal heeft hij niet nodig, daar vraagt hij ook niet achter.En leg het maar uit in het Chinees ….

Nu nemen we de route via de westelijke zijde.Hier lopen 2 spoorlijnen, de klassiek, oudere, met gewone Chinese slaaptreinen.Er gaat ook zeker 1 trein per dag naar het Chinese vasteland.De ritten op het eiland duren hier lang, zeer lang omdat de treinen overal stoppen.Deze route gaat iets meer het binnenland in langs de westelijke zijde van het eiland.
Dan is er de nieuwe route met de sneltrein die veel meer de kust volgt.

Wij reizen naar Danzhou, meer in het binnenland.De klassieke trein doet er meer dan 4u over, men raadt ons de sneltrein aan, die in 2u een eind westelijk van Danzhou zijn station heeft.

Kaart waarop Danzhou is omcirkeld en het treinstation een X heeft gekregen

Hier vinden we vrij vlug een bus die ons naar Danzhou brengt, het is een klein busje. De rit gaat langs smalle wegen, hobbelig en langs de vele velden waar groenten en fruit, en rijst worden verbouwd.
We worden van in het begin bekeken en besproken.Waarschijnlijk komen hier zelden of nooit niet-Chinezen, want het gaat over de tongen waar we naartoe gaan.België kennen ze niet (in tegenstelling tot stadsChinezen).

Wat later stappen heel wat vrouwen op, zij komen van de velden.In een emmer, type grote plastieken verfpot, zitten hun laarzen.Ze hebben allemaal een stok mee, soort baseballknuppel.Verder hebben ze een knapzak mee en hun ganse lichaam, inclusief het gelaat is bedekt tegen de zon.Deze vrouwen staren nog verbaasder naar ons. Misschien zijn deze mensen geen Han Chinezen, maar behoren ze tot een minderheid.

Ondertussen wordt het busje steeds meer volgestapeld met mensen,onderweg stapt ook af en toe iemand af, haltes op verzoek ….., en telkens iemand in ons buurt komt zijn we opnieuw gespreksonderwerp.

Uiteindelijk, na ongeveer 1,5u rijden, komen we bij het busstation in Danzhou, nog meer dan 4km van ons verblijf in het stadscentrum.We spreken dus de eerste buschauffeur aan, hoewel spreken een groot woord is.Ik toon hem de naam en adres van onze overnachtingsplaats, de man zegt bij hem in te stappen (duurt dus wel even voor we dat alles begrijpen).Omdat het nog geen vertrektijd is, zit de chauffeur op zijn gsm.Blijkt dat hij de ganse tijd bezig is om te zoeken hoe we op de beste manier bij het hotel kunnen komen.Ook deze man heeft een vertaalapp, hij toont welke nummer van bus we nadien moeten nemen.En bij de overstaphalte, gaat hij met ons mee uit de bus, toont ons dat we moeten oversteken en welke bus we moeten nemen.Uiteindelijk geraken we na meer dan 2,5u bij het hotel, totale reisduur vanaf ons verblijf in Sanya tot hier 5,5u.Je kan het voorstellen dat je in België ergens een klein dorpje in de provincie Luxemburg of in de Westhoek moet bereiken, duurt ook bijna een dag ….

In het hotel zijn ze opgelucht dat wij verschijnen, De kamer was geboekt, maar ook hier komen zelden of nooit westerlingen.Ook hier wordt de vertaalapp gebruikt.Er wordt gelachen, de computer laat het afweten, de lift laat het al langer afweten, in de restaurant zit iedereen te roken onder een bord ‘verboden te roken’, we zien zelfs een man zijn rook telkens opnieuw in het gezicht van een klein kindje blazen, …. past in het kader ‘hou ze dom’.
We krijgen het ontbijt voor de volgende 2 dagen gratis aangeboden, en wat later komen de jonge dames van de receptie ons extra flessen water brengen, nog later brengen ze bananen.Die vreemdelingen worden extra vertroeteld.
En we komen hier te weten welke bus we morgen moeten nemen om de Hainan Tropical Botanical Garden te bezoeken.We wandelen nog wat rond en we vinden een fruitwinkel (is niet overal te vinden) en 4 bakkers (die bakken geen brood, wel cake-achtige toestanden).Enkel in Shanghai en in Sanya vinden we echt brood, en , je kan het geloven of niet, dat smaakt tussen al de rijst in China …..

Ook in Danzhou is er een ‘Hainan Tropical Botanical Garden’, 6 km buiten de stad en gemakkelijk te bereiken met de bus.De plantentuin is een onderdeel van de afdeling Genetica van de Tropische Gewassen, op haar beurt een afdeling van de Chinese Afdeling van Tropische Planten.Zoals zoveel botanische tuinen in Zuidoost Azië, is ook deze begonnen als een rubberplantage waar verschillende soorten rubberbomen werden uitgetest.Rubberbomen kwamen oorspronkelijk in Brazilië voor en werden goed beschermd opdat alleen Brazilië rubber zou produceren op de wereld …..

