Reisverhaal «Hainan deel 1»

China in en uit | China | 3 Reacties 07 December 2019 - Laatste Aanpassing 08 December 2019

5. deel 3: Hainan

het eiland Hainan is de kleinste provincie van China.De oppervlakte is iets meer dan 10% groter dan België.Hier wonen meer dan 8 miljoen mensen, waarvan de grootste minderheid, de Li, ongeveer 1,1 miljoen mensen.

Door zijn zuidelijke ligging is het klimaat tropisch.

op deze kaart van China zie je het eiland Hainan liggen, helemaal onderaan

de uitvergrote kaart van Hainan, een oudere voorstelling.Nu bevindt zich immers ook langs de oostzijde een noord-zuid treinverbinding.

De hoofdstad van Haian is Haikou, dat helemaal in het noorden ligt.Hier bevindt zich een internationale luchthaven, de tweede is te vinden in het zuiden bij Sanya.

Hainan heeft in China ook een speciaal statuut.Het is hier veel gemakkelijker voor buitenlanders om te investeren, om grond te kopen en een bedrijf op te zetten.Ook op het vlak van toerisme zijn er veel meer faciliteiten dan op het Chinese vasteland.Hainan wordt ook wel eens het Hawaï van het oosten genoemd.

deel 1 Hainan

Via Hong Kong vliegen we van Taipei naar Haikou, de hoofdplaats van het eiland en de kleinste Chinese provincie Hainan. Op de luchthaven van Hong Kong is alles rustig.

We komen weer in het echte China, zoals we kennen van 12, 11 en 10 jaar geleden. Shanghai is een, naar Chinese normen, een moderne stad. Hier komen we terug terecht in het verleden.

Eerst de trein van de luchthaven naar de stad: Tickets worden geleverd via een machine, enkel in het Chinees. Uiteindelijk een loket gevonden, en proberen wijsmaken waar we heen willen. Toch een ticket bemachtigd.
Om in China op de trein te geraken moest en moet iedereen wachten tot het signaal gegeven wordt en de poortjes de QR code van de trein kunnen lezen (we hebben ooit nog in een treinstation gestaan waar veel treinen toekwamen en vertrokken. Elke reiziger moest dan in een gepast domein omgeven door zware afsluitingen, zoiets zoals het hok van de bizons en de buffels in de zoo.

nu is deze afsluiting nog enkel om te beletten dat mensen naar de perrons gaan voordat iemandhet startsignaal heeft gegeven (een van de zeer vele controlesystemen om 1,5 miljard mensen onder de knoet te houden …)

de oostelijke halve ring rond het eiland heeft een sneltrein. De maximum snelheid is 250 km/u

Na de trein nog bussen nemen, gelukkig staat begin- en eindhalte op de borden ook in het Engels vermeld.De GPS ingesteld (niet metg o o g l e werken, dat is hier geblokkeerd), en afgestapt daarwaar we dan een volgende bus in de buurt moeten zoeken.In de bussen vraagt een ticketverkoperwaar we naartoe gaan, maar ze verstaat mijn Chinees niet, net zoals vroeger.Dus moeten we maar niet betalen, hoewel een rit maar 1 yuan kost (0,15€).

Haikou is aangeduid op de kaart , in het noorden van het eiland

Eens we te voet naar het hotel stappen, komen we enkele grote kruispunten tegen.Hier zijn voetgangersbruggen, te bereiken via trappen -Stephan met de valiezen

de brug is een deeltje van het voetgangersgebied om het kruispunt in eender welke richting over te steken

gelukkig is er een brug, want zelfs op het zebrapad staan de brommers te wachten, en net voor het licht op groen springt beginnen ze te rijden in alle mogelijke richtingen …. .Wanneer we te voet een kruispunt oversteken, stappen we achter lokale mensen …. Geeft wat meer een gevoel dat wij de brommers niet moeten trotseren ….

Het hotel waar we verblijven is een echt Chinees hotel, groot, ruim, met veel kitsch en met receptionisten die zelfs geen benul hebben van een woord Engels.

toegang tot het hotel

het gebouw van het hotel, onze kamer is op verdieping 9.In totaal zijn er 21 verdiepingen ….

Gelukkig hebben we een reservatie via booking, dan staat het type kamer en de prijs al vast.
Inchecken duurt hier bijna 45’.Reispas en visum moet 3x gekopieerd worden, dan moet het visumnummer ingetikt worden in de computer.Hoewel een Chinees toetsenbord geen karakters, maar onze letters kent, kan de receptioniste de letter L van ons visum niet vinden.Na een tijdje vraagt ze welke letter het is en toon ik het op haar toetsenbord…. .

de receptie op de achtergrond.Foto van een deeltje van de inkomhall

Mijn schriftje met wat Chinese zinnen uit het verleden komen hier van pas.Een vertaalapp kan ook werken …..

Net zoals vroeger heeft het hotel publieke dames in dienst.Nu wordt er ’s avonds een visitekaartje onder de deur gestoken

Vroeger kregen we ’s nachts telefoon en toen ze hoorde dat er een vrouwenstem opnam, werd de telefoon neergelegd.Voor alle zekerheid halen we de telefoonleiding uit het toestel.Vroeger hoorden we de vrouwen op hun hoge hakken ook tippelen door de gangen, deur open, deur toe en wat later, na het nachtelijke werk, weer deur open, deur toe ……

We kunnen het de mensen hier niet kwalijk nemen dat alles nog is zoals vroeger, ze weten van niet beter, ze blijven immers verstoken van n i e u w s zowel uit binnen- als uit buitenland.

’s Morgens zien we een auto waarop de Chinese karakters in onze letters geschreven zijn, misschien denkt men dat niet-Chinezen dat verstaan …

Haikou heeft een vrij groot Volkspark, Renmin Park.

het voetpad naar het park is hier breed, brommers kunnen er niet op omdat er stevige buizen op zo een 20cm hoogte het voetpad afsluiten

En nog steeds zoals vroeger, is het hier tijdens het eerste deel van de voormiddag een leuke bedoening.We hoeven hier niet naar een dansvoorstelling, of een opera te gaan, alles is te beleven in het Volkspark… en de Chinezen staan dolgraag op de foto, ze doen er alles aan om onze aandacht te krijgen … voor een kiekje …

Een aantal beelden uit het Volkspark …

hier dansen mensen in traditionele kledij, waarschijnlijk is dat een van de minderheden, de Li (ze zijn met 1,3 miljoen in Hainan)

Wat verder zijn enkele mannen muziek aan het spelen

de man met de saxofoon wenkt Stephan om bij hem te komen zittenHij spreekt vrij goed Engels, is al 6 maal in Europa geweest en speelt wel goed saxofoon.IN het Chinees is saxofoon (terug vertaald) ‘sax belgië’ , hoewel zijn instrument in Parijs gemaakt is

een tweede, leuke oude man heeft 2 muziekinstrumenten

en de derde man speelt op een onbekend instrument

een toevallige voorbijganger komt een tijdje later langs, neemt de micro en begint te zingen …

waar er muziek gemaakt wordt, zitten mensen te luisteren

er wordt ook aan sport gedaan …

Op 2 plaatsen is er een groep muzikanten bezig Hainan opera op te voeren.In Hainan opera zijn er, naast de zanger/zangeres 8 muziekinstrumenten.In de operazaal worden grotere snaarinstrumenten gebruikt dan in een park.De zanger of zangeres (of beiden) wisselen, het zijn mensen welke graag voor één of twee stukken komen zingen, de muzikanten blijven als groep dezelfde

deze man blaast op een soort fluit …

en de man er naast speelt op eens strijkinstrument

en deze man tokkelt

de slaginstrumenten

en nog strijkinstrumenten …

Benieuwd hoe een partituur in het Chinees te lezen is?

er komt hier geen notenbalk aan te pas ….

de zangers hebben helemaal geen tekst of partituur, de muziekstukken zijn blijkbaar algemeen gekend

wat verder wordt er weer gedanst, ook hier in uniform, en steeds met een grote muziekinstallatie….

en hier is het uniform zwart.Ook passanten mogen mee doen, die zijn dan te herkennen aan hun kledij

voor dit kindje telt enkel voedsel …

In het park staan enkele beelden, hier het beeld van het ‘Eeuwige Leven’

Zo komen we bij een andere groep ‘Hainan Opera’

de opera-zanger

en wat later is er een opera-zangeres

de muzikanten, andere instrumenten dan de vorige groep

het onderste deel van het strijkinstrument, de klankkast, is gemaakt van een kokosnoot, typisch voor Hainan

de drummer

en de muziek is op een groot scherm te lezen

er zijn 2 fluitspelers, elk met een collectie aan fluiten

en wat doe je om het geluid van een niet-elektronisch instrument toch te versterken ….. een systeempje maken met een microfoontje ….

hier ligt de microfoon bij de onderzijde van het instrument

een saxofoon en een klarinet

en daarachter de man met een groter snaarinstrument

En dan zijn er nog de tafels waarop een spel gespeeld wordt met schijven

aan deze tafel is er een geanimeerde discussie aan de gang tussen spelers en omstaanders …

deze man kijkt rond …. Hij is niet aan zet …

zijn medespeler is in diep gepeins verzonken …

eureka ….

Wat verder wordt er weer gedanst

muziek en dans (hier in aangepaste kledij) maakt de mensen vrolijk …

Anderzijds, het overgrote deel van de werkende mensen is hier bruut, nors, onvriendelijk, …. Enkel de eigen ik is hier van tel ….. , gelukkig is er hier en daar een uitzondering ….

Aan de noordzijde van het Volkspark ligt een meer

er staan nog verschillende waterplanten in bloei, een kleurrijk geheel

een sierlijke brug over het meer …

En dan weer het straatleven in China

met dit type wandelwagen voor de kindertjes

de selectieve ophaler van kartonnen verpakkingen op de fiets

vrouwen lopen met een stok over hun schouder.Daar hangen minstens 2 goed gevulde manden aan waarin het te vervoeren materiaal opgestapeld is

de winkel met hulpmiddelen

goederentransport in autovrije (maar niet altijd brommervrije) straten

hoe vervoer je een kindje, je vriendin, jouw boodschappen in een autovrije straat?Neem jouw brommer, houdt de smartphone in de ene hand, hang de plastiek zak aan een haakje, zet het kindje recht op de voetplank, draag vooral geen helmen, en laat de vriendin nog opstappen.Hopelijk komt alles goed ….

Enkele straten verder komen we in de oude stad, letterlijk oud.

In de eerste straten zien we dat vele huizen ooit mooi geweest zijn, maan nu een stevige opknapbeurt nodig hebben (gelukkig ligt Hainan niet in een aardbevingsgebied …)

de vele voorbeelden van Chinese winkelhuizen, smal met een lange achterbouw en een mooie (geweest) gevel

hier is de volledige benedenverdieping één ruimte, smal en lang

een aantal straten hebben al gerestaureerde gevels, niet zo een eenvoudig karwei als we zien op foto’s van voor en na ….

eerst de gerestaureerde gevels

soms telt het gebouw meer dan 2 verdiepingen

ook hier is een gekleurd reliëf aangebracht, op de tweede verdieping

heel wat huizen hebben gekleurd glas in de halve cirkel boven het raam

de gevels zijn mooi gemaakt, maar de massa’s kriskras door elkaar lopende elektriciteitsleidingen ontsieren het beeld.Het is zoeken om een plaatsje te vinden waar de draden net niet te zien zijn

we komen bij een straat waar het bord ons vertelt dat de huizen al oud zijn, nu is de ganse straat gerenoveerd

beneden zijn hier luxe-winkels zoals deze waar juwelen met parels verkocht worden

en op regelmatige afstanden zijn er bronzen beelden geplaatst.Dikwijls is er een plek om bij te gaan zitten … voor de foto

in dit unieke kader worden hier en daar fotosessies gehouden, of een filmpje opgenomen

deze vrouw heeft het niet breed, maar ze moet goederen dragen in de ‘chique’ straat, waar we wat later de eerste Russen horen.We zullen er nog veel zien en horen op dit eiland waar het nooit winter wordt

We komen voorbij een gebouw dat in het teken staat van de verschillende culturele eigenheden van Hainan.Behalve de titels kunnen we hier niets begrijpen

een uitgebreid deel gaat over de Hainan opera.Er is in het gebouw zelfs een theaterzaaltje

muziekinstrumenten staan tentoon gesteld

het meest speciale strijkinstrument, nergens kan ik een Nederlandstalige benaming vinden …

een deel gaat over de restauratie van de huizen en de techniek om deze reliëfs (opnieuw) te maken

en een foto hoe het voor en na de restauratie was

Haikou is de kokosnotenstad.Hier zijn verschillende siervoorwerpen gemaakt van de bast van de kokosnoot

We komen dichtbij de Nandujiang rivier welke een eind verder in de zee uitmondt

foto in de ene richting

en in de andere richting

hier staat de klokkentoren, enkel de bedenverdieping is toegankelijk.Niemand kan en mag naar boven klimmen

De klokkentoren is gebouwd in de periode ‘Republiek China’ (1912-1948).De ijzeren klok heeft om de 30’ gerinkeld tot Hainan uitgeroepen werd tot ‘Economisch Uitzonderlijke Gebied’. In 1987 is het gebouw gerenoveerd, er werd een elektronisch uurwerk geplaatst op de toren.De nieuwe klok binnenin wordt op het uur geluid.

Wanneer we in de laatste straat van de oude stad komen, zien we dat de gevels van hersteld naar vervallen tot zeer vervallen zijn.Beneden zijn er winkels, maar kijk niet naar boven ….

hier zijn we in het straatgedeelte met de verlichtingswinkels beland

de gevels aan de ene zijde van de straat zijn hier hersteld

al wat meer schimmel te zien

een zaak waar men aquaria maakt en opvult met vissen of met kitsch

hier zijn de parels zeker nep (misschien in de duurdere winkels ook, China is immers een n e p- l a n d

een man zit portretten te schilderen met een droge borstel

ondertussen zijn de gevels al erg vervallen

wanneer de gevels niet voortijdig instorten zal ook dit mooi worden ….

voorbij de gordijnenzaken, de papierhandelaars, de zaken waar plastiekzakken per 100 stuks verkocht worden, de tapijten en vloerbedekkingen, komen we bij de Chinese versieringen

om te eindigen bij de buggy’s

en of dat rode lampions verkocht worden…..

Een groot verschil tegenover 10 en meer jaar geleden is dat Chinezen afgeleerd hebben van te rochelen en te spuwen.Vroeger deed iedereen dat, zelfs de chique madammekes, nu nog eens een enkeling.