De tuin is 100 ha groot, deels toegankelijk voor bezoekers.Vandaag zondag zijn er enkele groepen en meerdere kleine gezelschappen, het ene al wat meer geïnteresseerd in planten, het andere vooral voor de wandeling en de babbel

 het gebied dat voor bezoekers geopend is.Er zijn nog heel wat meer kleine zijpaadjes

De tuin is in 1958 opgericht en onderverdeeld in acht deelgebieden

zoals overal is de bushalte dichtbij de toegang

Ceiba pentandra, de kapokboom die afkomstig is van Centraal-Amerika, de Caraïben en het noorden van Zuid-Amerika.Het was voor de indianen, en nu nog voor de woudbewoners daar een heilige boom

vele planten staan nog in bloei

het eerste gebied omvat de waterplanten

er zijn enkele vijver met waterlelies

Polyalthia longifolia is een boom welke van nature uit in India en Sri Lanka voorkomt en gebruikt wordt als afsluiting en om geluiden te dempen

 longifolia betekent ‘lange bladeren’ wat hier duidelijk te zien is ….

de Kigelia africana of Worstboom, zo genoemd omwille van de vorm van zijn vruchten.De boom komt van nature in een groot deel van tropisch Afrika voor en wordt in de traditionele geneeskunde voor alles en nog wat gebruikt.Om die reden ook aangeplant in China en India

bloemen zorgen ook nu, 1 december, voor kleur in het park

Hibiscus rosa-sinensis, een tropische variëteit van de hibiscus welke we ook bij ons in parken kunnen bewonderen

bekijk eens de stamper (rood) en de meeldraden (geel) van deze hibiscus

Clerodendrum thomsonia is een altijd groene liaan die in tropisch West-Afrika voorkomt.Dit is de rode variëteit

Chinese Ralreiger (Ardeola bacchus) zit stilletjes in een boom, moeilijk te zien van op een afstandtussen de takken.Later zien we een aantal bekvechten en vooral veel lawaai maken ….

een eind verder in het snelstromende riviertje, zitten verschillende reigers.Van zodra zelawaai horen of beweging zien vliegen ze weg …

hoog in de bomen zien we nog oranje-rode bloemen.De meeste zijn al afgevallen.Naam van de boom is onbekend

we komen een groep schoolkinderen tegen, tijd dus om hun 2 geleerde Engelse zinnetjes te oefenen.Een van de leerlingen vraagt hoeveel Chinees we kunnen spreken, ik som dus de vijf woorden op die we kennen.Plezier alom ….

alle giftige planten krijgen een groot bord die verbiedt om de plant aan te raken

ook de giftige Antiaris toxicaria behoort hiertoe.Het sap werd gebruikt om de punt van gifpijlen in te dompelen, de schors werd door de oorspronkelijke bevolking gebruikt om kledij te maken, en in de Chinese geneeskunde wordt de plant tegen allerlei kwalen gebruikt

Strychnos nux-vomica, een boom waarvan de zaden zowel het dodelijke strychnine als het minder toxische brucine bevatten.Wordt ook in de Chinese geneeskunde gebruikt (hopelijk in een homeopatische dosis).Strychnine wordt meestal in het labo bereid, de naam is afkomstig van deze van de boom

na veel zoeken toch de naam gevonden van deze Langstaartklauwier (Lanius schach schach)

er zijn hier ook heel wat mooie vlinders.Probleem echter ze fladderen wat rond, moeilijk om een foto te nemen ….

 niet kleurrijk maar wel mooi kopje …

een vlinder die niet opvalt tussen de bruine bladeren ….

vele oogjes op de geopende vleugels van dit vlindertje …

een blad met opvallende nerven ….

de vrouw aan de rechterzijde op de foto neemt een foto van mij net voor we het groepje kruisen.Ik toon haar dat ik het gezien heb en prompt moet er nog een foto volgen, uiteindelijk met de drie vrouwen, de man van het gezelschap moet de foto’s maken …..

klein bloemetje

iets groter bloemetje

we zien hier een aantal bomen staan waarvan de takken hoeken vormen, niet natuurlijk zouden we denken ….

Olifantsoor (Alocasia macrorrhizos) met zijn zeer grote bladeren

helemaal hol en toch niet dood …..

Terminalia arjuna wordt in de ayurvedische en Chinese geneeskunde gebruikt tegen allerlei ziektes en kwalen in het cardiovasculair systeem.De plant is niet giftig.De boom is opvallend met zijn licht gekleurde schors

nog iets opvallend, een normale boom met bladeren zoals een varen ….

zaden van de Ochna integerrima (Vietnamese Mickey Mouse plant).De grote bloemen zijn geel, die zijn nu echter niet meer te zien. De rode blaadjes beschermden waarschijnlijk de vruchtjes ….

een dikke stam, erboven veel zijtakken …..

het laatste onderdeel is de palmentuin.Vele palmen hebben mooie bladeren, ofwel erg ingesneden ofwel zeer vele malen geplooid (zoals de plissé-rokjes van 60 jaar geleden …).Oordeel zelf maar ….

 de zaden van de Betelnut boom (Areca catechu)

Van uit Danzhou reizen we terug naar Haikou.Dit verhaal kregen jullie al bij het eerste verhaal over Hainan.

Hiermee beëindigen we onze najaarsreis 2019.We sturen jullie van hieruit nog veel warmte toe en de mooie kleuren van de bloemen.

Prettige eindejaar en een voorspoedig 2020

Stephan en Lou