En de bouwwoede van China bestaat nog steeds.Wat niet past in het beeld, oude gebouwen (zelfs 10 jaar oud) worden met de grond gelijk gemaakt ener komen nieuwe, torenhoge, moderne blokken.En waar niets nieuw komt, daar plaats men een muur voor, witgekalkt en bovenaan met een klein afdakje.

overal komen nieuwe gebouwen.In de oude wijken echter plaats men containerwoningen, daar komt dan een muur voor de gebouwen.Het uitzicht naar de buitenwereld is belangrijk ….

een gebouw dat nog niet zo oud is, en klaarstaatvoor afbraak

Op dag 1 in Haikou bezoeken we alles te voet.Voor dag 2 gebruiken we het openbaar vervoer, niet zo eenvoudig zonder reisgids, zonder (bekende) kaarten op internet, zonder ergens een kaart of info over de buslijnen …. . De karige gegevens op internet gebruiken en nog verder zoeken, en dan gezond verstand gebruiken en we komen er.Ons beetje Chinees helpt niet, ik heb thuis echter voor alles wat we zullen bezoeken de Chinese benaming opgezocht, in Chinese karakters.Dus vanaf het treinstation toon ik telkens onze eindbestemming.

alle treinen zijn high speed, hoge snelheid,treinen

Gelukkig is één van de buschauffeurs (in tegenstelling tot de meeste Chinezen) erg behulpzaam.Hij stapt zelfs mee uit de halte waar we moeten overstappen en spreekt de wachtenden aan om onsde juiste bus te tonen, een bus zonder nummer.En dat werkt

een tabel welke te zien is bij een bushalte.Begin- en eindhalte zijn te lezen, evenals het nummer van de bus.Meestal zegt ook begin en eindhalte niets, maar de enkele plaatsen welke we kennen zorgen ervoor dat we dan toch in de juiste richting rijden, de gps-app helpt ook nog extra.
Daarnaast stoppen er ook bussen welke helemaal niet vermeld staan

Ons doel is het ‘Volcano Geopark’ dat wel 5 verschillende namen heeft en, volgens de gegevens van verschillende websites, tussen de 15 en 30 km van Haikou ligt.

In feite is dit vulkaanpark slechts een deel van een veel groter gebied dat ook het zuiden van China omvat

kaart van China waarop het grote geopark is aangeduid in een groene kleur.Het kleine eilandje onderaan is Hainan, in totaal 3.050 vierkante km groot (1/10 ven de oppervlakte van België, de oppervlakte op het eiland Hainanis 118 vierkante km

Deze vulkaangordel is het gebied van de quaternaire vulkanen in China.In 2006 is het ganse gebied ingeschreven bij de Unesco als Werelderfgoed.

 Naast de bezienswaardigheden welke te maken hebben met de (uitgedoofde) vulkanen is hier ook wat amusement onder de vorm van wandelingen in de natuur, is er een klein museum om vulkanisme uit te leggen en zijn er vel activiteiten voor kinderen en scholieren.

Dat er 2 niet-Aziaten rondlopen is op zich ook al een attractie, ook op dat vlak is China nog niet veranderd

volwassenen willen met ons op de foto, kinderen roepen allemaal ‘hello’ en ze wuiven en blijven wuiven (en wij wuiven natuurlijk terug)

De laatste uitbarsting(en) in dit gebied vond meer dan 10.000 jaar geleden plaats, er zijn meer dan 30 vulkanen van verschillende types, er zijn nog heel wat gestolde lavastromen te zien en er zijn lavatunnels.Ongeveer 1000 jaar geleden verbleef hier een bevolking welke gebruik maakte van de lavastenen, de flora is hier tropisch met een bodem rijk aan mineralen, dat alles, zo zegt de folder, maakt het gebied hier uniek.

Het gebied dat we kunnen bezoeken is voor ons groot genoeg om iets minder dan 3u rond te wandelen, foto’s te nemen, borden te lezen, ….

hier en daar staat er ook een vermelding in het Russisch, de infoborden echter zijn in het Chinees en het Engels opgesteld

in deze rijke vulkanische ondergrond en dit tropische klimaat, groeiden een aantal specifieke bomen.Ze werden gerooid, het zeer duurzame hout werd gebruikt en de wortels bleven achter. Een aantal van die uitgegraven boomwortels zijn tentoon gesteld

Hier in dit gebied zijn er 4 vulkanen, 2 echte en 2 nakomelingen (ontstaan als bij-krater bij een oorspronkelijke vulkaan)

er zijn enkele luchtfoto’s te zien.Deze vulkaan is te voet te bereiken, te beklimmen en af te dalen in de krater

Het eerste wat te zien is zijn grote hoekige zuilen, gevormd tijdens het afkoelingsproces van de lava

manier waarop de hoekige zuilen gevormd worden tijdens de afkoeling en het krimpen van de lavastroom.We hebben op andere plaatsen nog hetzelfde verschijnsel gezien, alleen veel en veel kleiner

luchtfoto van de zuilen

Daarna komen we in een gebied waar grote gestolde lavastenen zijn neergezet.Elk van die stenen heeft een Chinese naam

hier is nog goed te zien dat de lava geperst is tussen stenen

ongelooflijk dat dit na meer dan 10.000jaar nog zo goed bewaard gebleven is

Wat verder komen we in een gebied waar nog wat overblijft van de vroegere lavastromen

hier en daar is de opening van een kleine lavatunnel te zien.Een lavatunnel ontstaat doordat vloeibare lava door al gestold gesteente stroom, dat plaatselijk oplost en zijn weg op een snel tempo naar beneden baant.De lava stoomt verder en laat een lege tunnel achter zich

het gebied telt heel wat bloeiende bougainvillea’s, en er lopen grote groepen schoolkinderen achter hun juf, meester of gids

Dan is er een tentoonstelling (in open lucht) ivm met het gebruik van het lavagesteente door de mens

elk dorp in dit gebied had een vrij lage poort gemaakt van lavastenen.Er deed een legende de ronde dat er een grote en sterke wilde man in de vulkaan woonde.Soms kwam hij naar een dorp, nam kinderen mee en stal eigendommen.Daarom werd er bij elk dorp een niet te grote poort gebouwd om de wilde man buiten te houden en zichzelf te beschermen….

mensen gebruikten de stenen om huizen te bouwen

mensen maakten oliepersen uit lavasteen.Op deze rijke vulkaangronden kon sesam, aardnoten en andere oliehoudende gewassen groeien

een groter werktuig wordt voortgedreven door ossen

via de grote boom, welke door de ossen getrokken wordt, draait een zware (lava) steen van 450-500 kg rond.Onder de steen ligt suikerriet dat door de draaiende zware steen wordt uitgeperst.Men kende ook de techniek om van deze zoete vloeistof suiker te maken.De afval van het suikerriet werd als dierenvoer gebruikt

Er zijn ook een aantal mooie vlinders te zien, sommigen zitten nooit stil, dus geen foto van deze

Het pad gaat langzaam hoger, straks klimmen we trappen op om het hoogste punt van dit gebied, de kraterrand te beklimmen, in het totaal 1500 treden op en neer samen geteld

vanaf één zijde van de kraterrand kunnen we in de diepe krater kijken

we dalen af in de krater,

er zijn trappen gemaakt uit vulkaangesteente

onderweg zien we de ‘wandelende palm’, Pandanus spp

eenmaal bijna beneden, dieper kunnen we niet, zien we dat de steile kraterwand begroeid is met varens en mossen

verder groeien er nog allerlei andere planten, zoals hier ‘Olifantsoor’

en er wordt gewaarschuwd voor de netel Urtica fissa E. Pritz, een Chinese netel welke giftig is en een anafylactische shock kan veroorzaken.(Natuurlijk) wordt deze plant in de Chinese geneeskunde gebruikt

de tegenoverliggende zijde van de krater is minder steil.In deze kraterput ligt een groot aantal stenen, de rest van de ingevallen vulkaan nadat de druk van binnenuit verdwenen was door al het materiaal en gas dat de vulkaan tijdens een uitbarsting had uitgespuwd

Terug bij de kraterrand komen we bij het hoogst punt van Haikou

van hier zien we erg wazig Haikou en omgeving liggen, te zwak echter om te fotograferen

iets verder, de andere richting uit, is de tweede uitgedoofde vulkaankrater te zien.De beide kleinere vulkaantjes zien we niet tussen al de planten

uitzicht op Haikou

Eenmaal terug beneden staat een tunnel aangeduid, het is echter een neptunnel, gemaakt van opgestapelde lavabrokken

En dan is er nog een meertje, naast een uitleg over een kratermeer.Maar ook dat meertje is kunstmatig aangelegd

Gisteren gezien dat dichtbij het hotel een bus naar het oost-treinstation rijdt.Dit helpt voor vandaag en zal morgen ook een hulp zijn.

Na onze rondrit op Hainan en bezoek aan het zuiden en westen, komen we terug in Haikou.De temperatuur is al wat graden gedaald, wegebruiken nu onze jas, net zoals de Hainanezen.

we hebben het eiland Hainan helemaal in wijzerzin rond gereden per trein.Dit is het enige eiland ter wereld, zo lezen we, dat een ringspoorlijn heeft.Voor het grootste gedeelte ligt de spoorlijn op bruggen, in de hoogte.Daar waar het spoor een bocht maakt, zijn de poten van de brug nog veel breder gebouwd.Bij een grote bocht vertraagt de trein

Het hotel waar we nu verblijven ligt op minder dan 1km van Haikou ooststation, Haikoudong.Heel veel buslijnen vertrekken hier, of hebben het treinstation ook als halte.Dus gemakkelijk voor de moeilijkere verplaatsingen.
Ook hier is een toeristische dienst, die hadden we de eerste maal niet eens gezien.De naam op het gebouw heeft geen contrasterende kleuren t.o.v. de gevel, dat verklaartdus waarom we de dienst niet hebben gezien.Nu zoeken we er specifiek naar.Ook hier vragen we welke bus we moeten nemen om ergens terecht te komen.

Haikou heeft een groot zandstrand, aan de noordkust van het eiland.Het strand echter ligt een heel eind westelijker dan de locaties waar we voordien waren.
We moeten maar 1 bus nemen, die rijdt er ongeveer 30’ over om bij het strand te komen.Het strand is vele kilometers lang, maar de voornaamste bushalte is daar waar de meeste infrastructuur voorhanden is.
Vandaag, maandag, is het beduidend frisser.Iedereen heeft een jas of een trui aan.De temperatuur is iets boven 20°C, maar vele mensen lopen erbij zoals tijdens de winter in Europa.

de Chinese dienst voor toerisme deelt sterren uit, hier voorgesteld door de letter A = 1 ster.Dat aantal heeft te maken met de commerce en de consumptie, en niet met wat mooi is, van grote natuur- of cultuurwaarde

hier lopen 2 pauwen rond, ze behoren waarschijnlijk toe aan een man die hier een achtergrond heeft gemaakt om foto’s van Chinezen te nemen

Chinezen lopen zo wie zo al volledig aangekleed op het strand, nu is de kledij wat warmer ….

We zien hier enkele jonge mensen met een volledig kunstbeen.Mocht hun lange broek niet opgestroopt zijn, je zou het niet zien.Zij stappen er volledig normaal mee. Er is een fotograaf bij hen

Geen kalme zee, er zijn veel golven

voor zover we zien aan de natheid van het strand, is het zand bij hoogtij helemaal overspoeld door de zee

mooi fijn zand, maar, nu de zee weer naar laag tij gaat, ligt het strand vol rommel, door de zee aangevoerd

In China is het opkuisen van openbare ruimtes een beroep.Hier zien we op regelmatige afstanden mensen het vuil van het strand oprapen en in een vuilniszak of bak stoppen.Grotere rommel laten ze echter liggen ….

Overal zien we worden voetpaden en straten dagelijks gekuist.Vuil wordt opgeraapt en plekken worden met een schuurbezem en water wat minder vuil gemaakt.We zien vandaag ook een kleine vrachtwater met een watertank en 2 harde sproeiers, dat om het asfalt te kuisen ….

ten westen van het strand is er een brug gebouwd in de zee, die het vaste land van Hainan verbindt met een vlak eiland

op het eiland is er industrie en voorbij het eiland is er een boorplatform te zien …

op de voornaamste plaats van Holiday Beach is er een scala aan eetgelegenheden.Nu, op maandag, zijn er maar enkele open

het spel van kindjes is overal hetzelfde, een emmertje, een schopje, water en zand … In het Chinees zijn ook de woorden papa en mama hetzelfde ….

op de achtergrond zien we het oosten van Haikou, het gebied dat we al bezochten en waar veel mensen wonen ….

voor de zeilers en de surfers is er voldoende wind.Voor deze drachenfliegers echter niet, ze zijn hun materiaal weer aan het inpakken ….

de tweede maal dat we hier wandelen, is de wind sterk genoeg voor deze surftechniek …

een gedeelte van de zee bevat rotsen.Mensen zoeken hier naar eetbare schelpdieren.Er loopt ook een boeddhistische non op het strand

(lijkt wel de toren van Pisa …).Een eind verder is er een klokkentoren, enkel omhulsel, geen inhoud in het gebouw

we wandelen langs het meer dan 7 km lange strand , maar dan op de promenade, of dicht bij de balustrade die het strand afsluit

we komen als maar dichter bij het oostelijk stadsdeel

regelmatig is er een ferry tussen het China-vasteland en Hainan.

 De rode kranen zijn deze van de haven

Vandaag worden er huwelijksfoto’s gemaakt op het strand.Een busje waarop vermeld staat ‘Golden Bride photo’ rijdt rond met koppels die hun bruidskledij meebrengen.Verschillende schminkers, coiffeurs, mensen die de kledij in de juiste plooi moeten leggen, valiezen met attributen en fotografen komen ook uit dat busje

veel volk, dus veel magen die naar voedsel snakken, dus veel mobiele eetstalletjes komen naar het bruidspubliek en gevolg….

De tweede maal wandelen we tot het einde van het strand

Daarna stappen we nog zo ver mogelijk verder met zicht op zee.We komen voorbij een grote marine-kazerne, en we stappen nog verder tot we geen zee meer zien omwille van afsluitingen.
Met een bus rijden we een eind verder tot we bij het Haikou Bay Park komen, een groot gebied waar enkel voetgangers en fietsers mogen wandelen en rondrijden.
Er is een zee-arm die wat in het binnenland komt en die helemaal in het park ligt.

een zeer merkwaardig en vooral veelzeggend bord op verschillende plaatsen in het park.Het vertelt tussen de regels door dat op andere plaatsen wel op vogels gejaagd wordt ….. nog steeds helaas …..

Het resultaat mag er zijn, nog nooit in China zoveel (levende in de vrije natuur) vogels samen gezien

Roetkopbuulbuul (Pycnonotus aurigaster)

Chinese Ralreiger (Ardeola bacchus)

in de vlucht zien we vooral veel wit zowel in de vleugels als op het lichaam

niet alleen vogels te zien, ook nog veel kleur in de natuur, vooral door de bougainvillea’s

mannetje van de Dayallijster (Copsychus saularis)

en zijn wijfje

 er zijn 3 bruggen voor wandelaars over de baai, dit is de meest opvallende.Hier komt de kleine baai in zee

van hier hebben we een mooi zicht op de grote brug die het noordelijk eiland verbindt met het vaste land van Hainan …

nu komen we bij de zee.Op de zwarte rotsblokken zit een zwarte vogel, de Kuifmaina ( Acridotheres cristatellus)

in de vlucht is er iets meer wit te zien …

nog steeds op de rotsblokken in de zee

op verschillende plaatsen zien we hier mangrovebomen.Waarschijnlijk zijn ze aangeplant

tussen de mangrove zien we kleine vissersbootjes liggen

en eindelijk …. de vogel die ik al zo vele jaren had willen fotograferen, maar steeds om een of andere reden net verdween ….. hier zitten er tientallen van, te pikken in de grond

de Hop (Upupa epops)

Zwartkraagspreeuw (Gracupica nigricollis)

Aziatische Blauwe Ekster (Cyanopica cyanus)

 met gespreide vleugels

bij valavond keren we terug uit dit grote park vol vogels

een direct contrast, de skyline hier in de buurt …

Ten zuidwesten van Haikou, op ongeveer 60 km afstand, ligt het stadje Chengmai, hoofdplaats van de gelijknamige provincie.Om er te komen nemen we eerst de stadsbus naar het West-Bus-Station.Net zoals vroeger in China, moeten we ook nu weer een ticket kopen voor deze (lange afstands)bus.
10 loketten, er zijn er maar 2 open (Chinezen kunnen ook hun buskaartje kopen aan een automaat).We staan geduldig in de rij, en wanneer het onze beurt is, verstaat de bediende waar we naartoe willen.Maar geen busticket zonder paspoort.De controle in China is verschrikkelijk geworden …. .Natuurlijk is het voor de bediende aartsmoeilijk om onze namen in te tikken, ondertussen groeit de wachtrij achter ons aan.Maar daar stoort de bediende zich helemaal niet aan.

op zo een busticket staat alles wat je moet weten om de bus te nemen, zoals het uur van vertrek, de deur waar je moet wachten (zoals een gate op de luchthaven), het nummer van de lijn, op welke dag en uur dit ticket geldig is, de nummer van de zitplaats, en uiteindelijk de naam van de passagier

Met dit kaartje moeten we dan naar de wachtzaal.Maar daar geraak je niet zomaar binnen.Opnieuw moet er iemand het paspoort en het busticket controleren, en moet de bagage door een scanner.Er staat nergens (met foto’s of tekeningen) vermeld wat niet in de tas mag zitten …..

per bus is er een dubbele rij zetels voorzien.Sommige mensen echter leggen zetels vol met voedsel, afval, drank, … en laten alles liggen wanneer ze vertrekken …

wanneer er dan een bus komt aangereden, mogen de wachtenden instappen, maar niet direct.Eerst moet het ticket de het paspoort voor de zoveelste keer gecontroleerd worden ….

Wanneer iedereen op de bus zit, worden de passagiers 2x geteld.Dan vertrekt de bus, na 5m stopt die weer opnieuw, een controleur komt binnen om te zien of iedereen wel zijn gordel om heeft.Pas daarna vertrekt de bus voor zijn tocht.

10 jaar geleden, reed de chauffeur nog langzaam met zijn bus rond om nog passagiers op te pikken.De inkomsten waren dan voor de eigen zak.Eens de bus toen vol passagiers, werden er krukjes uitgehaald en tussen de stoelen geplaatst.Dan werden er nog passagiers bijgeladen tot de bus stampvol zat.Belangrijk was dat niemand recht stond, desnoods met 3 of 4 op 2 stoelen en met 2 op een krukje ….. Dat zoeken van extra passagiers kon gerust een uur duren.
Blijkbaar zijn die situaties nu verboden …

Onze rit duurt ongeveer 1u15’.Bij aankomst even op de gps gekeken (gelukkig is Sygic Car Navigation niet verboden in China), de Hainan Gouden Tempel, die we in Chengmai willen bezoeken, ligt niet erg ver van dit busstation.We kunnen te voet er heen.

Onze wandeling brengt ons door de Hutongs, de wijken waar de armen wonen (nog een paar 100 miljoen mensen).Aan de zijde van de rijweg zie je deze wijken niet liggen, er zijn andere gebouwen die ze afschermen van het zicht.Maar eens je in zo eens straat belandt, kan je er natuurlijk niet meer naast kijken ….

dit is nog de belangrijkste straat in de hutong, de gebouwen zijn grauw, vervallen en smerig

we zien airco hangen, hopelijk werken de toestellen.

Vroeger hadden de hutong bewoners geen toiletten of lopend water.Er was in de ganse straat één plek waar open en vuile hurktoiletten waren, en er was een waterpomp in de wijk waar mensen met teilen of emmers hun water gingen halen (wij konden dat in Lanzhou zien vanuit het raam van onze hotelkamer).Hopelijk is dit nu al beter, we kijken er niet op, we weten het niet

Vanaf het busstation hebben we de pagode van de tempel zien staan.

We weten dus in welke richting te wandelen.Toch is het nog een eindje stappen ….. .We lopen op een bepaald moment over de speelplaats van een middelbare school.De kinderen hebben net middagpauze.We verlaten de school weer langs een andere uitgang en komen in de straat waar de tempel zich bevindt.

De tempel ligt op een hoogte, we doen nog vele trappen en we komen bij het plein waar ook de pagode te zien is.

over de tempel zelf hebben we weinig info gevonden, hier is de info ook heel erg beperkt.Op het grondplan staan gelukkig de benamingen van de gebouwen ook in het Engels vermeld

De gebouwen en versieringen zijn heel erg simpel en basic.De foto echter van Mao (die NB het boeddhisme helemaal heeft proberen uitroeien) ziet er nog zeer goed uit ….

een deeltje van het gebied van de tempel

De eerste tempel is de Langleven tempel.

In het midden van het gebouw (vol rommel) staat het beeld van de onsterfelijke Langleven

in zijn linkerhand houdt Langleven een perzik, in zijn rechterhand een stok met zijn knapzak

Als achtergrond is er een landschap met kraanvogels en pijnbomen.Volgens de ‘magische geschriften uit het boeddhisme’ kan je het even verlengen door perziken te eten …. .De stok van hout afkomstig van de perzikboom brengt alle goeds, verlengt het leven, maakt gezonder, en verdrijft de duivel uit het lichaam… reden dus om alle perzikbomen om te hakken …..

Nu zijn we dichtbij de pagode.Terwijl ik in de richting van de pagode stap, zien we een man de deuren sluiten …..

gesloten deuren …..

deze pagode noemt de ‘Medicine Buddha Pagoda’ , met zijn 88,79m hoogte de hoogste pagode in Hainan.De bouw ervan startte pas in 2012, en in 2014 werd de pagode met een grote ceremonie ingehuldigd.Het benden gedeelte teltverdiepingen, daarop staat dan de pagode met 13 verdiepingen

We komen bij de gesloten deur en doen teken aan de man om binnen te kunnen.Antwoord ‘neen’ .De ramen van de gesloten deur zijn zo vuil dat we bijna niet binnen kunnen kijken.Dus vertellen we hem met luide stem en met bijhorende gebaren en in het Nederlands, dat hij ons zag komen en speciaal de deur heeft gesloten ….. eerst niets aan te doen, we blijven door de vuile ramen kijken.
Een Chinese vrouw wil ook binnen, dus de deur gaat weer open en de lichten aan …. Ondertussen is de vrouw al weer weg en kunnen wij het grote beeld zien en fotograferen ….

dit is het grote, hoge, gouden boeddhabeeld, enkele verdiepingen hoog

nadien gaan de deuren weer dicht….

Tegenover de tempel van Langleven ligt de tempel van Geluk, is binnenin wat minder rommelig

Geluk staat centraal in deze tempel (het bord waarop wat uitleg staat is niet meer te lezen)

links een godin met 3 kinderen

en rechts deze figuur

We zien hier heel weinig mensen.Een ander deel van de tempel ligt enkele trappen lager, hier zien we veel jonge mannen komen knielen en bidden voor … ?(goed examen, lief vinden, ..)

 hier zijn veel beelden, goedkoop gemaakt.Ook de lachende Chinese boeddha is hier weer

Nadien dalen we weer af.We vinden in het stadje een eetgelegenheid die er wat netjes bijligt

ook hier zitten studenten

We komen terecht in de hoofdstraat van Chengmai.Hier zijn er meer luxe winkels (naar Chinese kleine stadsnormen, niet te vergelijken met de luxe in Shanghai en Beijing, te vergelijken met Parijs en Londen)

een winkel van beddengoed

Nadien komen we in een gewone straat waar de gewone mensen kopen

droge voedingswaren.De man is dolgelukkig dat zijn winkeltje gefotografeerd wordt, de buren hopen dat dit geluk ook hen ten deel zal vallen …..wat we dan ook doen

een restaurant waar we niet gaan eten

een fruitwinkel, zoals er tientallen in deze straat te vinden zijn

een eethuis zoals er heel heel veel te vinden zijn, de geuren zorgen ervoor dat we hier snel voorbij gaan

en een kapperszaak.Nu gaan vele vrouwen naar de kapper, het uiterlijk is immers belangrijk.
Vroeger waren vele kapperszaken verdoken bordelen …. Zullen er nog wel te vinden zijn waarschijnlijk ….

De treintickets voor grotere afstanden , dit is buiten de stad Haikou, bevatten een gereserveerde plaats.Wisten we natuurlijk niet, de tickets zijn nu anders dan vroeger in China, toen waren dat echte kaartjes.Dus 2 minuten nadat we onze plek gekozen hadden kwam iemand ons tonen dat wij op zijn plaats zaten, hij toonde ons waar we moeten zitten, na wat zoekwerk vinden we dat dan ook terug op het ticket.

Wanneer we een ticket kopen voor de sneltrein moeten we onze reispas tonen.Wat later moeten we een eerste controle passeren, en weer moet de reispas getoond worden (de Chinezen moeten hun IC tonen), of moeten we via een automatisch poortje onze reispas inscannen.

Wat later, als de reizigers naar het perron mogen (je weet wel de poortjes door de zware hekken), moet opnieuw de reispas ingescand worden.
En als we van de trein stappen en het station verlaten, is dat nog eens hetzelfde.Misschien hebben ze het ons verteld, … vandaag, de derde dag hebben dus weer iets ontdekt.(de vorige dagen gingen we via een controleur).En denk niet dat ook maar iemand die hier bij de spoorwegen werkt, een greintje vriendelijk is ….Elke machtspositie, hoe klein ook, is er één ….. of hoe hou je de grote massa Chinezen in bedwang onder de communistische dictatuur …..

Enfin, we geraken op de trein, een comfortabele manier van reizen op Hainan.De rit van 78 km, met een tussenhalte op de luchthaven, duurt minder dan een half uur.Elke trein vertrekt perfect op tijd…

er moet echt geen wasstraat zijn om treinen te onderhouden…. Telkens de trein in het eindstation 10’ halt houdt worden ramen en zijkant helemaal gekuist …. misschien een tip voor de NMBS

Onze rit gaat naar Wenchang op de oostkust van Hainan

Wenchang is aangeduid op de kaart, in het oosten van het eiland

ook hier is het station overdreven groot, met een plein waar een gans leger kan paraderen…

Het dialect van Wenchang is blijkbaar de standaard Hainan-taal.Heel wat vroegere bewoners van Wenchang zijn uitgeweken naar andere Zuidoost Aziatische landen.

De verschillende informatiebronnen die ik via internet heb geraadpleegd, schoven allemaal het mangrovegebied bij Wenchang naar voor.
Wanneer we aan de toeristische dienst gaan tonen waar we naartoe willen gaan, met de vraag welke bus we kunnen nemen, dan krijg ik het antwoord via googlevertaalapp: het mangrovegebied bestaat niet meer!!!

De buschauffeur die ons vanuit het station naar het busstation rijdt, pikt ons een tijd later weer op.Hij ziet ons langs de straat wandelen, toetert even, stopt zijn bus gewoon langs de weg, en laat ons weer instappen.Misschien is dat wel omdat wij hier de enigen zijn die ‘bedankt’ zeggen ……

De oude stad telt, net zoals Haikou, enkele straten met gevels uit de Qing-periode.In tegenstelling tot Haikou echter is hier in Wenchang een grote uniformiteit in de gevels, hoewel er waarschijnlijk geen 2 dezelfde zijn.

Hier staan echter enkel gevels, de woningen achter de gevels staan er los van.

de gevel staat zelfs los van het gebouw er achter

Er loopt een water door het stadje

het lijkt ons echter meer een open riool te zien dan een meerwaarde voor de stad

In het begin van de straat, dichtbij de voormalige toegang tot de straat, zijn ook verschillende beelden opgesteld, net zoals in Haikou.Alleen, hier zijn de beelden in plaaster gemaakt met een bronslook ….

 de toegang tot het oude gebied

Na ons korte bezoek aan Wenchang, keren we terug naar Haikou.In het station proberen we tickets te kopen voor de volgende 2 treinritten.Zoals vroeger in China, schrijf ik de datum op een voor hen begrijpbare manier op, het begin- en eindstation in Chinese karakters en het vertrekuur.Maar de bediende achter het loket heeft niet de gave om iets te begrijpen, dus telkens moeten we haar wijs maken dat of de datum, of het vertrekstation, of het vertrekuur fout is… en altijd verandert ze datgene wat wel klopt. Ondertussen groeit de rij wachtenden, maar dat stoort haar helemaal niet (gelukkig).Tot er een dame komt, zij doet zaken vertelt ze ons, die voldoende Engels begrijpt om het duidelijk te maken aan de loketbediende wat we willen.Uiteindelijk lukt alles en hebben we de tickets -treinen zijn hier dikwijls, en vooral tijdens het weekend, vooraf al uitverkocht.

Met de bus ( 0,15€ per rit en per persoon) rijden we naar het meest noordelijke park in het oostelijk stadsdeel van Haikou, daar waar we al 3 dagen verblijven, het Baishamenpark

om er te komen rijden we over de ‘century-bridge’, een beetje een pronkstuk van de stad

hier staat meer nieuwbouw, hoge buidings

Het deel van het park dichts bij de weg is een kokosplantage

 Haikou is bekend voor zijn kokos

hier en daar nog een bloeiende plant

er is ‘moerasland’

gelukkig zijn de kokosnoten nog niet rijp.Hopelijk sluit men het park als al die noten vallen ….

 centraal is er een grote vijver

Het noordelijk deel van het park wordt gescheiden van het strand door een baan, vandaag niet erg druk

 het strand, niet eindeloos

hier niet zoals in het westen, het strand gebruiken om te ‘bruinen’.Hier wandelen mensen rond met hun parasol en de kledij blijft aan…

Onze volgende halte is Wanning, een heel eind zuidelijker langs de oostkust

Kaart waarop Wanning is omcirkeld

Wanneer we het station verlaten, vliegen tientallen taxichauffeurs op ons af (net zoals op andere reizigers).We wimpelen ze af.Terwijl ik papieren uithaal en op de gps kijk, trachten sommigen mee te kijken.Ook wanneer we de toeristische dienst binnen gaan om te vragen welke bussen naar waar rijden, komt er ook al een mee luisteren.Ik denk dat het slechte tijden zijn voor het teveel aan taxi’s welke hier voor het station staan te wachten …. De meeste mensen worden ofwel afgehaald of gaan, zoals wij, met de bus.

de bussen zijn over het algemeen zeer proper. We zien chauffeurs bij hun eindhalte de bus kuisen, zowel binnen als buiten …

We komen weer terecht in een groot hotel, de reservatie van booking is blijkbaar niet tot in China geraakt.De mensen hier aan de receptie zijn vriendelijk en net zoals in het toerismebureau erg behulpzaam.De communicatie gaat natuurlijk niet zo vlot, maar met wat enkele woorden, wat zinnen en een niet zo beste google-vertaalapp lukt toch nog wel het een en het ander.
Mensen hebben hier op hun smartphone een VPN verbinding waarmee ze de blokkeringen van websites en app’s door de Chinese overheid kunnen omzeilen.Voor ons, zonder VPN, is er veel geblokkeerd.China is wel sterk geëvolueerd op het vlak van (gespioneerde) ICT, maar de gewone mensen profiteren daar helemaal niet van.

70 jaar geleden zijn dezelfde Chinezen gesplitst in een kleinere groep naar Taiwan, en de grote groep op het vasteland.Hoewel officieel 1 land, is het verschil op alle vlakken immens.Of wat 70 jaar communistische dictatuur tegenwerkt/vernielt.Begrijpelijk dat er velen in Hong Kong protesteren tegen het vooruitzicht ooit bij China ingelijfd te worden ….Dit probleem geldt niet voor de 300 miljoen rijke Chinezen, dikwijls mensen uit het bedrijfsleven.Het belangrijkste voor de communistische leiders is de absolute macht houden, dus moet iedereen minstens het gevoel hebben tevreden te zijn omdat hun leven verbetert.

Ten oosten van Wanning zijn er enkele bergen, eerder heuveltjes, die plots verschijnen.Zoiets zoals kinderen een berg tekenen … De meest bezochte in Dongshan (oostelijke berg).We kunnen tot bij de berg rijden met de bus, 0,30€ voor de ganse rit tot ongeveer 6km buiten de stad.

de toegang is zoals bij een tempel.Deels is dit zo want langs de wandeling komen we verschillende kleine tempels tegen

De berg, en de naburige bergen, bestaan uit grote rotsblokken

Later op de wandeling zien we ook dat het landschap rondom (zeer) grote rotsblokken bevat

Er zijn verschillende mogelijkheden om de 183m hoge heuvel te beklimmen.Vooreerst is er een antieke stoeltjeslift, die werkt echter vandaag niet

Dan is er een busje dat ongeveer tot halfweg de hoogte rijdt
En uiteindelijk is er een pad waarbij onderweg alle bezienswaardigheden aangedaan worden.Dat pas is, net zoals alle paden in China waar grote groepen mensen moeten langs komen, volledig geplaveid en de hellingen voorzien van traptreden, hier in dit geval 1600 treden op en neer samen.

gemakkelijke treden om te starten, dus veel mensen.Verder rotsblok en tempeltje.Boven zijn we zo ongeveer nog alleen over ….

de rotsblokken lijken van graniet te zijn, maar dat staat hier nergens te lezen …

daarnaast is er ook veel begroeiing van allerlei soorten planten, sommige met bloemen die mooi gekleurde vlinders aantrekken

de rotsblokken krijgen mythologische namen, waarrond legendes bestonden …..

Op ongeveer 1/3 van de hoogte komen we bij een gebied vol grote rotsblokken, er zijn trappen tussendoor gemaakt

het is gemakkelijk tussen de rotsen te lopen, de treden zijn er …..

deze rots heeft de vorm van een boot

Bijna aan de top is er nog een kleine boeddha tempel.Tijdens de culturele revolutie helemaal verwoest, is het tempeltje pas in de jaren 1990 herbouwd.Nu staat er een dikke lachende boeddha

in het binnenland zijn grote plastiek-oppervlakten te zien, hier wordt aan landbouw gedaan

de stad Wanning

een naburige heuvel telt ook grote rotsen

hier kijken we richting zee.Rechts achteraan is nog nauwelijks het land te zien.In feite zien we niet de zee maar wel een heel grote baai waar o.a ook aan aquacultuur gedaan wordt (vooraan links)

hier is de aquacultuur beter te zien

Als we terug beneden zijn nog even achterom kijken

wanneer men met de zetellift op en naar gaat ziet men in feite heel weinig van wat de heuvel te bieden heeft

Het tweede bezoek is voor zaterdag. Omdat we de bus bij de halte van het treinstation moeten nemen, worden we weer overspoeld met al dan niet echte of fake taxichauffeurs.Chinezen zijn al arrogant, maar de taxichauffeurs zijn dat nog veel erger.
De busrit duurt ongveer een uur, het is een eind van Wanning waar we heen gaan, nl. Xinglong Botanical Tropical garden.
Deze plantentuin is wat verschillend van vele andere plantentuinen.Enerzijds zijn er bomen, planten, fruitbomen, … welke hier voorkomen, de meeste zijn niet endemisch.

 mooie palmen

Stephania hainanensis (geen Nederlandstalige naam, is een inheemse klimplant.De wortels, schors, en vruchten bevatten bittere stoffen en giftige alkaloïden, zoals iatrorhyze, en worden medicinaal gebruikt, met name in tropische landen, o.a. in de Chinese geneeskunde.De plant behoort tot de familie van de Menispermaceae.Zijn opgezwollen wortels bevatten stoffen die als pijnstiller en in de kankerbestrijding (Chinese geneeskunde) worden gebruikt

 Ficus auriculata produceert een enorme hoeveelheid eetbare vijgen, niet alleen voor dieren, ook voor de mens

naast de zeer grote hoeveelheid vijgen hebben deze bomen ook zeer grote, bijna ronde bladeren, zo ongeveer 45cm diameter

de vijgen groeien direct aan de stam, maar als het aantal vijgen toeneemt groeit er een houterige tak waarop de vijgen vastzitten.Hier zijn de vruchten nog hard, ze zijn nog niet rijp

de boom produceert afzonderlijke mannelijke en vrouwelijke bloemen.De bevruchting van de stamper van vrouwelijke bloemen door het stuifmeel van de mannelijke bloemen, gebeurt door een speciaal soort, kortlevende wesp.De west vindt haar voedsel en vooral voortplanting in de vijgen zelf.Om er dus voor te zorgen dat deze Ficus vruchten blijft produceren moeten er voldoende bomen zijn, in verschillende stadia bloei en vruchten, zodat de wesp kan blijven overleven het ganse jaar door

regelmatig zien we durian aan de bomen groeien, een grote vrucht met een niet zo aangename geur.Op vele plaatsen in het tropische gebied is het absoluut verboden om een durian mee te nemen in een hotelkamer

betelnut-palm (Areca) is hier ook te zien, er wordt echter geen info over gegeven

Anderzijds zijn hier ook een aantal experimentele kwekerijen van tropische en subtropische gewassen, welke absoluut niet endemisch zijn in Hainan, maar die wel veel geld kunnen opbrengen.

 als eerste komen we cacaoplanten tegen.De bomen dragen zeer veel vruchten, in het winkeltje worden delen van de vruchten en ganse vruchten verkocht om zo te eten.We weten van vroeger dat de smaak lekker is, zo iets als lichees

telkens staat er bij de uitleg vermeld wat de medicinale toepassingen zijn, dus ook bij de cacao

de vruchten zijn hier niet erg groot, wel groot in aantal

één van de cacao-aanplantingen

Op het einde kijken we in de winkel even naar de samenstelling van hun chocolade, de prijs is er ook niet naast.Steeds zijn er andere vetten bijgemengd, het percentage cacaomassa is vrij klein …. Echt Chinees: alles namaken maar de afwerking en de finesse ontbreekt steeds

Dan komen we bij de zwarte-peper-plantages (Piper nigrum).Zwarte peper heeft als oorsprong Zuid-India, de plant is in 1949 in China ingevoerd.Nu telt de kweek 26.000 ha met een jaarproductie van 40.000 ton.Alleen al in Hainan zouden 1 miljoen mensen leven van de productie van zwarte peper

de bessen zijn nog klein en onrijp

een klein deel van één van de vele zwarte-peper-plantages

misschien malen we deze zwarte-peper-bessen wel ooit in onze pepermolen …..

Een verrassende kweek hier is deze van de vanille

er zijn hier verschillende beschermde velden waar de vanille-orchidee wordt gekweekt, niet voor de mooie bloem, wel voor de vanillestokjes

elk van deze oppervlakten bevat goed groeiende planten

kaart met de verspreiding van de vanilleplant.De vanille-orchidee is afkomstig van Mexico.De wereldwijde productie zou 2.500 ton bedragen waarvan 60% geproduceerd wordt in Madagaskar en Indonesia. De rest komt vooral van de Comoren, Mexico en Réunion.De vanille-orchis is in de jaren 1980 in China ingevoerd.Hier gebeurt heel veel onderzoek om de moeilijke planten te kunnen vermeerderen en ze bloemen en vooral vruchten te laten produceren

de planten hier hebben ranken die al bloemen en bonen kunnen voortbrengen

De crème-geel kleurige orchideeën (Vanilla planifolia) hebben een zeer goede geur en ontstaan wanneer de ranken ongeveer 1,5 à 2 m lang zijn.

De lange vanillebonen bevatten de zaden van de bestoven orchidee-bloemen.

het is moeilijk om de bonen te zien, hier hangen er drie

De vanillestokjes met hun lekkere geur ontstaan na het drogen en fermenteren van de bonen.Fermenteren is hier vochtig verhitten en langzaam drogen

de vanillestokjes zoals wij ze kennen

Een andere veel voorkomende plant in Hainan is de kokospalm

de kokosnoten worden opgestapeld, na een tijdje kiemen ze

En dan zijn er grote oppervlaktes met koffieplanten.1à jaar geleden was het enkel thee dat de klok sloeg in China, vele mensen drinken nu koffie.

hier wordt de variëteit Robusta gekweekt.De betere Arabica groeit immers maar boven een hoogte van 900m

 de productie is echter erg klein

We leren weer iets bij vandaag

een veld met een soort cactussen, we zagen dat ook al in Taiwan, zonder te weten wat het is.Nu hangt er een bordje bij, de cactus heeft de naam Holocereus undutus.

 wat belangrijker is, de plant produceert de drakenvruchten,  lekkere vrucht, maar te plukken met stevige handschoenen ….

De plantentuin is goed georganiseerd, er is een vijver en brede straten.

er staan ook wel wat ornamentale planten waar de naam niet vermeld is

bij de ingang zijn er enkele orchideeën te zien

er zijn een viertal vijvers, deze is de siervijver, een groot wateroppervlak

het gebied is hier omzoomd met kokospalmen

een andere boom, Artocarpus atilis,met een heel speciaal, groot blad.Het is een soort Broodboom

 een fladderende grote page vlinder

een fijne witte bloem

schitterende grote bloem, een soort gember

een bloem die heel wat vlinders aantrekt

palmen hebben dikwijls er mooie bladvormen, deze lijkt op stralen van de zon …

een echte waaier …

we komen bij de Lotus-vijver, met nog vele bloeiende planten

Die straten dienen om golfkarren te laten rijden waarmee groepjes bezoekers rond gevoerd worden.Wij wandelen zelf rond zodat we ook op de smallere paden kunnenwandelen.

En nu we het toch over plantenkweken hebben, vanuit onze hotelkamer zien we aan de overzijde een vrouw die een groentetuin onderhoudt boven op een gebouw van 3 verdiepingen

elke dag opnieuw komt ze de grond aanaarden en het onkruid verwijderen, een half uurtje werk ….

De medewerkers van het hotel in Wanning spreken, noch verstaan ook maar één enkel woord Engels.Ze doen echter hun uiterste best, met de vertaalapp, en met een erg positieve inzet, om ons optimaal te helpen.Ze wandelen met ons mee over de straat om ons naar een bakker te brengen, ze maken het voedsel wat wij vragen (rekening houdend met wat er in huis is).En ze he ben veel plezier in de manier waarop alles gebeurt en we elkaar uiteindelijk verstaan

nog een bloemetje als afsluiter van Wanning

Het verhaal over het zuiden en westen van Hainan is in een tweede blog te lezen.

Toch nog even een vergelijking tussen wat we pakweg 10 jaar geleden en nu zien (de grootsteden Peking en Shanghai laten we buiten beschouwing omdat we ze elk maar éénmaal bezocht hebben)

Wat is gebleven?

Chinezen roepen nog steeds wanneer ze gewoon praten.Ze doen waar ze zin in hebben zoals roken waar het verboden is.

Zeer, zeer vele Chinezen, roken, rochelen en spuwen waar ze ook zijn (een zakdoek kennen ze niet, en door de vuile tabaksrook produceren ze afvalstoffen die ze dan via rochelen uitspuwen)

In (bijna alle) hotels zijn er nog steeds stoeipoezen te huur, vroeger belden ze op, nu steken ze hun visitekaartje onder de deur

De overheid houdt de bevolking dom bvb ivm met invloed van klimaat, roken, drinken, … op de gezondheid. Wie niet weet, niet deert ….

Regels en regels, wetten en nog eens wetten, …. Maar(bijna)iedereen doet aan corruptie, elk op zijn of haar niveau

Wat is veranderd?
China doet wel wat voor het milieu.Vroeger waren er overal langs de straten eetstalletjes waar het voedsel gekookt werd op een vuur van steenkool.Nu is er enkel nog een gasvuur, en er zijn heel veel van die vrije eetstalletjes verdwenen, in de plaats zijn eethuisjes gekomen. Wanneer het echter kouder word verschijnen de kolenvuurtjes opnieuw!!!

Vroeger stonk het door de uitlaatgassen.Nu zijn tenminste alle brommers elektrisch aangedreven

gelet op het enorme aantal brommers is dit op straat tenminste al heel wat uitgespaard aan vervuilde lucht.Hoe de elektriciteit opgewekt wordt is dan een andere vraag.Volgens de reporter Stefan Blommaert bouwt China nog steeds nieuwe steenkoolcentrales ….

Er wordt meer gerecycleerd, kunnen we opmaken uit wat we zien

pmd

karton

Bijna alle Chinezen hebben een smartphone waar ze quasi permanent mee bezig zijn.Wanneer ze bellen roepen ze tegen het toestel alsof ze rechtstreeks verstaanbaar moeten zijn voor de persoon aan de andere kant van de lijn

Surfen, sms’en, betalen, treinen en bus gebruiken en alle andere activiteiten op de smartphone gebeurt via Wechat.Zeer vernuftig van de overheid, nu weten ze wat elke Chinees doet, betaalt, hoeveel geld hij of zij verbruikt, waar hij of zij is …. . Een QR-code is verantwoordelijk voor betalingen

Volgens Stefan Blommaert, de reporter, zal over zekere tijd alles via gezichtsherkenning gebeuren.Big Brother, alias de Chinese overheid, zal zo alles weten over zijn onderdanen, en kan zo gericht ingrijpen op hun leven … de moderne versie van een dikke en zware ketting met een nog veel zwaardere bol aan de voet van een gevangene

Hele bevolkingsgroepen worden van de kaart geveegd.Vroeger leefden de minderheden nog vrij.Nu worden velen opgesloten (denk aan de Oeigoeren), hun steden (die we nog bezocht hebben) zijn gewoon met bulldozers platgewalst, er zijn woontorens gebouwd en volgepropt met Han-Chinezen (de etnische Chinezen).Eenzelfde scenario speelde en speelt zich af in Tibet.Van de andere minderheden weten we niets ….

China is op wereldniveau een veel grotere speler geworden …..

Gewoon enkele bedenkingen en opmerkingen ….